ÖZEL ÖĞRENME GÜÇLÜĞÜ OLAN BİR ÖĞRENCİDE HİKÂYE HARİTASI TEKNİĞİNİN OKUDUĞUNU ANLAMAYA ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Özel Öğrenme Güçlüğü olan bir öğrencide hikâye haritası tekniğinin okuduğunu anlama becerilerine etkisini değerlendirmek amacıyla yapılan eylem araştırmasında veriler gözlem, görüşme ve okuduğunu anlama envanteri ile elde edilmiştir. Araştırmada katılımcı, Özel Öğrenme Güçlüğü tıbbi tanısı almış, 6. sınıfa devam eden bir öğrencidir. Katılımcının zihinsel, bedensel, işitsel ve görme ile ilgili herhangi bir yetersizliği bulunmamaktadır. Çalışma 2017-2018 eğitim öğretim yılında bir özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde yürütülmüştür. Eylem uygulamaları haftada iki defa, birer ders saati olarak yapılmış ve toplam 14 hafta sürmüştür. Araştırma sonunda, araştırmaya katılan öğrencinin okuduğunu anlama becerilerinde hikâye haritası tekniğinin etkili olduğu sonucu elde edilmiştir. Bu sonuç, aile, öğretmen ve uygulamacıların gözlem ve görüşmeleri ile desteklenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Özel Öğrenme Güçlüğü, Hikâye Haritası Tekniği, Okuduğunu Anlama, Eylem Araştırması

EVALUATING THE EFFECT OF STORY MAPPING TECHNIQUE ON READING COMPREHENSION ABILITY OF A STUDENT WITH SPECIFIC LEARNING DISABILITY

The present action research aims to evaluate the effect of story mapping technique on the reading comprehension ability of a student with specific learning disability. The data were collected through observation, interview and reading comprehension inventory. The participant is a 6th grade student who is medically identified as having specific learning difficulty. The participant does not have any mental, physical, auditory and visual disability. The study conduct in a special education and rehabilitation center in 2017-2018 education year. Implementation process lasted 14 weeks, twice a week as one hour of lesson periods. At the end of the study it is found that story mapping technique is effective on the reading comprehension ability of the participant student. This result is supported by the observation and interviews of the family, teacher and researchers.

Keywords:

Specific Learning Difficulty, Story Mapping Technique, Reading Comprehension, Action Research,

PDF

___

AKYOL, H. (1999,a). Hikâye haritası yöntemiyle metin öğretimi. Millî Eğitim, 142. (online): web: http: // yayim.meb.gov.tr/ dergiler/medergi/15.htm.
AKYOL, H. (2011). Türkçe ilk okuma – yazma öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
AKYOL, H. ve Ketenoğlu Kayabaşı, Z. E. (2018). Okuma Güçlüğü Yaşayan Bir Öğrencinin Okuma Becerilerinin Geliştirilmesi: Bir Eylem Araştırması. Eğitim ve Bilim, 43 (193), 143-158.
ALTURKI, N. (2017). The effectiveness of using group story-mapping strategy to im prove reading comprehension of students with learning disabilities. Educational Research and Reviews, 12 (18), 915-926.
BABYAK, A. E., Koorland, M. and Mathes, P. G. (2000). The Effects of Story Mapping Instruction on the Reading Comprehension of Students with Behavioral Disorders. Behavioral Disorders, 25 (3), 239-258.
BAYDIK, B. (2011). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin üstbilişsel okuma stratejilerini kullanımı ve öğretmenlerinin okuduğunu anlama öğretim uygulamalarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36 (162), 301-319.
BOULINEAU, T., Fore, C., Hagan-Burke, S. and Burke, M. D. (2004). Use of story-mapping to ıncrease the story-grammar text comprehensıon of elementary students wıth learnıng dısabılıtıes. Learning Disability Quarterly 27, 105-121.
ÇAKIROĞLU, O. (2015). İlkokul Türkçe Ders Kitaplarındaki Metinlerin Okunabilirlik Düzeylerinin Özel Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrenciler Açısından Değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 14 (2), 671-681.
ÇAYCI, B. ve Demir, M. K. (2006). Okuma ve Anlama Sorunu Olan Öğrenciler Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4 (4), 437-456.
ÇİFTÇİ, Ö. ve Temizyürek, F. (2008). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu an-lama becerilerinin ölçülmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (9), 110-129.
DAĞ, N. (2010). Okuma Güçlüğünün Giderilmesinde 3P Metodu ile Boşluk Tamamlama (Cloze) Tekniğinin Kullanımı Üzerine Bir Çalışma. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 11 (1), 63-74.
DAVIS, Z. T. and McPherson, M. D. (1989). Story map instruction: A road map for reading comprehension. The Reading Teacher, 43 (3), 232-240.
DERMITZAKI, I., Andreou, G., & Parskeva, V. (2008). High and low reading comprehension achievers’strategic behaviors and their relation to performance in a reading comprehension situation. Reading Psychology, 29, 471-492.
DICK, B., Stringer, E. and Huxham, C. (2009). Theory in action research, Action Research, 7 (1), 5-12.
DUKE, N. K. and Pearson, P. D. (2009). Effective practices for developing reading comprehension. Journal of Education, 189 (2), 107-122.
DUMAN, N.ve Çiftçi Tekinarslan, İ. (2007). Hikâye haritası yönteminin hafif düzeyde zihinsel yetersizliği olan öğrencilerin okuduğunu anlama becerileri üzerindeki etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8 (1), 33-55.
EPÇAÇAN, C. ve Demirel, Ö. (2011). ) Okuduğunu anlama özyeterlik algısı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4 (16), 12-128.
EPÇAÇAN, C. ve Erzen, M. (2010). Okuduğunu anlama becerileri ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Millî Eğitim Dergisi, 39 (185), 22-32.
GARDILL, M.C. and Jitendra, A.K. (1999). Advanced story map ınstruction: effects on the reading comprehension of students with learning disabilities. The Journal of Special Education, 33 (1), 2-17.
GÖRGÜN, B. ve Melekoğlu, M. A. (2019). Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrencilerin Akıcı Okuma ve Okuduğunu Anlama Becerilerini Geliştirmeye Yönelik Bir Okuma Destek Programının Geliştirilmesi. İlköğretim Online, 18 (2), 698-713.
GRUNKE, M., Wilbert, J. and Stegemann, K. C. (2013). Analyzing the effects of story mapping on the reading comprehension of children with low ıntellectual abilities. Learning Disabilities: A Contemporary Journal, 11 (2), 51-64.
GÜLDENOĞLU, B., Kargin, T. ve Miller, P. (2012). İyi ve zayıf okuyucuların kelime işlemleme ve okuduğunu anlama becerilerinin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (4), 2807- 2828.
GÜNEŞ, F. (2004), Okuma Yazma Öğretimi ve Beyin Teknolojisi, Ankara: Ocak Yayıncılık.
GÜRGÜR, H. (2016). Eylem Araştırması. Saban, A. ve Ersoy, A. (Ed.), Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri içinde (s. 1-48). Ankara: Anı Yayıncılık.
IŞIKDOĞAN, N. ve Kargın, T. (2010). Hikâye haritası tekniğinin zihin engelli öğrencilerin okuduğunu anlama becerilerini kazanmalarındaki etkililiği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri / Educational Sciences: Theory & Practice, 10 (3), 14891531.
İLKER, Ö.ve Melekoğlu, M.A. (2017). İlköğretim döneminde özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin yazma becerilerine ilişkin çalışmaların incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 18, 1-27.
JITENDRA, A. K. and Gajria, M. (2011). Reading Comprehension Instruction for Students with Learning Disabilities. Focus On Exceptional Children,43, (8), 1-16.
KADER, F. and Saad, M. A. E. (2016). The Effectiveness of Story Mapping on Reading Comprehension Skills of Children with ADHD. International Journal of Psycho-Educational Sciences, 5 (1), 3-9.
KİDA ADE S., de Avila C.R. and Capellini, S. A. (2016). Reading Comprehension Assessment through Retelling: Performance Profiles of Children with Dyslexia and Language-Based Learning Disability. Frontiers in Psychology, 7, 787.
KURTDEDE Fidan, N. ve Akyol, H. (2011). Hafif Düzeyde Zihinsel Öğrenme Güçlüğü Olan Bir Öğrencinin Okuma ve Anlama Becerilerini Geliştirmeye Yönelik Nitel Bir Çalışma. Kuramsal Eğitimbilim, 4 (2), 16-29.
MASTROPIERI, M.A. and Scruggs, T.E. (2010). The Inclusive Classroom Strategies for Instruction. (Second Edition). Pearson. Effective.
STETTER, M. A. and Hughes, M. T. (2010). Using story grammar to assist students with learning disabilities and reading difficulties ımprove their comprehension. Education and Treatment of Children, 33 (1), pp. 115-151.
YAMAÇ, A. (2014). İlkokul Dördüncü Sınıf Düzeyinde Bir Öğrencinin Sesli Okuma Akıcılığını Artırmaya Yönelik Bir Uygulama. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (2), 631-644.
YILDIRIM, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YILDIZ, M. (2013). Yazma güçlüğü (disgrafi) olan bir ilkokul 2. sınıf öğrencisinin el yazısı okunaklılığının geliştirilmesi: eylem araştırması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16, 281-310.
YILDIZ, M. ve Akyol, H. (2011). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama, okuma motivasyonu ve okuma alışkanlıkları arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31 (3), 793-815.
YILMAZ, M. (2008). Hikâye haritası yönteminin okuduğunu anlamaya etkisi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2), 213-225.
YILMAZ, M. (2008). Türkçede okuduğunu anlama becerilerini geliştirme yolları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,5 (9), 131-139.
YÜKSEL, A. (2010). Okuma Güçlüğü Çeken Bir Öğrencinin Okuma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Bir Çalışma. Kuramsal Eğitimbilim, 3 (1), 124-134.