münü oluşturur. Bu bölümde yazar Bîrûnî’nin araştır- malarını şahsi gayretiyle yapmış olduğuna dikkat çeker. Daha sonra Dinler Tarihi ile ilgili yazmış olduğu Kitâb’üt-Tahkîk ma li’l-Hind adlı eserinin önemini belirterek en çok üzerinde durduğu dinin Hindu- izm olduğunu dile getirir ve Hinduizm’den başlayarak Bîrûnî’nin diğer dinlere nasıl baktığını ele alır. Yazar Bîrûnî’nin Hinduizm’le ilgili bilgi verirken onun aktardığı bilgilerin ağırlıklı olarak Vişnu mezhebi kaynaklı olduğuna da dikkat çeker. Bununla birlikte yazar Bîrûnî’nin Vedaları vahiy olarak gördüğünden, Hint aydını ve avamı arasında inanç farklılıkları olduğunu düşünmesinden, yeri geldiğinde Hint’i eleştirdiğinden de bahseder. Bîrûnî’nin Budizm hakkında yeterli bilgi verememesi konusunda ise yazar Sachau ile