Bir mekana kimlik kazandıran anlam, o çevrede yaşayanların doğrudan açıklayamadıkları ama farkında oldukları bir şeye karşılık gelmektedir. Bu anlamı fark ettiren yönümüz klasik Yunan’dan hareketle ifade edilen her şeyden önce insanın hakikate açıklığı olsa gerektir. Henüz tecrübi ve epistemolojik bir belirlenmişlik ve kavramsal sınırlanmışlığın bulunmadığı bu potansiyel duruma, içi boş evrensel (empty univalsal) denir. Bu açıklık sayesinde kavramsal olarak belirlenebilir hakikat tasavvurları ve tecrübesi bilinçte tezahür edebilir. “Ancak kavramsal oldukları için sınırları çizilebilir ve böylece diğerlerinden ayrıştırılabilir bu hakikatler, özellikle tarihsel tecrübeler aracılığıyla somut (concrete) ve kapalı (closed) evrensel haline gelirler.”[1] Tecrübe ve bilinç yoluyla ayrıştırdığımız, diğerleri arasında anlam yüklediğimiz şeylerden biri de yer/mekandır. Bu iki kelime birbiri yerine kullanılsa da aralarında fark vardır.  Buna göre dünya üzerinde herhangi bir yer/nokta/alanın insan için nasıl mekan haline geldiği, düşünülmeye değer bir konudur.