PIAAC 2015 YETİŞKİN BECERİLERİNİN MEB ÇALIŞANLARININ GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu araştırmada, PIAAC 2015 sonuçlarına göre Türkiye’deki yetişkinlerin sözel, sayısal ve problem çözme becerilerinin projeden sorumlu yönetici ve öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim deseninde ve görüşme tekniğinde tasarlanmıştır. Çalışma grubunu MEB Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü (MEB HBÖGM) ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Avrupa Birliği ve Mali Yardımlar Dairesinde (ÇSGB AB ve MYD) görevli yöneticiler, uzmanlar ve öğretmenler oluşturmaktadır. Veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırmada, Türkiye’deki yetişkinlerin PIAAC 2015 düşük performansına bağlı olarak, Türk Millî Eğitim Sistemi’nin (TMES) eğitim kalitesine, beceri kazandırma ve transfer işlevine ilişkin vurgunun öne çıktığı sonucuna ulaşılmıştır. TMES’de bir dizi reformların gerçekleştirilmesine, eğitim kalitesinin artırılmasına yönelik isteklilik ve iradeye rağmen, bu reformların görece etkisiz kalmasının sebepleri yönetim süreçleri perspektifi ile değerlendirilmiştir. Mevcut kalite sorunlarının üstesinden gelebilmek için zihinsel bir dönüşümün geliştirilmesine ve veriye dayalı bütüncül politikaların oluşturulmasına gereksinim olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, sürdürülebilir bir eğitimsel gelecek için kurgulanacak değişim ve dönüşüm politikalarında eğitimin nicelik boyutundan öte nitelik ve beceri boyutuna odaklanılması gerektiği ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

PIAAC, yetişkin becerileri, eğitim kalitesi, sürdürülebilirlik, eğitim yönetimi.

EVALUATION OF PIAAC 2015 ADULT SKILLS ACCORDING TO THE VIEWS OF MoNE EMPLOYEES

In this study, it is aimed to evaluate PIAAC 2015 results of adults literacy, numeracy, and problem solving skills in Turkey according to opinion of the directors and the teachers who are in charge at the project. The research was designed a qualitative research methods and interview technique which is one of the phenomenology model. The working group of the study consists of the directors, experts and teachers working in the General Directorate of Lifelong Learning (MoNE GDLLL) and Ministry of Labor and Social Security, European Union and Financial Aid Department (MoLSS EUFAD). The data were analyzed by content analysis. The data were analyzed by content analysis. In the study, due to poor performance in PIAAC 2015 results of adults in Turkey, it has been reached the presence of prominent emphasis that the issues related to problems of educational quality, skills and transfer in the Turkish National Education System (TMES). Although a number of reforms have been realized in TMES in recent years, these reforms have been ineffective as a result of inadequacies in the administration processes, failure to overcome problems within the system integrity, failure to develop a mental transformation and the development of holistic data-based policies. In addition, it has been demonstrated that for a sustainable educational future, changes and transformations policies should be focused on the quality and skill dimension rather than the quantitative dimension.

Keywords:

PIAAC, adults’ skills, quality of education, sustainability, educational administration.,

PDF

___

Atasoy, R. (2018). Uluslararası Yetişkin Becerilerinin (PIAAC 2015) Türk Milli Eğitim Sistemi Açısından Değerlendirilmesi. Ankara: Gazi üniversitesi.Aydın, M. (2000). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatipoğlu.Baird, J.-A., Johnson, S., Hopfenbeck, T. N., Isaacs, T., Sprague, T., Stobart, G., & Yu, G. (2016). On the supranational spell of PISA in policy. Educational Research, 58(2), 121-138. doi: 10.1080/00131881.2016.1165410 Breakspear, S. (2012). The Policy Impact of PISA: An Exploration of the Normative Effects of International Benchmarking in School System Performance. Paris: OECD Publishing. doi:https://doi.org/10.1787/5k9fdfqffr28-enBrown, P., & Lauder, H. (2006). Globalization, knowledge and the myth of the magnet economy. Globalisation, Societies and Education, 4(1), 25-57.Bumin, E. (2009). Yetişkin eğitimi programlarını uygulayan eğitimcilerin mesleki formasyonları, mesleğe dönük algı ve ihtiyaçları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.Burnes, B. (2004). Managing change. London: Prentice Hall.Bursalıoğlu, Z. (1972). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A.Cemaloğlu, N. (2011). PISA sonuçları ve MEB müfredatı. Türk Yurdu, 2(4), 31-32.Coban, O, Ozdemir, S, and Pisapia, J. (2019). Top Managers' Organizational Change Management Capacity and Their Strategic Leadership Levels at Ministry of National Education (MoNE). Eurasian Journal of Educational Research, 81. Demirtaş, H., & Güneş, H. (2002). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü. Ankara: Anı.Drucker, P. F. (1994). The age of social transformation. Atlanta: Atlantic.Duman, A. (2007). Yetişkinler eğitimi . Ankara: Ütopya.Egelund, N. (2008). The value of international comparative studies of achievement - a Danish perspective. Assessment in Education: Principles, Policy & Practice, 15(3), 245-251.Ereş, F. (2004). Eğitim yönetiminde stratejik planlama. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 21-29.Ereş, F. (2005). Eğitimin sosyal faydaları: Türkiye-AB karşılaştırması. Milli Eğitim Dergisi, 167, 33-42.ERG. (2017). Eğitim izleme raporu 2016-2017 . İstanbul: Eğitim Reformu Girişimi Eğitim Gözlemevi.Ertl, H. (2006). Educational standards and the changing discourse on education: the reception and consequences of the PISA study in Germany. Oxford Review of Education, 32(5), 619-634.Fayol, H. (1917). Administration industrielle et générale. Paris: H. Dunod Et E. Pinat.Gal., I., & Tout, D. (2014). Comparison of PIAAC and PISA Frameworks for Numeracy and Mathematical Literacy. OECD Education Working Papers, No. 102. Paris: OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/5jz3wl63cs6f-en adresinden alındı Hanushek, E. A., Schwerdt, G., Wiederhold, S., & Woessmann, L. (2015). Returns to skills around the world: Evidence from PIAAC. European Economic Review, 73, 103-130.Hergüner, G. (1998). Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 21. Yüzyılda eğitimcilerin eğitimi ve okul düzeni , 15(15), 287-294.Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2010). Eğitim yönetimi. (S. Turan, Çev.) Ankara: Nobel.İnce, M. (2016). Türkçe 6, 7 ve 8. sınıf öğretim programının PISA'da yoklanan okuma becerileri açısından analizi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Karagöz, F. (2005). Eğitim planlamasında coğrafi bilgi sistemleri kullanımı. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.Kartianom, K., & Ndayizeye, O. (2017). What‘s wrong with the Asian and African Students’ mathematics learning achievement? The multilevel PISA 2015 data analysis for Indonesia, Japan, and Algeria. Jurnal Riset Pendidikan Matematika, 4(2), 200-210.Kurt, İ. (2008). Yetişkin eğitimi. Ankara: Asil.Martens, D. K., Nagel, A. K., Windzio, M., & Weymann, A. (2010). Transformation of Education Policy. Basingstoke: Palgrave.MEB. (2016). PISA 2015 Ulusal Raporu. Ankara: MEB Ölçme, Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü .OECD. (2013a). The Survey of Adult Skills: Reader’s Companion. Paris: OECD. http://dx.doi.org/10.1787/9789264204027-en adresinden alındıOECD. (2017a). OECD Skills Outlook. Skills and Global Value Chains. Paris: OECD. doi:http://dx.doi.org/10.1787/9789264273351-en.Okçabol, R. (2006). Halk eğitimi (Yetişkin Eğitimi). Ankara: Ütopya.Özdemir, S. (2013). Eğitimde örgütsel yenileşme. Ankara: Pegem.Schleicher, A. (2007). Can competencies assessed by PISA be considered the fundamental school knowledge 15-year-olds should possess? Journal of Educational Change, 8(4), 349-357.Schleicher, A. (2008). PIAAC: A new strategy for assessing adult competencies. International Review of Education, 54(5-6), 627-650.Schleicher, A. (2018). How to build a 21st-century school system. Paris: OECD.Steiner-Khamsi, G. (2010). Presidential Address The Politics and Economics of Comparison. International Education, 54, 323-342.Slater, R. (2000). Jack Welch ve General Electric’in yolu. (S. Özkal, & T. Arıkan, Çev.), İstanbul: Literatür.Şahin, A., & Temizel, H. (2007). Bilgi toplumunun örgütsel ve yönetsel yapılar üzerine etkileri bağlamında Türk kamu yönetiminde liderlik anlayışı: Bir anket çalışması. Maliye Dergisi, (153), 179-189.Şengül, R. (2007). Henri Fayol’un yönetim düşüncesi üzerine notlar. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14(2), 257-273.Takayama, K. (2010). Politics of Externalization in Reflexive Times: Reinventing Japanese Education Reform Discourses through Finnish PISA Success. Comparative Education Review, 54, 51-75.Tavşancıl, E., & Aslan, A. E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon.Taymaz, H. (2003). İlköğretim ve ortaöğretim müdürleri için okul yöneticiliği. Ankara: Pegem.TEDMEM (2016a). OECD yetişkin becerileri araştırması: Türkiye ile ilgili sonuçlar. Ankara: TED.Therese, N. H., Lenkeit, J., Masri, Y. E., Cantrell, K., Ryan, J., & Baird, J.-A. (2018). Lessons Learned from PISA: A Systematic Review of PeerReviewed Articles on the Programme for International Student Assessment. Scandinavian Journal of Educational Research, 62(3), 333-353. doi:10.1080/00313831.2016.1258726 Toffler, A. (1981). Üçüncü dalga. İstanbul: Altın Kitaplar.Trilling, B., & Fadel, C. (2009). 21st Century Skills: Learning for Life in Our Times . San Francisco : Jossey-Bass.Watling, R., & James, V. (2012). The analysis of qualitative data. Research Methods in Educational Leadership and Management, 3, 262-27).Yıldız, A. (2004). Türkiye’deki yetişkin eğitimi araştırmalarına toplu bakış. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 78-96. Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.