Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stillerinin Bazı Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi/The Evaluation of Turkish Teacher Candidates' Listening Styles In Terms Of Some Variables

Özet Bu çalışmanın amacı, Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerini cinsiyet, sınıf düzeyi, öğretim tipi ve dinleme eğitimi dersi alma/almama değişkenleri açısından değerlendirmektir. Bu araştırma, nicel araştırma yöntemi çerçevesinde tarama modeliyle yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini, 2011-2012 eğitim-öğretim yılı güz dönemi Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe öğretmenliği lisans programında öğrenim gören 376 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, Lu (2005) tarafından geliştirilen Maden ve Durukan (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan Dinleme Stilleri Anketi (DSA) ile elde edilmiştir. Elde edilen veriler, SPSS 16.0 paket programı aracılığıyla frekans ve ki-kare testi kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, Türkçe öğretmeni adaylarının 180'i pasif dinleyici, 177'si katılımcı dinleyici, 16'sı aktif dinleyici ve 3'ü tarafsız dinleyicidir. Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerinin cinsiyete, sınıf düzeyine, öğretim tipine ve dinleme eğitimi dersi alma/almamaya göre farklılık göstermediği ortaya çıkmıştır. Anahtar Kelimeler: Dinleme, Dinleme stilleri, Türkçe öğretmen adayları. Abstract In this quantitative study, Turkish teacher candidates are surveyed to assess their listening styles in terms of the variables as gender, grade level, education type and taking listening course. This research was implemented in scanning model. Target study group was composed of 2011-2012 fall semester Erciyes University Education Faculty Turkish teacher candidates (n=376). Listening Style Inventory (LSI) developed by Lu (2005) and adapted Turkish by Maden and Durukan (2011) was used in order to identify Turkish teacher candidates' listening styles. The research findings were analyzed through frequency and Chi-square techniques in SPSS 16.0. As a result of the study, 180 of Turkish teacher candidates are inactive listeners, 177 of Turkish teacher candidates are participating listeners, 16 of Turkish teacher candidates are active listeners and 3 of Turkish teacher candidates are neutral listeners. It is found that there was no significant difference between Turkish teacher candidates' listening styles and the variables as gender, grade level, education type and taking listening course. Key Words: Listening, Listening styles, Turkish teacher candidates.

In this quantitative study, Turkish teacher candidates are surveyed to assess their listening styles in terms of the variables as gender, grade level, education type and taking listening course. This research was implemented in scanning model. Target study group was composed of 2011-2012 fall semester Erciyes University Education Faculty Turkish teacher candidates (n=376). Listening Style Inventory (LSI) developed by Lu (2005) and adapted Turkish by Maden and Durukan (2011) was used in order to identify Turkish teacher candidates’ listening styles. The research findings were analyzed through frequency and Chisquare techniques in SPSS 16.0. As a result of the study, 180 of Turkish teacher candidates are inactive listeners, 177 of Turkish teacher candidates are participating listeners, 16 of Turkish teacher candidates are active listeners and 3 of Turkish teacher candidates are neutral listeners. It is found that there was no significant difference between Turkish teacher candidates’ listening styles and the variables as gender, grade level, education type and taking listening course

Keywords:

Listening, Listening styles Turkish teacher candidates,

PDF

___

Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2005). Yazılı ve Sözlü Anlatım (7. Baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.

Akyol, H. (2010). Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Anderson, H. A. (1949). “Teaching the Art of Listening”. The School Review, 57(2), 63-67.

Arı, G. (2010). “Dinleme/İzleme Öğretimi”. (Ed.: C. Yıldız). Yeni Öğretim Programına Göre Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi (3. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık, s. 179-202.

Balvanes, M. and Caputi, P. (2001). Introduction to Quantitative Research Methods: An Investigate Approach. London: Sage Publications.

Brown, J. I. (1954). How Teachable is Listening? Educational Research Bulletin, 33(4), 85-93.

Buck, G. (2001). Assessing Listening. Cambridge: Cambridge University Press.

Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.

Büyüköztürk, Ş., Çokluk, I. ve Köklü, N. (2011). Sosyal Bilimler için İstatistik (7. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık

Cihangir, Z. (2004). “Üniversite Öğrencilerine Verilen Etkin Dinleme Becerisi Eğitiminin Dinleme Becerisine Etkisi”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), Sayfa Belirtilmemiş. Kaynak: http://www.tebd.gazi.edu.tr/arsiv/2004_cilt2/sayi_2/237-251.pdf. Erişim Tarihi: 10.01.2012

Çetinkaya, Z. (2011). “Türkçe Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576.

Dilekmen, M., Başçı, Z. ve Bektaş, F. (2008). “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerileri”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 223-231.

Doğan, Y. (2011). Dinleme Eğitimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.

Göçer, A. (2007). “Bir Öğrenme Alanı Olarak Anlama Eğitimi ve Türkçe Öğretimindeki Yeri”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23, 17-39.

Göğüş, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.

Gülbahçe, Ö. (2010). “K.K. Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin İncelenmesi”. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), 12-22.

Karadüz, A. (2010). “Türkçe ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stratejilerinin Değerlendirilmesi”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29(2), 39-55.

Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi (4. Basım). Ankara: Sanem Matbaacılık.

Kline, J. A. (1996). Listening Effectively. Alabama: Air University Press.

Kingen, S. (2000). Teaching Language Arts in Middle Schools: Connecting and Communicating. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.

Lu, J. (2005). “The Listening Style Inventory (LSI) as an Instrument for Improving Listening Skill”. Sino-US English Teaching, 2 (5), 45-50.

Maden, S. ve Durukan, E. (2011). “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 101-112.

Özbay, M. (2009). Anlama Teknikleri II: Dinleme Eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.

Özbay, M. (2001). “Türkçe Öğretiminde Dinleme Becerisini Geliştirme Yolları”. Türk Dili Dergisi, 589, 9-14.

Özerbaş, M. A., Bulut, M. ve Usta, E. (2007). “Öğretmen Adaylarının Algıladıkları İletişim Becerisi Düzeylerinin İncelenmesi”. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 123-135.

Pehlivan, K. B. (2005). “Öğretmen Adaylarının İletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir Çalışma”. İlköğretim Online, 4(2), 17-23.

Salisbury, J. R. and Chen, G-M. (2007). “An Examination of the Relationship between Conversational Sensitivity and Listening Styles”. Intercultural Communication Studies, 16(1), 251-262.

Şahin, A. (2011). “İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Dinleme Becerisi Farkındalıklarının Sosyo-Ekonomik Düzeye Göre İncelenmesi”. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 178-188.

Temur, T. (2010). Dinleme Metinlerinden Önce ve Sonra Sorulan Soruların Üniversitesi Öğrencilerinin Dinlediğini Anlama Beceri Düzeyine Etkisi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 303-319.

Ungan, S. (2009). “Dinleme Eğitimi”. (Ed.: A. Kırkkılıç ve H. Akyol). İlköğretimde Türkçe Öğretimi (2. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık, s. 135-161.

Vandergrift, L. (2004). “Listening to Learn or Learning to Listen?” Annual Review of Applied Linguistics, 24, 3-25.

Wolvin, A. D. and Coakley, C. G. (2000). “Listening Education in the 21st Century”. International Journal of Listening, 14(1), 143-152.

Yalçın, A. (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar (2. Baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.

Yoncalık, O. ve Çimen, Z. (2006). “Beden Eğitimi ve Sınıf Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Kişilerarası İletişimde Dinleme Becerisi Düzeyleri”. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 135-144.