Güney Azerbaycan manzum hikayesinin gelişme merhaleleri bir neçe koldan haraketeder. Her yeni merhalede Güney`de manzum hikaye türünün gelişmesi için yeni ortam oluştu. Güney Azerbaycan edebiyatında yazılmış manzum hikayeler alman edebiyatçısı İohan Hey`in dediği gibi çağdaş dünya edebiyatının en ünlü eserlerine yakın olan büyük hacimli eserlerdir. 20. yy. 40`lı yıllarına kadar Güney Azerbaycan şairleri bu türe az müracat etdiler. Belkide bazı şairler bu türde bir çok eserler kaleme almışlar. Ama şunu da söyliyelim ki asrın 40`lı yıllarına kadar yazılmış çok az sayıda manzum hikaye örnekleri vardır. İrec Mirze`nin “Arifname ve Meniçöhr”, Muhammed Hideçi`nin “Efsane”, Mahmut Ganizade`nin “Hayat ve ölüm hakkında düşünceler”, Mirzezade Eşki`nin “bir kentlinin ideali” (“Üç Tablo”) ve “Novruzname”, Mir Mehdi Etimad`ın “Gelinler Bezeyi” ve “Çarşamba Pazarı” manzum hikayeleri belli edebi değeri olan orijinal manzum hikayelerdir. Şehriyar`ın, Sönmez`in, Sehed`in, H. Sahir`in ve diğer manzum hikayelerde münakaşa, tip ve karakterin tayinini okuyucu daha kolay sezer. Okuyucun manzum hikayelerde bahsolunan bu özellikleri kolayca tayin edebilmesi aynı eserlerin dilinin kolay olmasıdır.

In the East Azerbaijan literature the poem genre has passed the rich development way. In the 20th century this genre had developed and had perfected due to the form and subject. With this genre the national idea, social problems and the spiritual problems have found its large and clear literary reflection.