Osmanlı Devleti’nde Lale Devri’yle (1718-1730) başlayan Batılılaşma süreci; Batı’nın teknolojisini, eğitim anlayışını, askerî gücünü, Batı tarzı resim sanatını, moda anlayışını ve daha pek çok konuyu içermektedir. Bu süreçte askerî alanda yapılacak düzenlemelere öncelik verilmiş ve 1795’te Mühendishâne-i Berrî-i Hümâyûn kurulmuştur. Topçuluk, haritacılık, istihkâm gibi fen dallarında verilen eğitimlere destek sağlamak amacıyla mektebin birinci sınıf programında “sanat-ı ressamiye” dersine yer verilmiştir. Bu hareket, resim sanatının bir eğitim kurumunda ilk kez uygulanması bakımından önem arz etmektedir. Mühendishânede zamanla Batı’nın teknik bilgisine sahip kadrolara ihtiyaç duyulmuş; yetenekli talebe ve muallimler arasından seçilenler Avrupa’ya gönderilmişlerdir. Ferik İbrahim Paşa (1815-1889), Ferik Tevfik Paşa (1819-1865), Hüsnü Yusuf Bey (1817-1861) gibi önemli isimler de Avrupa’da Batı tarzı resim eğitimi almışlardır. Mühendishânenin yetenekli resim muallimi Hüsnü Yusuf Bey, 19. yüzyılın ilk yarısında İstanbul’da yaşamış ve Tanzimat dönemine tanıklık etmiş ilk Türk ressamlarındandır. Bu çalışmada, farklı yetenekleriyle dikkat çeken Hüsnü Yusuf Bey’in üslubunun oluşmasını sağlayan etkenler ve sanatçının bilinmeyen yönleri hakkında yeni bilgiler sunularak farkındalık oluşturulmaya çalışılmıştır.