Gölcük Tabiat Parkı Rekreasyonel Kullanımının Ziyaretçiler Tarafından Değerlendirilmesi

Çalışmada, Isparta’da yer alan Gölcük Tabiat Parkı kullanım durumunun ziyaretçiler tarafından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, tabiat parkında 250 kişiye yüz yüze anket uygulanmıştır. Çalışmada katılımcıların çoğunluğunun Gölcük Tabiat Parkı’nın tabiat parkı statüsünde olduğunu bilmediği ortaya çıkmıştır. Alana giriş ücretinin katılımcıların alanı ziyaretinde etkili olduğu bulunmuştur. Katılımcılar genelde alanda cep telefonuyla iletişimde sıkıntılar yaşadığı için bu konuda gerekli çözümlerin ortaya konması önem arz etmektedir. Ayrıca, alandaki aktivite çeşitliliği ile ziyaretçilerin koruma-kullanma dengesi ilkesi çerçevesinde farkındalıkları artırılmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Isparta, Gölcük Tabiat Parkı, rekreasyon, kullanım

Evaluation of the Visitors on Recreational Use of Gölcük Nature Park, Turkey

In the study, it was aimed the visitors to evaluate the use of Gölcük Nature Park in Isparta. For this purpose, a face-to-face questionnaire was applied to 250 visitors to the nature park. In the study, it was revealed that the majority of the participants did not know that Gölcük Nature Park had the status of a nature park. It was found that the entrance fee to the area was effective in the participants' visits to the area. Since the participants generally have difficulties in communication with mobile phones in the field, it is important to reveal the necessary solutions in this regard. In addition, the diversity of activities in the area and the awareness of visitors should be increased within the framework of the principle of protection-use balance.

Keywords:

Isparta, Gölcük Nature Park, recreation, use,

PDF

___

Aker, P. (2020). Turgut Özal Tabiat Parkı’nın (Malatya) rekreasyon potansiyelinin belirlenmesi ve ziyaretçilerin memnuniyet düzeylerinin ölçülmesi. Yüksek Lisans tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Aksu, Ö.V. (2015). Korunan doğal rekreasyon alanlarında donatı elemanlarının tasarımları: Altındere Vadisi Milli Parkı örneği. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 15(2), 267- 278.
Akten, M. (2003). Isparta ilindeki bazı rekreasyon alanlarının mevcut potansiyellerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri: A, 2: 115-132.
Akten, S. ve Gül, A. (2014). Korunan doğal alanlarda ziyaretçilerin olası etki düzeyleri önlem ve standartların belirlenmesi (Gölcük Tabiat Parkı örneği). Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 15, 130-139.
Akyol, A. ve Akbulut, E. (2017). Korunan alanların planlanması ve etkin yönetiminde ziyaretçi özellikleri ve algılarının önemi: Kurşunlu Şelalesi Tabiat Parkı örneği. Türkiye Ormancılık Dergisi, 18(3), 197-206.
Aslan, F., Ateş, O., Büyükbayraktar, N. ve Kabataş, E. (2021). Kırklareli Kavaklımeşe Korusu Tabiat Parkının rekreasyon potansiyelinin belirlenmesi. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 22(2), 321-330.
Aslanboğa, İ. ve Gül, A. (1999). Kemalpaşa ormanlarının rekreasyonel değeri. Kemalpaşa Sempozyumu 3-5 Haziran, İzmir.
Çetin, M. (2015). Evaluation of the sustainable tourism potential of a protected area for landscape planning: a case study of the ancient city of Pompeipolis in Kastamonu. International Journal of Sustainable Development & World Ecology, 22(6), 490-495.
Emekci, Ş. (2021). Korunan alanlarda sürdürülebilir mimari tasarım kriterlerinin belirlenmesi: Odak grup metodu. Tasarım Kuram, 17(33), 229-242.
Gül, A. ve Akten, M. (2005). Korunan doğal alanlarda rekreasyonel taşıma kapasitesi ve kavramsal yaklaşımlar. Korunan Doğal Alanlar Sempozyumu, 8-10 Eylül, Isparta.
Gül, A., Örücü, Ö.K. ve Karaca, Ö. (2005). Korunan alanlarda rekreasyon uygunluk analizi ile potansiyel alanlarının belirlenmesi (Gölcük Tabiat Parkı örneği). Korunan Doğal Alanlar Sempozyumu, 8-10 Eylül, Isparta.
Gül, A. Örücü, Ö.K. ve Karaca, Ö. (2006). An approach for recreation suitability analysis to recreation planning in Gölcük Nature Park. Environmental Management, 37(5), 606–625.
İşci, B., Pınarcı, N. ve Gül, A. (2018). Kentsel ekoturizm ve Isparta kent merkezinde uygulanabilirliği. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(1), 101-115.
Kervankıran, İ. ve Eryılmaz, A.G. (2016). Milli parkların turizm ve rekreasyonel faaliyetlerde sürdürülebilir kullanımı: Isparta ili örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 39, 151-182.
Mansuroğlu, S. ve Dağ, V. (2020). Antalya’daki korunan alanlarda turizm ve rekreasyon etkinliklerine bağlı kullanım sorunları: Köprülü Kanyon Milli Parkı örneği. Peyzaj Araştırmaları ve Uygulamaları Dergisi, 2(2), 85-95.
Milli Parklar 6. Bölge Müdürlüğü. (2022). Gölcük Tabiat Parkı. Erişim Adresi (2022) https://bolge6.tarimorman.gov.tr/Menu/31/Tabiat-Parklari.
Ongun, U., Gövdere, B. ve Durgun Kaygısız, A. (2015). Isparta ili kırsal alanlarında yapılabilecek kırsal turizm türlerinin kırsal kalkınmaya etkisi. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 5(1), 122-131.
Özaltın, O. ve Özmen, H. İ. (2005). Türkiye'de korunan doğal alanlarda doğa sporlarının yapılabilirliğinin analizi ve Isparta ili etkililik ölçümü. Korunan Doğal Alanlar Sempozyumu, 8-10 Eylül, Isparta.
Özen Öztürk, B. ve Gül, A. (2020). Başpınar Tabiat Parkı’nın rekreasyonel planlama açısından irdelenmesi. Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi, 5(1), 11-34.
Öztürk, S., Çınar Umdu, D., Pişkin, Y. ve Hüsam, A. (2017). Ulugöl Tabiat Parkı ziyaretçi memnuniyeti. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 160-167.
Polat, S. ve Aktaş Polat, S. (2016). Rekreasyonel tabiat parklarının korunan alanlar kapsamında incelenmesi: Mersin ili örneği. Social Sciences, 11(2), 85-115.
Rüzgar, A., Koçak, H. ve Demir, M. (2022). Malatya İli Turgut Özal Tabiat Parkının Rekreasyon Potansiyelinin Belirlenmesi. Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi, 7(1), 1-25.
Surat, H., Surat, B.Z. ve Özdemir, M. (2014). Korunan alanların rekreasyonel kullanımı ve yerel halkın farkındalığı: Borçka Karagöl Tabiat Parkı örneği. II. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu, 22-24 Ekim, Isparta.
Uzun, A., Oğlakcı, B. ve Yiğit, R. (2019). Değirmen Boğazı Tabiat Parkı donatı elemanlarının ve ziyaretçilerin rekreasyonel memnuniyetinin değerlendirilmesi. II. Uluslararası Coğrafya Eğitim Kongresi (UCEK-2019), 3-5 Ekim, Eskişehir.
Yılmaz, M. (2021). Tabiat parklarının yöre halkının rekreatif ihtiyaçlarını karşılama düzeylerinin belirlenmesi (Çorum ili örneği). Yüksek Lisans tezi, Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kastamonu.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2007). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Detay Yayıncılık, 2. Baskı, Ankara, 335 s.
Yücedağ, C. ve Kaya, L.G. (2017). Attitudes to protected areas: A case of Lake Salda Nature Park in Burdur-Turkey. R. Efe ve diğerleri (Ed.). Current Trends in Science and Landscape Management. ST. Kliment Ohridski University Press, (s.229 -240), Sofya.
Zencirkıran, M., Eraslan, E., Çetiner, S., Görür, A., Tanrıverdi, D. ve Çelik, B.H. (2017). Ballıkayalar ve Beşkayalar (Kocaeli) Tabiat Parkları peyzaj ve rekreasyon değerleri üzerine bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 31(2), 157-175.
Zeren, İ., Akarsu, H., Şevik, H. ve Çetin, M. (2016). Assessment of the sustainable tourism potential of a natural park for landscape planning: A case study of the Yesilyuva Nature Park. International Forestry Symposium (IFS 2016), 7-10 Aralık, Kastamonu.