“Kur’an, onu anlayanın anladığı kadar Kur’an’dır. Hakikat bakı-mından ise anlayanın anladığının, Allah ilmindeki anlamla örtüş-tüğü kadar hakikattir.” diye söze başlayan Şevket Kotan, hemen ardından, “İnsanın anladığının hakikatle örtüşmesinin nesnel bir ölçütü var mıdır, yok mudur?” (s. 20) sorusunu sorar ki, esasen eser boyunca “Kur’an” ve “tarihselcilik” kavramları üzerinden tartışma konusu edilen şeyin de bu sorunun cevabına yönelik olduğu anlaşı-lır.