1960’lı yılların Türkiye’si hâkim sınıfların içindeki çelişkilerin yeni bir boyut kazandığı; temel sınıflar arasındaki çelişkinin görünür hale geldiği ve bu sürecin kendisini kamusal yaşamın tüm veçhelerinde gösterdiği özgün bir döneme tanıklık eder. 1965 genel seçimlerinde Adalet Partisi’nin (AP) tek başına iktidara gelmesi, 1961 Anayasası’nın getirdiği temel hak ve özgürlükleri hâkim sınıf lehine sınırlandırmaya çalışması ve antikomünizmi merkeze alan bir politika izlemesi ideolojik hegemonya mücadelesinin sertleşmesine neden olmuştur. Sözü edilen mücadelenin en net gözlemlendiği alanlardan biri eğitimdir. Bu noktadan hareketle bu çalışma AP hükümetleri döneminde (1965-1971) solun eğitimin sorunlarını ele alış biçimlerini seçilmiş sol/sosyalist dergiler, Meclis tutanakları ve gazete haberlerinden (Milliyet) yararlanarak incelemeyi hedeflemektedir. Üniversite öncesi eğitim bahsinde hükümetin muhalif öğretmenlere yönelik uygulamalarına, dinsel eğitimin yaygınlaştırılması hamlelerine, “devrim için eğitim” tartışmalarına ve eğitimde ABD etkisine odaklanılacaktır. Yüksek öğretim başlığında ise hükümet ile üniversite arasındaki gerilim noktaları tarif edilecek; dönemin öğrenci eylemlerinin detaylandırılması yerine solun yüksek öğretimin sorunlarına ve gençliğe biçtiği misyona hangi perspektiften baktığı tespit edilmeye çalışılacaktır.