Çocukluk ve Ergenlikte Ortopedik Yaralanmalar ve Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi

Amaç: Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB), çocukluk çağında tekrarlayan travma ve ekstremite yaralanmalarına en fazla neden olan nörogelişimsel bozukluktur. Karşıt olma karşı gelme bozukluğu (KOKGB) ve davranım bozukluğu (DB) ise DEHB’ye en sık eşlik eden durumlar olarak bilinmektedir. Çalışmamızda pediatrik travma hastalarında, ekstremite travmaları ve DEHB alt grupları arasındaki korelasyon, kontrol grubu ile karşılaştırılarak araştırılmıştır. Amacımız pediatrik ekstremite travmaları açısından yüksek riskli olguların saptanması ve erken tanı ile olası ekstremite yaralanmalarının önlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Eylül 2018-Şubat 2019 tarihleri arasında ekstremite yaralanması bulunan (grup 1) ve travmatik olmayan nedenlerle başvuran (grup 2) toplam 60 çocuk ardışık olarak çalışmaya dahil edildi. Katılımcılar Conners Ebeveyn Değerlendirme Ölçeği ve Güçler Güçlükler Anketi kullanılarak ön değerlendirmeye tabi tutuldu. Riskli olarak saptanan olgular Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği’ne detaylı değerlendirme için yönlendirildi. Bulgular: DEHB tanısı alan olguların sayısı travma grubunda anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p=0,042), ancak DEHB alt grupları arasında ve KOKGB ve DB’yi karşılayan olgular arasında, pediatrik travma açısından anlamlı fark saptanmadı. Sonuç: Bulgularımız, güncel literatürün büyük çoğunluğu ile uyumlu olup DEHB, travma grubunda anlamlı olarak daha yüksek saptanmıştır. Pediatrik travma hastalarında olası ekstremite yaralanmalarını önlemek için DEHB’ye dair semptomatoloji dikkate alınmalıdır.

Evaluation of the Relationship Between Orthopedic Injuries and Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Childhood and Adolescence

Aim: Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is the most neurodevelopmental disorder in childhood, which causes repetitive trauma and extremity injuries. Oppositional defiant disorder (ODD) and conduct disorder (CD) are the most comorbid conditions of ADHD. Our study investigated the correlation between extremity trauma and ADHD’s subgroups in pediatric trauma patients and comparison with the control group. Our aim was to detect high-risk patients in pediatric extremity injuries and to prevent possible extremity injuries with early diagnosis. Materials and Methods: Between September 2018 and February 2019, 60 pediatric patients with extremity injuries (group 1) and non-traumatic reasons (group 2) were included in this prospective study consecutively. Patients were evaluated with the Conner’s Parent Rating Scale and Strength and Difficulties Questionnaire for ADHD subgroups, ODD and CD. Patients who received an initial diagnosis were evaluated by the Child and Adolescent Psychiatry Department of Trakya University Medical Hospital. Results: Patients who were diagnosed as ADHD were significantly higher in the trauma group (p=0.042), but no statistical significance was found in any subgroups of ADHD, ODD and CD. Conclusion: Our results were in accordance with the vast majority of current literature in which ADHD was found to be significantly higher in the trauma group. ADHD must be considered in pediatric trauma patients to prevent possible extremity injuries

___

  • 1. Uslu M, Uslu R, Eksioglu F, Ozen NE. Children with fractures show higher levels of impulsive-hyperactive behavior. Clin Orthop Relat Res. 2007;460:192-5.
  • 2. Chou IC, Lin CC, Sung FC, Kao CH. Attention-deficit-hyperactivity disorder increases risk of bone fracture: a population-based cohort study. Dev Med Child Neurol. 2014;56:1111-6.
  • 3. Ozer K, Gillani S, Williams A, Hak DJ. Psychiatric risk factors in pediatric hand fractures. J Pediatr Orthop. 2010;30:324-7.
  • 4. Castellanos FX, Giedd JN, Berquin PC, Walter JM, Sharp W, Tran T, et al. Quantitative brain magnetic resonance imaging in girls with attentiondeficit/ hyperactivity disorder. Arch Gen Psychiatry. 2001;58:289-95.
  • 5. Faraone SV, Larsson H. Genetics of attention deficit hyperactivity disorder. Mol Psychiatry. 2019;24:562-75.
  • 6. Centers for Disease Control and Prevention. Mental health in the United States: prevalence of diagnosis and medication treatment for attentiondeficit/ hyperactivity disorder. United States, 2003.MMWR. 2005;54:842-7.
  • 7. Feldman ME, Charach A, Bélanger SA. ADHD in children and youth: Part 2-Treatment. Paediatr Child Health. 2018;23:462-72.
  • 8. Conners CK, Sitarenios G, Parker JD, Epstein JN. The revised Conners’ Parent Rating Scale (CPRS-R): factor structure, reliability, and criterion validity. J Abnorm Child Psychol. 1998;26:257-68.
  • 9. Kaner S, Buyukozturk S, Iseri E. Conners Parent Rating Scale-Revised Short: Turkish Standardization Study. Archives of Neuropsychiatry. 2013;50:100-9.
  • 10. Güvenir T, Özbek A, Baykara B, Arkar H, Sentürk B,İncekas S. Psychometric Properties Of The Turkish Version Of The Strengths And Diffıculties Questionnaire, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 2008;15:65-74.
  • 11. Campbell J, Alqhatani A, McRae L, Kissoon N, Doan Q. Body mass index and the odds of acute injury in children. Pediatr Emerg Care. 2013;29:21-5.
  • 12. Hurtig T, Ebeling H, Jokelainen J, Koivumaa-Honkanen H, Taanila A. The Association Between Hospital-Treated Injuries and ADHD Symptoms in Childhood and Adolescence: A Follow-Up Study in the Northern Finland Birth Cohort 1986. J Atten Disord. 2016;20:3-10.
  • 13. Ruiz-Goikoetxea M, Cortese S, Aznarez-Sanado M, Magallón S, Alvarez Zallo N, Luis EO, et al. Risk of unintentional injuries in children and adolescents with ADHD and the impact of ADHD medications: A systematic review and meta-analysis. Neurosci Biobehav Rev. 2018;84:63-71.
  • 14. Maxson RT, Lawson KA, Pop R, Yuma-Guerrero P, Johnson KM. Screening for attention-deficit/hyperactivity disorder in a select sample of injured and uninjured pediatric patients. J Pediatr Surg. 2009;44:743-8.
  • 15. Amiri S, Sadeghi-Bazargani H, Nazari S, Ranjbar F, Abdi S. Attention deficit/ hyperactivity disorder and risk of injuries: A systematic review and metaanalysis. J Inj Violence Res. 2017;9:95-105.
  • 16. Brehaut JC, Miller A, Raina P, McGrail KM. Childhood behavior disorders and injuries among children and youth: a population-based study. Pediatrics. 2003;111:262-9.
  • 17. Chen VC, Yang YH, Liao YT, Kuo TY, Liang HY, Huang KY, et al. The association between methylphenidate treatment and the risk for fracture among young ADHD patients: a nationwide population-based study in Taiwan. PLoS One. 2017;12:1-11.
  • 18. van den Ban E, Souverein P, Meijer W, van Engeland H, Swaab H, Egberts T, et al. Association between ADHD drug use and injuries among children and adolescents. Eur Child Adolesc Psychiatry. 2014;23:95-102.
  • 19. Mikolajczyk R, Horn J, Schmedt N, Langner I, Lindemann C, Garbe E. Injury prevention by medication among children with attention-deficit/ hyperactivity disorder: a case-only study. JAMA Pediatr. 2015;169:391-5.
  • 20. Karayağmurlu A, Aytaç İ, Gülşen S. Relationship between otorhinologic trauma and Attention Deficit Hyperactivity Disorder symptoms in children. Int J Pediatr Otorhinolaryngol. 2019;120:89-92.
  • 21. Gautam M, Prabhakar D. Stimulant Formulations for the Treatment of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Prim Care Companion CNS Disord. 2018;20:18r02345.
  • 22. Marcin JP, Schembri MS, He J, Romano PS. A population-based analysis of socioeconomic status and insurance status and their relationship with pediatric trauma hospitalization and mortality rates. Am J Public Health. 2003;93:461-6.