Sergilenen değerli sanat ve tarihi objeleri korumak için, depremsellik yönünden hassas ülkelerde son zamanlarda müze binaları temel seviyesinde sismik taban izolasyon cihazları ile tasarlanmıştır ve inşa edilmiştir. Ancak, geleneksel temel yalıtım cihazları kullanılırken (örneğin LRB, sürtünmeli sarkaç), düşey ivmeler doğrudan binanın içeriğine iletilirken binanın yatay ivmeleri önemli ölçüde azaltılabilir. Eğer bu düşey ivmeler önemli değerlere ulaşırsa, nesnelerin devrilmeye karşı istikrarı azalır ve bu nesnenin zemin ile tam temasını kaybetmesine ve sallanmaya başlanmasına neden olur. Bu nedenle, deprem izolasyonu yapılmış müze binalarının içeriğini üç boyutlu deprem etkilerine karşı korumak için, düşey sismik izolasyon çözümü de temel seviyesinde devreye sokulmalıdır. Bu çalışma temel seviyesinde izole edilmiş müzelerde sergilenen antik heykellerin sismik korunması için düşey izolasyon cihazlarının performansını ölçmeyi amaçlamaktadır

In order to protect the precious art and historical objects on display, recently the museum buildings in earthquake prone countries are designed and constructed with seismic base isolation devices, at the foundation level. However, when adopting conventional base isolation devices (e.g. LRB, friction pendulum), the horizontal accelerations in the building can be significantly reduced, while the vertical accelerations are directly transmitted to the building’s contents. If these vertical accelerations reach significant values, the stability of the objects decreases against overturning, and this causes the object to lose its full contact with the ground and to start rocking. Therefore, to protect the contents of a base isolated museum building against three dimensional earthquake excitations, a vertical seismic isolation solution must also be introduced at the base level of the object. This study aims to assess the performance of vertical isolation devices for the seismic protection of the ancient statues displayed in base isolated museums.