TURHAN TOROS, AYŞE TÜRKSOY IŞIM, SEÇKİN DOĞANER

The comparison of baskatball coaches’ leadership and motivation according to lenght of experience

Bu araştırma, liderlik ve içsel motivasyonu antrenörlük deneyim süresi açısından karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Araştırmaya basketbol kulüplerinde çalışan baş antrenörler, yardımcı antrenörler ve basketbol okullarında çalışan 411 antrenör gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 42,09±18,56’dır. Verilerin toplanmasında Sporda Liderlik Ölçeği (Leadership for Sport Scale-LSS) ve İçsel Motivasyon Ölçeği kullanılmıştır. Sporda Liderlik Ölçeği, Chelladurai ve Saleh (1978; 1980) tarafından geliştirilmiştir. Chelladurai ve Saleh’in geliştirdiği bu ölçeğin üç formu bulunmaktadır. Bunlar (a) sporcuların antrenörleri için tercih ettikleri özel lider davranışları, (b) antrenörlerin kendi lider davranışları ya da ideal lider davranışı, (c) sporcuların antrenörleriyle ilgili algıladıkları gerçek lider davranışlarıdır. Araştırmada ölçeğin üç formundan, (b) formu–antrenörlerin kendi lider davranışları ya da ideal lider davranışları formu – kullanılmıştır. Antrenörün kendi lider davranışını algılaması formu, Tiryaki ve Toros (2001) tarafından Türkçeye çevrilip güvenirlik çalışması yapılmıştır. Antrenörlerin içsel motivasyon algılarını ölçmek İçsel Motivasyon Ölçeği kullanılmıştır (Zapata-Phelan ve arkadaşları, 2006). Ölçeğin uyarlama çalışması Turunç (2008) tarafından yapılmıştır.Verilerin analizinde bağımsız değişkenlerin liderlik ve içsel motivasyon düzeylerine etkisi ikili gruplarda t testi ve betimsel istatistik analizi yapılmıştır. Araştırma verilerine göre, liderlik ve içsel motivasyon ortalama puanları düzeylerinde basketbol antrenörlerinin deneyim süresi açısından anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Sonuç olarak, basketbol antrenörlerinde liderlik ve içsel motivasyonu deneyim süresine göre farklılık göstermektedir.

This research aimed to compare leadership and motivation of basketball coaches according to length of experience. 411 basketball coaches who work for basketball clubs or basketball schools and who are head coach or assistant coach voluntarily participated to the study. Mean age of the participants was found to be 42.09±18.56. Data was collected by Leadership for Sport Scale and Intrinsic Motivation Scale. Leadership for Sport Scale-LSS was used for data collection. There are 3 types of this scale, these are; a) leadership behaviours that athletes prefer for their coaches, (b) Coaches’ own leadership behaviours or ideal leader behaviour, (c) coaches’ real leadership behaviours that athletes perceive. In this research scale (b) “coaches’ own leadership behaviours or ideal leader behaviour” was used. Validity and reliability study of the scale measuring coaches’ perception of their own leadership behaviours into Turkish was previously made. In order to measure basketball coaches’ intrinsic motivation, Intrinsic Motivation Scale was used. Language adaptation of the scale was previously made. In data analysis, descriptive statistic and t-test test were used. According to the results, mean scores of leadership and intrinsic motivation were found to be significantly differing according to sports coaches’ length of experience (p<0.05). As a result, length of basketball coaches’ experience appears to be important for leadership and intrinsic motivation.

PDF

___

Addington, H.J., Kalra, L., 2001, Who should measure quality of life? British Medical Journal, 322, 1417-1420.
Baron, L.J., Faubertb, C., 2005, The role of Tai Chi Chuan in reducing state anxiety and enhancing mood of children with special needs, Journal of Bodywork and Movement Therapies. 9 (2), 120-133.
Bek, N., 2008, Physical Activity and Health, Physical Activity Information Series, Ministry of Health publications No: 730, Ankara
Bowling, A., 1997, Measurıng health: a revıew of qualıty of lıfe measurement scales, Open University Press, Buckingham.
Çamlıyer, H., 1995, Eğitilebilir zeka düzeyindeki çocuklarda hareket eğitiminin algısal gelişim düzeylerine etkileri, Akdeniz Üniversitesi Uluslararası Engellilerde Spor Eğitimi Sempozyumu Bildirisi. 26-28 Ekim. Antalya.(In Turkis)
Carmelı, E., Zinger-Vaknin, T., Morad, M., Merrick, J., 2005, Can physical training have an effect on well- being in adults with mild intellectual disability? Mechanizm of Ageing Development, 126(2): 299-304.
Chiang, T., 2003, Effects of a therapeutic recreation intervention within a technology-based physical activity context on the social interaction of male youth with autism spectrum disorders , D.A., Indiana University.
Chou, Y.C., Schalock, R.L., Tzou, P.Y., Lin, L.C., Chang, A.L., Lee, W.P., Chang, S.C. 2007, Quality of life of adults with intellectual disabilities who live with families in Taiwan, J Intellect Disabil Res, 51(11):875-83.
Danckaerts, M., Sonuga-Barke, E.J., Banaschewskı, T,, Buıtelaar, J., Döpfner, M., Hollıs, C., Santosh, P., Rothenberger, A., Sergeant, J., Steınhausen, H.C., Taylor, E., Zuddas, A., Coghıll, D., 2010, The quality of life of children with attention deficit/hyperactivity disorder: a systematic review. Eur. Child. Adolesc. Psychiatry, 19 (2): 83-105
Dunn, J.M., Fait, H., 1997, Special Physical Education: Adapted, individualized, developmental, Iowa Dubuque Brown& Benchmark.
Edelman, C., Mandle, C.L., 2006, Health promotion throughout the life span. 6th ed. Mosby Elsevier.
Eichsteadt, C.B., Lavay, B.W., 1995, Physical Activity for Individuals with Metal Retardation, Champaign, Illinois: Human Kinetics.
Fidaner, H., Elbi, H., Fidaner, C., Eser, Y.S., Eser, E., Göker, E., 1999, Yaşam kalitesinin ölçülmesi, Psikiyatri, Psikoloji, Psikofarmakoloji Dergisi, 7:5-13.(In Turkis)
Gençöz, F., 1997, The Effects Of Basketball Training On The Maadaptive Behaviours Of Trainable Mentally Retarded Children, Research İn Developmental Disabilities, 18:1-8.
Guyatt, G.H., Naylor, C.D., Juniper, E., Heyland, D., Jaeschke, R., Cook, D., 1997, How to use articles about health-related quality of life, Journal of the American Medical Association, 277, 1232-1237.
Hays, R.D., Vıckrey, B.G., Hermann, B.P., Perrıne, K., Cramer, J., Meador, K., Sprıtzer, K. Devınsky, O., 1995, Agreement between self reports and proxy reports of quality of life in epilepsy patients, Quality of life research, 4(2): 159-168.
Hıggınson, I., Carr, A., Robınson, P., 2002, Quality of Life, BMJ Books, London,
İkizler, H.C., 2002, Sport Health and Motivation, Alfa Publications, Istanbul.
İlhan, “L., 2007, Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi ve spor aktivitelerinin ruhsal uyum düzeylerine etkisi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. (In Turkis)
İlhan, L., 2008, Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocuklarda Beden Eğitimi ve Sporun Sosyalleşme Düzeylerine Etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 16(1), 315-324. (In Turkis)
İlhan, L., 2009, Evaluating the conscious levels of parents on the effects of physical education and sport activities on their handicapped children during special education, Nigde University Journal of Physical Education And Sport Sciences, 3(1):38-48.
Kınalı, G., 2003, Zihin Engellilerde Beden - Resim - Müzik Eğitimi. Farklı Gelişen Çocuklar. (Ed: A. Kulaksızoğlu), Epsilon Yayınları, İstanbul.(In Turkis)
Koukouvou, G., Kouidi, E., Iacovides, A., Konstantinidou, E., Kaprinis, G., Deligiannis, A., 2004, Quality of life, psychological and physiological changes following exercise training in patients with chronic heart failure, Journal of Rehabilitation Medicine, 36(1):36-41.
Krebs, P. (2005). Adapted Physical Education and Sport, (Ed:Winnick,J.), Chapter 11. Intellectual Disabilities, Human Kinetics. New York.
Li, W.C., Chen, Y.C., Yang, R.S., Tsauo, J.Y., 2009, Effects of exercise programmes on quality of life in osteoporotic and osteopenic postmenopausal women: a systematic review and meta-analysis, Clinical Rehabilitation, 23(10): 888–896.
Mcmahon, D.J., 1998, Social acceptance of children with developmental handicaps in integrated daycamps , University of Toronto (Canada).
Memik-Çakın, N., Ağaoğlu, B., Coşkun, A., Üneri, Ö.Ş., Karakaya, I., 2007, Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeğinin 13-18 Yaş Ergen Formunun Geçerlik ve Güvenirliği, Türk Psikiyatri Dergisi 18(4):353-363 .(In Turkis)
Mugno, D., Ruta, L., D’arrigo V.G., Mazzone, L. 2007, Impairment of quality of life in parents of children and adolescents with pervasive developmental disorder, Health Quality of Life Outcomes, 27 (5):1-9.
Özer, D.,2001, Engelliler İçin Beden Eğitimi ve Spor, Nobel Yayınları, Ankara.
Özvarış, B.S., 2001, Health Educatıon and Health Development. Hacettepe Public Health Foundation Press. Ankara.
Pekcan, G., 2009, Health Protection and Promotion: Healthy Nutrition and Lifestyle Strategies, Physical Activity Nutrition and Health Congress, 20-22 November 2009. Başkent University, Ankara, Turkey.
Savucu, Y., Biçer S.Y., 2009, Zihinsel engellilerde fiziksel aktivitelerin önemi, Türkiye Klinikleri Journal Of Sport Science, 1(2), 117-122.
SAXENA, S., ORLEY, J. 1997, Quality of life assesment: The World Health Organization perspective, Eur Psychiatry, 12(3): 263-266.
Uneri, O.S., Agaoglu, B., Coskun, A., Memik, N.C., 2008, Validity and reliability of Pediatric Quality of Life Inventory for 2- to 4-year-old and 5- to 7-year-old Turkish children, Qual. Life. Res., 17(2):307-315.
Valentı, M., Porzıo, G., Aıellı, F., Verna, L., Cannıta, K., Manno, R., Masedu, F., Marchettı, P., Fıcorella, C., 2008, Physical Exercise and Quality of Life in Breast Cancer Survivors, Int J Med Sci., 5(1):24-28
Varni, J.W., Seid, M., Rode, A.C., 1999, The PedsQLTM : The measurement model for the Pediatric Quality of Life Inventory, Med Care, 37(2):126-139.
Yee Lim, M.S., Wong, C.P., 2009, Impact of cerebral palsy on the quality of life in patients and their families, Neurology Asia, 14:27-33.