COVID-19 SALGININDA ÖĞRETMENLERİN UZAK EĞİTİME İLİŞKİN DENEYİMLERİ

Bu çalışmanın amacı, Covid-19 salgınında öğretmenlerin eğitim ve öğretim sürecinde karşı karşıya kaldıkları zorlukları ve öğretim kayıplarını azaltmak amacıyla başvurdukları uygulamaları incelemektir. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden olgubilimi deseni kullanılmıştır. Araştırmanın verileri 34 öğretmenden yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucuna göre, salgın sürecinde öğretmenler eğitim ve öğretimi yürütürken erişim, öğretim süreci ve diğer kategorileri altında birçok zorlukla karşı karşıya kalmışlardır. Araştırma kapsamındaki öğretmenlerin tamamı, salgın sürecinde öğretim kayıplarının oluştuğunu düşünmektedir. Üçü hariç diğer katılımcılar, öğretim kayıplarını azaltmak amacıyla öğrenme eksiklerini tamamlama, pekiştirme, öğrenmeye istekli hale getirme ve destek kategorilerinde birçok uygulamaya başvurduklarını ifade etmişlerdir.

TEACHERS’ EXPERIENCES ON DISTANCE EDUCATION DURING THE COVID-19 PANDEMIC

The purpose of the current study is to investigate the practices that teachers implemented in order to reduce the difficulties they faced in the educational and instructional process and to reduce learning losses of students during the Covid-19 pandemic. To this end, the study employed the phenomenological design, one of the qualitative research methods. The data of the current study were collected by conducting structured interviews with a total of 34 teachers. The collected data were analyzed with content analysis. As a result of the study, it was found that the teachers encountered many problems during the pandemia process gathered under the headings of access, instructional process and others. All the teachers participating in the study think that learning losses occurred during the pandemia process. Except for three teachers, all the teachers stated that they conducted many practices to reduce learning losses that could be grouped under the categories of compensating for losses, reinforcing, making students willing to learn and support.

___

  • ABALI ÖZTÜRK, Y. ve ŞAHİN, Ç. (2014). Alternatif ölçme değerlendirme yöntemlerinin akademik başarı, kalıcılık, özyeterlilik algısı ve tutum üzerine etkisi, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(4), 1022-1046.
  • AKTAŞ SALMAN, U. (2020). Türkiye’de koronavirüsün eğitime etkileri-III/Uzaktan eğitimin ilk iki haftası nasıl geçti? [Online Erişim: https://www.egitimreformugirisimi.org/turkiyede-koronavirusun-egitime-etkileri-iii-uzaktan-egitimin-ilk-iki-haftasi-nasil-gecti/] Erişim Tarihi: 10.07.2020.
  • ALPER, A. (2020). Pandemi sürecinde k-12 düzeyinde uzaktan eğitim: Durum çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 45-67.
  • ALTIPARMAK, M., KURT, İ. D. ve KAPIDERE, M. (2011). E-öğrenme ve uzaktan eğitimde açık kaynak kodlu öğrenme yönetim sistemleri. XI. Akademik Bilişim Kongresi.
  • ANDERSON, J. (2020). Brave new world the coronavirus pandemic is reshaping education. [Online Erişim: https://qz.com/1826369/how-coronavirus-is-changing-education/]. Erişim Tarihi: 10.07.2020.
  • ATABEY, D. ve TEZEL ŞAHİN, F. (2011). Aile öğretmen iletişim ve işbirliği ölçeği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 793-804.
  • BALCI, A. ve TEZEL ŞAHİN, F. (2016). Sosyal medyanın aile katılımında kullanılabilirliği üzerine bir inceleme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2309-2322.
  • BARTOLOME, A. ve STEFFENS, K. (2015). Are moocs promising learning environments? Comunicar, 22(44), 91-99.
  • BERG, G. ve SIMONSON, M. (2016). Distance learning. Encyclopedia Britannica. Retrieved from https://www.britannica.com/topic/distance-learning. Erişim Tarihi: 18.03.2021.
  • BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., KILIÇ ÇAKMAK, E., AKGÜN, Ö. E., KARADENİZ, Ş. ve DEMİREL, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • CAVANAUGH, C., GILLAN, K. J., KROMREY, J., HESS, M. ve BLOMEYER, R. (2004). The effects of distance education on k-12 student outcomes: A meta-analysis. Learning Point Associates/North Central Regional Educational Laboratory (NCREL).
  • CHANG, G. C. ve SATAKO, Y. (2020). How are countries addressing the Covid-19 challenges in education? A snapshot of policy measures. [Online Erişim: https://gemreportunesco.wordpress.com/2020/03/24/how-are-countries-addressing-the-covid-19-challenges-in-education-a-snapshot-of-policy-measures/]. Erişim Tarihi: 21.07.2020.
  • ÇELENK, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: Okul aile dayanışması. Elementary Education Online, 2(2), 28-34.
  • ÇETİNKAYA, L. (2017). The impact of WhatsApp use on success in education process. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 18(7), 59-74.
  • DEMİR, F. ve ÖZDAŞ, F. (2020). Covid-19 sürecindeki uzaktan eğitime ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 273-292.
  • DEWİTTE S. N. (2014). Mortality risk and survival in the aftermath of the medieval black death. Plos One. 9(5), 1-8.
  • EURONEWS, (2020). Dünyada Covid-19: İlk 4 ayında neler yaşandı? Salgının seyri ne durumda? [Online Erişim: https://tr.euronews.com/2020/05/04/dunyada-covid-19-salg-n-n-ilk-100-gununde-yasananlar-ilk-nerede-ortaya-c-kt-nas-l-yay-ld] Erişim Tarihi: 15.07.2020
  • FIGG, C. ve JAIPAL, K. (2009, March). Unpacking TPACK: TPK characteristics supporting successful implementation. In Society for Information Technology & Teacher Education International Conference (pp. 4069-4073). Association for the Advancement of Computing in Education (AACE).
  • GIANNINI, S. ve LEWIS, S. G. (2020). Three ways to plan for equity during the coronavirus school closures. [Online Erişim: https://gemreportunesco.wordpress.com/2020/03/25/three-ways-to-plan-for-equity-during-the-coronavirus-school-closures/].Erişim Tarihi: 21.07.2020
  • GÜROL, M. ve SEVİNDİK, T. (2004). Uzaktan eğitimin teknoloji boyutu. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • HARRISON, S. (2003). Mutlu çocuk. (Çev.: M. Sağlam). İstanbul: Dharma Yayınları.
  • İBİCİOĞLU, H. ve ANTALYALI, U. Ö. L. (2005). Uzaktan eğitimin başarısında imkan algı motivasyon ve etkileşim faktörlerinin etkileri: Karşılaştırmalı bir uygulama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 325-338.
  • KAYA, Z. (2002). Uzaktan eğitim. (1.Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • KIRIK, A. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi, (21), 73-94.
  • KOEHLER, M. ve MISHRA, P. (2009). What is technological pedagogical content knowledge (TPACK)?. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 9(1), 60-70.
  • KURNAZ, A., KAYNAR, H., BARIŞIK, C. Ş. ve DOĞRUKÖK, B. (2020). Öğretmenlerin uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 293-322.
  • MCDANIELS, M., PFUND, C. ve BARNICLE, K. (2016). Creating dynamic learning communities in synchronous online courses: One approach from the center for the integration of research, teaching and learning (CIRTL). Online Learning, 20(1), 110-129.
  • MEB, (2020). Bakan Selçuk, Koronavirüs'e karşı eğitim alanında alınan tedbirleri açıkladı. [Online Erişim: https://www.meb.gov.tr/bakan-selcuk-koronaviruse-karsi-egitim-alaninda-alinan-tedbirleri-acikladi/haber/20497/tr] Erişim Tarihi: 21.07.2020
  • MOORE, M. G. ve KEARSLEY, G. (2011). Distance education: A systems view of online learning. Boston: Cengage Learning.
  • MUPINGA, D. M. (2005) Distance education in high schools: Benefits, challenges, and suggestions, the clearing house. A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 78(3), 105-109.
  • ÖZKÖSE, H., ARI, S. ve ÇAKIR, Ö. (2013). Uzaktan eğitim süreci için SWOT Analizi5. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, (5), 41-55.
  • ÖZTÜRK, E. ve HORZUM, M. B. (2011). Teknolojik pedagojik içerik bilgisi ölçeği'nin türkçeye uyarlaması. Journal of Kirsehir Education Faculty, 12(3), 255-278.
  • SANDERS, J. M. (2016). Focus on family: Teachers as parents: Using technology to facilitate parent involvement: Susan catapano, editor. Childhood Education, 92(1), 95-96.
  • SENEMOĞLU, N. (2005). Gelişim öğrenme ve öğretim (12. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
  • SÜRAL, İ. (2015). Açık ve uzaktan öğrenmede teknolojik altyapının oluşturulması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(4), 81-95.
  • ŞİMŞEK, Ö., DEMİR, S., BAĞÇECİ, B. ve KİNAY, İ. (2013). Öğretim elemanlarının teknopedagojik eğitim yeterliliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 14(1), 1-23.
  • TODHUNTER, B. (2013). LOL-limitations of online learning-are we selling the open and distance education message short? Distance Education, 34(2), 232-252.
  • TOPÇUOĞLU ÜNAL, F. ve BURSALI, H. (2013). Türkçe öğretmenlerinin motivasyon faktörlerine ilişkin görüşleri. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, (5), 7-22.
  • TÜRKER, A. ve DÜNDAR, E. (2020). Covid-19 pandemi sürecinde eğitim bilişim ağı (eba) üzerinden yürütülen uzaktan eğitimlerle ilgili lise öğretmenlerinin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 323-342.
  • ULUSOY, A., (2007). Güdülenme, İçinde A. Ulusoy (Ed.), Eğitim Psikolojisi, Ankara: Anı yayıncılık.
  • VALENTINE, D. (2002). Distance Learning: Promises, Problems, and Possibilities. Online Journal of Distance Learning Administration, 5(3), 1-11.
  • WARD, M. E., PETERS, G. ve SHELLEY, K. (2010). Student and faculty perceptions of the quality of online learning experiences. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 11(3), 57-77.
  • YEŞİLYURT, S. (2006). Lise öğrencilerinin biyoloji derslerinde verilen ev ödevlerine karşı tutumları üzerine bir çalışma. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 37-53.
  • YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • YILMAZ, E., MUTLU, H. ve DOĞANAY, G. (2020). Veli Algısına Göre Pandemi Dönemi Uzaktan Eğitim Sürecinin Niteliği. Konya: Palet Yayınları.