RİSK GRUBUNDAKİ ÖĞRENCİLER İÇİN SINIF ÖĞRETMENLERİNİNYAPTIĞI UYARLAMALAR VE OKUL REHBERLİK SERVİSİ İLE İŞBİRLİĞİNEİLİŞKİN REHBERLİK ÖĞRETMENLERİNİN GÖRÜŞLERİ

Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin risk grubundaki öğrencilere yönelik yapmış oldukları uyarlamalar ile okul rehberlik servisiyle yapmış oldukları işbirliğini, rehberlik öğretmenlerinin bakış açısıyla ortaya koymaktır. Araştırma, 2018–2019 eğitim-öğretim yılında Ankara ili Çankaya ilçesinde yürütülmüştür. Araştırmaya katılan rehberlik öğretmenleri belirlenirken gönüllülük esası ile birlikte, en az on yıllık mesleki deneyimlerinin olması önkoşul olarak aranmıştır. Önkoşulu sağlayan rehberlik öğretmenleri ile ön görüşme yapılarak öğretmenler araştırmanın amacı ve araştırma verilerinin nasıl toplanacağı hakkında bilgilendirilmişlerdir. Çalışmaya gönüllü katılan 12 rehberlik öğretmeni ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Veriler, 2018 yılının Kasım-Aralık aylarında toplanmış ve dijital ses kayıt cihazı kullanılarak kaydedilmiştir. Görüşmelerden toplanan veriler nitel veri analiz tekniklerinden içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırma bulguları sınıf öğretmenlerinin özel gereksinimli olarak düşündükleri öğrencilerle ilgili yaptıkları sınıf içi uyarlama ve düzenlemelerin yeterli olmadığını, sınıf öğretmenlerinin gönderme öncesi süreçte okul rehberlik servisi ile tam anlamıyla işbirliği yapmadıklarını ortaya koymuştur.Sınıf öğretmenlerinin eğitsel değerlendirme sürecinin tüm aşamaları konusunda bilgilendirilmesi durumunda sürecin daha sağlıklı yürütüleceği düşünülmektedir.

THE OPINIONS OF GUIDANCE TEACHERS ABOUT PRACTICES IN CLASS MADE BY CLASS TEACHERS ABOUT THE STUDENTS WHO ARE CONSIDERED WITH SPECIAL NEEDS

The aim of this research is to determine that classroom teachers' practiced applications for studentswho they have doubts about the inadequacy or at the risk group and collaboration of class teachers withschoolguidance teachers from the perspective of guidance teachers. The study was carried out in the provinceof Ankara-Çankaya in the academic year of 2018-2019. The determination of the guidance teachers whoparticipate in the research the guidance teachers are required to have at least ten years of professionalexperience and voluntarism. The research was conducted with 12 guidance teachers who voluntarily acceptedto participate in the study. Semi-structured interviews were conducted in order to determine the opinions ofguidance teachers. Data were collected in November-December 2018 and recorded using a digital voicerecorder. Data collected from interviews were analyzed by inductive analysis technique. The results of thestudy show that classroom adaptations and arrangements are made by the class teachers about the students withspecial needs but theseadaptations and arrangements are not sufficient. Research findings revealed that class teachers did not fully cooperate with the school guidance service in the pre-referral process. It is thought thatthe process can be carried out healthier if the classroom teachers are informed about all stages of the educationalevaluation process.

PDF

___

Batu, S. (2008). Özel Eğitim, Eripek, S. (Ed.), Kaynaştırma Desteği Sağlama, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
Baykoç- Dönmez, N. ve Şahin, S. (2017). Özel Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitim. Baykoç, N. (Ed.), Değerlendirme, Ankara: Eğiten Kitap.
Capuzzi, D. and Gross, D. R. (1996). Prevention: An overview. In Capuzzive D. and R.B. Gross (Eds.), Youth Risk: A Prevention Resource for Counselor: Teachers and Parents (p. 21-33). Alexandria: VA, APA Press.
Cohen, L. G. and Spenciner, L.J. (2003). Assesment Children and Youth with Special Needs Second Edition. Pearson Education, Inc.
Çuhadar, S. (2017). Sınıf Öğretmenlerinin Eğitsel Değerlendirme Sürecine İlişkin Görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 526-549.
Gürsel, O. ve Vuran, S. (2010). İlköğretimde Kaynaştırma, Diken, İ. (Ed.), Değerlendirme ve Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarını Geliştirme (s. 194-230), Ankara: Pegem Akademi.
Işıkdoğan-Uğurlu, N. ve Kayhan, N. (2018). Sınıf Öğretmenlerinin Özel Gereksinimli Öğrencilerin Eğitsel Değerlendirme Süreçlerine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29, 627-669.
Kargın, T., Güldenoğlu, B. ve Şahin, F. (2010). Genel Eğitim Sınıflarındaki Özel Gereksinimli Öğrenciler İçin Yapılması Gereken Uyarlamalara İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Görüşlerinin İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri/Educational Sciences Theory&Practice, 10(4), 2431-2464.
Kargın, T. (2007). Eğitsel Değerlendirme ve Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hazırlama Süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 8(1) 1-13.
Kargın, T. (2010). İlköğretimde Kaynaştırma Uygulamaları, Ankara: Kök Yayıncılık.
Lipsky, D. K. and Gartner, A. (1987). Capable of Achievement And Worty of Respect: Education For The Handicapped As If They Were Full Fledged Human Beings. Exceptional Children, (54), 69-74.
Kuruyer, H.G. and Çakıroğlu, A. (2017). Sınıf Öğretmenlerinin Özel Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrencilerin Eğitsel Değerlendirme ve Eğitimsel Değerlendirme Sürecinde Görüş ve Uygulamaları. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,12(28), 539-555.
Machamer, A. M. and Gruber, E. (1998).Secondary School, Family And Educational Risk: Comparing American Indian Adolescents and Their Peers. Journal of Educational Research, 91(6), 357-369.
McWhirter, J. J., McWhirter, B. T., McWhirter, E. H. and McWhirter, R. J. (2004).At Risk Youth: A Comprehensive Response. Belmont, CA: Thomson Brooks/Cole.
Mercer, C. D. and Mercer, A.R. (2005). Teaching Students With Learning Problems. Upper. Saddle River, NJ: Pearson Merrill Prentice.
MEB (2017). Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliği (Resmi Gazete tarih: 10/11/2017 ve sayısı: 30236). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
MEB (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği (Resmi Gazete tarih: 07/07/2018 ve sayısı: 30471). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
Sucuoğlu, B. ve Bakkaloğlu, H. (2013). Okul Öncesinde Kaynaştırma, Ankara: Kök Yayıncılık.
Taylor, L. R. (1997). Assesment of Exceptional Students. 4 th. Edition. Boston, Ally Bacon.
Taylor, R. L., Richards, S. B. and Brady, M. P. (2005). Mental Retardation: Historical Perspectives, Current Practices, and Future Directions. Boston: Allyn & Bacon
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri. [Qualitative Research Methods], Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Will, M. (1986). Educating Children with Learning Problems: A Shared Responsibility. Exceptional Children, (52), 411-415