Kentsel Ekoturizm Açısından Isparta Kent İnsanının Talep ve Eğilimleri

Sürdürülebilir turizmin ifadesi olan ekoturizm kentlere farklı bir değer katmaktadır. Bu değer ise kentsel mekanları ve yaşam kültürünü zenginleştirirken, sosyal, ekonomik, ekolojik ve çevresel katkıları da beraberinde getirmektedir. Kentsel ekoturizm, yöresel değerlerin önem kazanması, yöresel ve bölgesel ekonominin canlanması, insanların yeni yerler keşfetmesi, yerel deneyimlerin artması, farklı kültürdeki insan topluluklarının bir araya gelmesi, doğal çevreye sahip çıkma bilincinin kazanılması gibi pek çok katkılar sağlamaktadır. Çalışmanın amacı Isparta kentinin kentsel ekoturizm potansiyelinin ortaya konulması ve kent insanının talep ve eğilimlerinin belirlenmesi ve analizidir. Bu kapsamda Isparta kentinin kentsel ekoturizm açısından mevcut kaynak değerleri belirlenmiş, kent insanına (n: 409) yapılan anket çalışması ile kentsel ekoturizmine yönelik talep ve eğilimler belirlenmiş ve GZFT analizi ile mevcut durum tespiti yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, ekoturizmin yapılma nedeni doğayı keşfetme ve bazı rekreasyonel etkinliklerde (doğa yürüyüşü, dağ bisikleti ile gezinti ve fotoğraf çekme vb) bulunma olarak belirtilmiştir. Özellikle kentsel açık yeşil alanların ekoturizm etkinlikler için en uygun alanlar olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

yeşil alanlar, peyzaj planlama, Turizm, kentsel ekoturizm, ısparta, yeşil alanlar, peyzaj planlama

Demands and Tendencies of Isparta Urban People in Terms of Urban Ecotourism

The city of Isparta, which is the center of the Lakes Region in the Mediterranean Region, has a rich potential in terms of historical, archaeological and cultural values. Urban ecotourism provides many contributions such as gaining importance of local values, reviving local and regional economy, discovering new places, increasing local experiences, gathering of human communities from different cultures, and gaining the awareness of protecting the natural environment. In this study, the potential of the city of Isparta in terms of urban ecotourism was determined, the demands and trends for urban ecotourism were determined with a survey conducted to urban people (n:409) and the current situation was determined with SWOT analysis., According to the results, the reason for ecotourism was stated as exploring nature and participating in some recreational activities (trekking, mountain biking and taking photographs, etc.). It has been determined that especially urban green areas are preferred as the most suitable areas for ecotourism activities.

Keywords:

Isparta, green areas landscape planning, Tourism, urban ecotourism, Isparta, sustainable tourism, green areas, landscape planning,

PDF

___

Akdemir, S. (2008). XVIII. Yüzyılın İlk Yarısında Isparta, Isparta Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları: 2, Isparta.
Baş, T. (2006). Anket, Seçkin Matbaası. S: 230.
Bekdemir, Ü. ve Elmacı, S. (2014). Giresun İlinin Eko-Turizm Potansiyeli ve Değerlendirme Olanakları. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, Karadeniz Özel Sayısı (6), 1-30.
Blackstone Corporation. (1996). Developing an urban ecotourism strategy for Metropolitan Toronto: A feasibility assessment for the green tourism partnership Toronto Green Tourism Association, Toronto. Böcüzade, Ş. S. (1983). Kuruluşundan Bu Güne Kadar Isparta Tarihi, c: 1-2, haz: S. Seren, Serenler Yayınları, İstanbul.
Buckley, R. (2013). Defining Ecotourism: Consensus on Core, Disagreement on Detail. İçinde Roy Ballantyne and Jan Packer (Edt.), International Handbook on Ecotourism (ss.9-14). UK: Edward Elgar Publishing.
Cosmescu, I. ve Cosmescu, D. (2007). The Ecotourism-A Strategic Alternative for Contemporany Tourism. Annals of the University of Petroşani, Economics, 7, 65-72.
Durgun, A. (2007). Isparta turizminin swot analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Yıl/Volume: 3, Sayı/Issue: 5, 2007, 93-109.
Gheorghe, A. ve Udrescu, M. A. (2018). Management Model of Ecoturism Services Quality Analize. Romanian Statistical Review, 2, 119-136.
Gül, A. ve Küçük, V. (2001). Kentsel açık-yeşil alanlar ve isparta örneğinde irdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 27-48.
Gül, A. ve Özaltın, O. (2007a). TÜRKİYE’DEKİ korunan doğal alanlarda ekoturizm amaçlı ekolojik planlama yaklaşımı. Ekolojik Mimarlık ve Planlama Ulusal Sempozyumu, 27-28 Nisan-2007, Antalya Mimarlar Odası. 194-203s. Antalya.
Gül, A. ve Özaltın, O. (2007b). Ekoturizm ve Isparta I. Gülçevrem, Isparta İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, Yıl 2007/2 Sayı:2 ISSN-1307-6795. 22-25s. Isparta.
Gül, A. ve Özaltın, O. (2008). Ekoturizm ve Isparta II. Gülçevrem, Isparta İl Çevre ve Orman Müdürlüğü. 2008/1 Sayı:3 ISSN-1307-6795. 18-21s. Isparta.
İşci, B., Pınarcı, N. ve Gül, A. (2018). Kentsel ekoturizm ve isparta kent merkezinde uygulanabilirliği. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. (Urban Ecotourism and Applicability in Isparta City) 2018 Cilt 8, Sayı 1:sayfa 101-115. ISSN: 2147-7841.Doi Number: http://dx.doi.org/10.14230/joiss481.
Joppe, M. ve Dodds, R. (1998). The urban green tourism: applying ecotourism principles to the city. Travel and Tourism Research Association- Canada, Toronto. Retrieved from http://www.csu.edu/cerc/researchreports/documents/UrbanGreenTourism1998.pdf
Kaplan, S. (2013). Community Based Ecotourism for Sustainable Development in Eastern Black Sea Region an Evaluaion Through Local Communities Tourism Perception. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme. Altıncı Baskı. Gazi Kitabevi.
Kasalak M. (2015). Dünyada ekoturizm pazarı ve ekoturizmin ülke gelirlerine katkıları. Journal of Recreation and Tourism Research, 1(2): 20-26.
Nayir, O. (2009). Isparta Yöresi Korunan Doğal Alanlarında Ekoturizm Talep Ve Eğilimlerinin Belirlenmesi Yüksek Lisans Tezi, T.C. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Isparta, 116s.
Selimoğlu, Ö. (2004). Dünya ve Türkiye’de Ekoturizm. İstanbul Ticaret Odası Etüt ve Araştırma Şubesi, 19s, İstanbul.
Taş, S. (2012). Trabzon ve Ekoturizm: Yerli Ziyaretçilerin Yöreyi Değerlendirmesine Yönelik Bir Araştırma. Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, s177, Balıkesir.
Urban Ecotourism Declaration. (UED). (2006). Retrieved 18.05.06, http://www.planeta.com/ ecotravel/tour/urbandeclaration.html.
Wu, Y.Y., Wang, H.L. ve Ho Y.F. (2010). Urban ecotourism: Defining and assessing dimensions using fuzzy number construction. Tourism Management 31:739–743.