Osmanlı Devleti’nde arşivciliğe ve kayıtlara çok önem verilmiştir. Devletin her kademesindeki yazışmalar mutlaka defterlere kaydedilmiş, defterler ve belgeler müsveddeleri de dâhil büyük bir duyarlılıkla korunmuştur.İçerisinde yaklaşık 600 yıl önce yazılmış belgelerin bulunduğu bu malzemenin varlığını sürdürmesinin ana nedeni Devletin, gerek kayıtların tutulmasına ve korunmasına gerekse kayıtları oluşturan unsurlara verdiği değer ve önemdir. Üzerine kayıt tutulan kâğıtların nitelikleri ve gördüğü işlemler, yazıların yazıldığı mürekkebin kalitesi, defter formundaki belgelerin ciltlerinin yapım tekniği ve kullanılan malzemelerin de kayıtların uzun ömürlü olmasında dikkate değer olumlu katkıları olmuştur. Savaş, yangın, doğal afet ve depolar arası taşınma gibi çoğu elde olmayan nedenlerle bazı kayıplar olmuş, ancak büyük çoğunluğu günümüze kadar ulaşmıştır.

Archival studies and records were very important in the Ottoman Empire. Correspondences at all levels of the state have absolutely been recorded in registries and all of the records including their drafts have very sensitively been preserved. The main reason for this material to sustain its existence, including records written approximately 600 years ago, is the importance State has given to record keeping and preserving as well as the elements that make up the records. Besides, the quality of the papers onto which records are being kept and the processes they go through, the quality of the ink used in writing, the binding technique and the materials used has had a significant positive contribution to records being long-lived. Some of the material has been lost due to reasons beyond control such as war, fire, natural disasters and moving the material between repositories, however, most of them reached until the present day