التراكيب السياقية للألفاظ (الأهل، الآيات، وأمر، وأحد) في القرآن الكريم

Bu araştırma, Kur'an-ı Kerim'de geçen kelimelerin “el-ehl, el-âyât, el-emr, ahad” çoklu anlamlarını, bu kelimelerin geçtiği farklı ayetleri - her bir kelime bağımsız bir çalışma olacak şekilde - listeleyerek ve görüşlerini sunarak incelemeyi amaçlamaktadır. Ayrıca dilbilimcilerin, müfessirlerin, Kur'an ilimleriyle ilgili kitap sahiplerinin bu konudaki görüşleri, kelimelerin yorumlanması ve cümledeki akışı, farklı ve yabancı olan bir kelimenin farklı çağrışımlarına ve içinde bulunduğu bağlamın değişmesiyle anlam değişiklikleri ele alınmıştır. Araştırma, konunun tanımının bulunduğu bir giriş, “el-ehl, el-âyât, el-emr, ahad” kelimelerinin ele alındığı, her biri bir isimle ilgili olan ve içeriğinde, dilbilimcilerin ve müfessirlerin çeşitli görüşleri yoluyla söz konusu ismin çoklu anlamlarına dair bir açıklamadan oluşan dört bahis ve ardından araştırmanın en önemli bulgularını açıklayan sonuçtan oluşmaktadır. Son olarak, araştırmanın dayandığı kaynaklar ve referanslar sıralanmaktadır. Araştırma iki ana yaklaşıma dayanmaktadır; Bunlar betimleyici yaklaşım ve analitik yaklaşımdır.Tarif, dil olgusunu olması gerektiği gibi değil, olduğu gibi açıklamaktır.Tabii ki, analiz yoluyla bu anlamın en doğru ve doğru olduğundan emin olabiliriz. Kuran, Allah'ın mucizevi sözü ve mucizevi dil mucizelerinin en önemlisidir. Dolayısıyla aynı kelimenin bağlamın vurguladığı çoklu anlamlarla ele alınmasının, Kur'an'ın dilsel mucizesinin açıklığa kavuşturulmasında etkisi vardır. Bu, önce tasvire dayalı analitik yaklaşımla, sonra vahyin gerekçesi ve tefsir ve tercümede öncü olması gereken bu dil olgusuna ilişkin müfessirlerin ve diğerlerinin görüşlerini açıklığa kavuşturulabilir. Araştırma, Kur'an-ı Kerim'de geçen bazı kelimelerin anlamlarıyla ilgili çeşitli sonuçlara ulaşılmıştır. Bir kelime bağlama göre birden çok ve farklı anlamlara gelebilir; Bu nedenle sadece sözlük anlamıyla kelimeye karşılık vermek yerine Kur'an ayeti aracılığıyla işlevsel anlama bağlanması gerekir. Müfessirler ayetin en doğru anlamına ulaşmak için bu durumu göz önünde bulundurmaktadır.

___

  • es-Sa’dî, Abdurrahman bin Nâsır. Tefsîr’ul-Kerîm’ir-Rahmân’i fi Tefsîr’i Kelâm’il-Mennân. Beyrut: Müesseset’ür-Risâle. 2000.
  • es-Seâlebi, Ahmed ebu İshak. el-Keşf’ü ve’l-Beyân’ü an Tefsîr’il-Kuran. Beyrut: Dâr’u İhyâ’üt-Türâs’ül-Arabî, 2002.