Ülkemizdeki eğitim-öğretim faaliyetlerinin çeşitli sahalarında farklı nitelikte birçok problemin yaşanmakta olduğu, bilinen bir husustur. Bunlardan birisi, “edebiyat eğitimi” alanındaki “edebî metnin yeri ve anlamı” problemidir“Edebiyat eğitiminde edebî metnin yeri ve anlamı” konusunun yeniden tartışılıp irdelenmesinde fayda vardır. Çünkü ilköğretimden üniversiteye kadarki edebiyat eğitiminde zaman zaman görülen teorik ve soyut bilgilerin esas alınması, “eğitim”den çok “öğretim”in öne çıkarılması, çağdaş metotlardan uzak kalınması yüzünden istenilen sonuca ulaşılamamaktadır. Bize göre, edebiyat eğitiminde öncelik, “öğretim”e değil, “eğitim”e verilmeli; estetik yaklaşım içinde ve çağdaş çözümleme yöntemleri çerçevesinde “metin” merkezli bir eğitim yapılmalıdır. Edebiyat eğitiminde, genç beyin ve ruhların estetik duygu ve duyarlılıklarının ortaya çıkarılması, geliştirilip zenginleştirilmesi; yine onlara estetik çerçevede içinde millî ve evrensel değerlerin tanıtılması, dilin incelik ve zenginliklerinin fark ettirilmesi amaçlanmalıdır.

It’s known that there are some problems with education system in our country. One of this is the value of literary text in the literature training. We must discuss this subject again. Sometimes literature teachers prefer to teach theoretical and abstract knowledge to students from elementary school to university and they prefer teaching than training. In additional we must say that there are no contemporary methods in this teaching. So, if we don’t reach achievement in literature training so far, it’s because of these problems. According to me, in an aesthetic point of view, we prefer literature training that supported with contemporary methods, not literature teaching and we prefer literary text interpretation in training literature. We must aim to improve student’s aesthetic sensations and to introduce the values of national and universal and richness of language and literature to students