Uluslararası Denizcilik Örgütü ve çevre: Türkiye'nin örgüt içindeki durumu

Denizcilik sektörü ve taşımacılığının önemi yıllar içersinde giderek artarak değer kazanmıştır. Dünyamız büyük su alanlarıyla çevrelenmiştir ve dünyamızın suyollarının çevresel sürdürülebilirliğini sağlamamız gereklidir. Bu görevi yerine getirme gayretleri sonrasında Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) kurulmuş ve kuralları belirlenmiştir. Bu çalışma Uluslararası Denizcilik Örgütü’nün Faaliyet Alanlarını, Çalışma Organizasyonunu, Tavsiyelerini, Kodlarını ve Sözleşmelerini gözden geçirecektir. Buna ilaveten çalışma, Türkiye’nin IMO’daki katılımını ve taraf olduğu sözleşmeleri inceleyecektir.

International Maritime Organization and the environment: Turkey's in status the organization

The importance of maritime sector and transportation has realized an increased significance over the years. Our world is surrounded by vast bodies of water and it is necessary that we maintain the environmental sustainability of our world’s waterways. In an effort to accomplish this task, the International Maritime Organization (IMO) was founded and regulations established. This study reviews the IMO’s activity area, work organization, recommendations, codes and conventions. It further reviews Turkey’s involvement in the IMO and the agreements they have executed.

PDF

___

Ayrılmış Balastlı Petrol Tankerlerinin Balast Alanlarının Tonaj Ölçümünün Uygulanmasına İlişkin A.747(18) Sayılı IMO Kararının Uygulanması Hakkında Yönetme(1994). 2978/94 sayılı 21 Kasım 1994 tarihli Konsey Yönetmeliği (EC).
Cantürk, B. (1996). Çevre Kanunu ve İlgili Mevzuat. İstanbul: Alfa Yayınları.
Çevik, Ü.(2004). Uluslararası Denizcilik Sözleşmesi. Kocaeli: Birsen Yayınevi. Convention on the International Maritime Satellite Organization (1976). Adoption: 3 September 1976, Entry into force: 16 July 1979
Demir, N. (1995). Seçilmiş Bazı Sektörlerde Kaynakların Verimli Kullanılmayışının Yarattığı Çevre Sorunları. Ankara: MPM Yayınları.
Deniz Çevresinin Petrol ve Diğer Zararlı Maddelerle Kirlenmesinde Acil Durumlarda Müdahale ve Zararların Tazmini Esaslarına Dair Kanun (MARPOL) (2005). Kanun Numarası:5312, Kabul Tarihi. 3/3/2005, Yayımlandığı R.Gazete: Tarih: 11/3/2005 Sayı: 25752, Yayımlandığı Düstur: Tertip:5 Cilt:44 Sayfa.
Deniz Kazalarının İncelenmesine İlişkin Yönetmelik (2005), Resmi Gazete Tarihi: 31.12.2005 Resmi Gazete Sayısı: 26040.
Deniz Ticaret Odası (2005). “Sektör Turu”, Deniz Ticareti Dergisi, Yıl: 22
Denizde Can ve Mal Koruma Hakkında Kanun (1946). Kanun Numarası: 4922, Kabul Tarihi: 10/6/1946, Yayımlandığı R. Gazete: Tarih: 14/6/1946 Sayı: 6333, Yayımlandığı Düstur: Tertip: 3 Cilt: 27 Sayfa: 1258.
Denizde Çatışmayı Önleme Hakkında Uluslar Arası Sözleşme (1977). Bakanlar Kurulu Kararının Tarihi: 12.12.1977, No:7/14561
Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin Önlenmesine Ait Uluslararası Sözleşme (MARPOL - 1973). RG tarih: 24 Haziran 1990, RG Sayı: 20558.
Gemilerden Atık Alınması ve Atıkların Kontrolü Yönetmeliği (2004). Resmi Gazete Tarihi: 26.12.2004 Resmi Gazete Sayısı: 25682 IMO News Magazine (2009), issue 4 ,p.33
İncaz,G.; Rodopman, K. ve Bilican, G. (2000). “Marmara Denizi’nde Deniz Taşımacılığın Kaynaklanan Deniz Kirliliğinin Boyutları”, Marmara Denizi 2000 Sempozyumu, Bilal Öztürk (Der.), İstanbul: Türk Deniz Araştırma Vakfı, Yayın No:5
International Aeronautical and Maritime Search And Rescue Manual (IAMSAR) (1999). International Convention On Salvage (1989).
http://www.jus.uio.no/lm/imo.salvage.convention.1989/doc.html
International Convention on Tonnage Measurement of Ships (TONNAGE) (1969).1970 Edition, IMO-713E, ISBN 92-801-1090-X.
International Maritime Organization (1993). Assembly Resolution A.741(18)
International Maritime Organization (1995). International Convention on Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers, London: IMO Publication.
International Maritime Organization (2010a), “Marine Environment”, http://www.imo.org/, Erişim Tarihi ( 10.01.2010)
Kara, H. (2005), Uluslararası Sözleşmeler ve Türk Hukuku'na Göre Gemilerin Sebep Olduğu Deniz Kirliliği Zararlarından Hukuki Sorumluluk, İstanbul: Vedat Kitapçılık
Karan, H. ve Karan, G. (2003). Deniz Ticareti Mevzuatı, Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları
Lloyd (2010), “Solas”, http://www.lr.org/search?search=solas, (Erişim Tarihi: 09.01.2010)
MPA (2010).The 1992 Protocol Of The International Convention On Cıvıl Liability For Oil Pollution Damage 1969, http://www.mpa.gov.sg/sites/port_and_shipping/circulars _and_notices/shipping_circulars_detail.page?filename=mc98-06.xml (Erişim Tarihi: 10.02.2010)
Nemli, E. (2000). Çevreye Duyarlı İşletmecilik ve Türk Sanayinde Çevre Yönetim Sistemi Uygulamaları. İstanbul: ISO Yayınları.
Resmi Gazete (1990). Ankara, Yayın Tarihi: 24 Haziran 1990, No: 20558
SAR Convention (2000). IMO-955E, ISBN 92-801-5083-9.
SOLAS (2001).Consolidated Edition. IMO-110E, ISBN 92-801-5100-2.
SOLAS ve MARPOL Sözleşmelerine Göre Bildirimlere İlişkin Yönetmelik (2006). Resmi Gazete Tarihi: 11.08.2006 Resmi Gazete Sayısı: 26256.
STCW 95 (1996). IMO-938E, ISBN 92-8016091-5.
The Free Library (2010), “International Maritime Organization”, http://www.thefreelibrary.com/International+Maritime+Organization.(ehp+net)- a0158524131 (Erişim Tarihi 06.01.2010)
The International Oil Pollution Compensation Funds (2010). "About IOPC Funds". http://www.iopcfund.org/intro.htm. (Erişim Tarihi: 10.02.2010).
Türkiye Gemi İnşa Sanayicileri Birliği (2005). “Gemi Emniyetinde Yeni Standartlar”, Gemi İnşa Sanayi Dergisi, Yıl:3, Sayı:11, s.23
Tütüncü, A. (1996). Gemi Kaynaklı Kirlenmenin Önlenmesi, Azaltılması ve Kontrol Altına Alınmasında Devletin Yetkisi. İstanbul: İ.Ü. Hukuk Fakültesi Eğitim, Öğretim ve Yardımlaşma Vakfı, s.158
Ünlü, H. (1999). Sanayiciler için Çevre El Kitabı. İstanbul: ISO Yayınları, No:1999/1.
USCG (2010), “USCG IMO”, http://www.uscg.mil/imo/, (Erişim Tarihi: 10.01.2010)
Yükleme Hatları Uluslararası Sözleşmesi (1966)