Yay enerjisinin elektromekanik supap mekanizmalarının performansına katkısı

Elektromekanik supap mekanizmaları, elektromekanik değişken zamanlamalı supap mekanizması olarak da bilinmekte olup motorun hızına ve çalışma şartlarına bağlı olarak supapların uygun zamanda açılıp kapanmasını sağlar. Bu çalışmada, elektromekanik supap mekanizmalarında kullanılan yayların sistemin dinamik davranışı üzerindeki etkileri incelenmiştir. Supap hareketinde yay enerjisinden yararlanılmayan iki model ve yay enerjisinden yararlanılan bir model ele alınmış ve bu modeller birbiri ile karşılaştırmıştır. Yay enerjisinden yararlanılan modelde sistemin dinamik performansının ve enerji tüketiminin daha iyi olduğu görülmüştür. Üç model için sistemin statik ve dinamik karakteristikleri MATLAB/Simulink programı yardımıyla elde edilmiştir.

The electromagnetic valve actuation (EMVA) system is known as an electromechanical variable valve train and it provides opening and closing of the valves at the appropriate times depending on the speed and the working conditions of the engine. In this study, the effects of springs on the design and dynamic behavior of the EMVA system are investigated. Three models are considered and compared with each other. The spring energy is only used in one of the models. Dynamic performance and energy consumption of the model taken the advantage of spring energy are betterthan the others. Static and dynamic characteristics of the system are obtained with a MATLAB/Simulink program for three different models.

PDF

___

1. Türksoy, M. (2002). Taşıt iç geometrik parametre değişimlerine bağlı havalandırma optimizasyonu. İstanbul Teknik Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, Türkiye, 84s.
2. Karakoç, H. (1997). Enerji ekonomisi. Demirdöküm Teknik Yayınları, Mirfak Matbaacılık, 53-57s.
3. Fanger, P.O. (2001). Human requirements in future airconditioning environments. International Journal of Refrigeration, 24, pp. 148-153.
4. Daanen, H.A.M., E. van de Vliert, X. Huang. (2003). Driving performance in cold, warm, and thermoneutral environments. Applied Ergonomics, 34, pp. 597-602.
5. Srinavin, K., S. Mohamed. (2003). Thermal environment and construction workers' productivity: some evidence from Thailand. Building and Environment, 38, pp. 339-345.
6. Chaffee, E.E., E.M Greisheimer. (1964). Basic Physiology and Anatomy. J.B. Lippincott Comp., Philadelphia, Montreal.
7. http://saglik.tr.net/genel_saglik_yaz_kalp.shtml
8. ASHRAE, (1989). ASHRAE handbook - Fundamentals, chapter 8, Atlanta: American Society of Heating, Refrigeration and Air-Conditioning Engineers. 29p.
9. ASHRAE, (1993). ASHRAE handbook - Fundamentals, chapter 37, Atlanta: American Society of Heating, Refrigeration and Air-Conditioning Engineers.
10. Kaynaklı, Ö., U. Unver, M. Kilic. (2003). Evaluating thermal environments for sitting and standing posture. Int. Comm. Heat and Mass Transfer 30, 8, pp. 1179-1188
11. McCullough, E.A., B.W. Jones, J. Huck. (1985). A Comprehensive Data Base For Estimating Clothing Insulation. ASHRAE Transactions 91, 2, pp. 29-47.
12. Parsons K.C., G. Havenith, I. Holmer, H. Nilsson, J. Malchaire. (1999). The effects of wind and human movement on the heat and vapour transfer properties of clothing. Annals of Occupational Hygiene 43, 5, pp. 347-352.
13. McCullough, E.A., B.W. Jones and T. Tamura. (1989). A data base for determining the evaporative resistance of clothing. ASHRAE Transactions, 95, 2, pp. 316-328.
14. Kaynaklı, Ö., M. Kılıç. (2003). Titremenin insan fizyolojisine etkisi ve vazokonstriksiyon ile karşılaştırılması. Mühendis ve Makina Dergisi. Cilt 44, Sayı 527, s.30-40.
15. Kaynaklı, Ö., Kılıç, M. (2004). Vazodilatasyonun insan fizyolojisine etkisi ve terleme ile karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 9, Sayı 1, s.183-194.
16. Gagge, A.P., J.A.J. Stolwijk, Y. Nishi. (1971). An effective temperature scale based on a simple model of human physiological response. ASHRAE Transactions, 77, Part 1, pp. 247-262.
17. Hamdi, M., G. Lachiver, F. Michaud. (1999). A New Predictive Thermal Sensation Index od Human Response. Energy and Buildings, 29, pp.167-178.
18. Höppe, P., I. Martinac. (1998). Indoor climate and air quality. Int. Journal of Biometeorol, 42, pp. 1-7.
19. Butera, F.M. (1998). Chapter 3- Principles of thermal comfort. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 2, pp. 39-66.
20. Huizenga, C., Z. Hui and E. Arens. (2001). A model of human physiology and comfort for assessing complex thermal environments. Building and Environment, 36, pp. 691-99.
21. Tanabe, S., E.A. Arens, F.S. Bauman, H. Zhang, T.L. Madsen. (1994). Evaluating thermal environments by using a thermal manikin with controlled skin surface temperature. ASHRAE Transactions, 100(1), pp. 39 - 48.

ISSN: 1300-3402
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 1957
Yayıncı: TMMOB MAKİNA MÜHENDİSLERİ ODASI

Arşiv

Sayıdaki Diğer Makaleler

Kırık kemik tedavilerinde kullanılan fiksatörlerin mekanik özellikleri ve üç değişik malzemeden yapılmış halka tipi fiksatörlerin mekanik testleri

BİLÇEN MUTLU, MUSTAFA KURT

Lazer-ark hibrit kaynak yöntemi

Hakan YAVUZ, GÜREL ÇAM

Giysi ısıl direnç faktörünün insan konforu açısından değerlendirilmesi

Ömer KAYNAKLI, İbrahim ATMACA, Muhsin KILIÇ

Yay enerjisinin elektromekanik supap mekanizmalarının performansına katkısı

ZELİHA KAMIŞ KOCABIÇAK, İbrahim YÜKSEL