Hegemonik Erkekliğin Medyadaki İnşası ve Temsili: Survivor 2017 Program İncelemesi

Kadınlık ve erkeklik rolleri toplumsal yapı içerisinde gündelik yaşam pratikleri ve cinsiyete ilişkin toplumsal mekanizmalarla yeniden inşa edilmektedir. Ancak bu inşa süreci sadece var olmakla kalmaz, bu var edilen cinsiyetçi yapının ataerkil ideolojinin kodlarıyla pekiştirilmesi ve devamlılığının gelmesi gerekmektedir. İşte bu noktada egemen toplumsal değerleri ve kimlik oluşumunda önemli rol oynayan medya devreye girer ve bu değerler sistemini içerik üretimleriyle yeniden inşa eder ve dolaşıma sokar. Özellikle televizyon ve üretimleri, toplumsal cinsiyete ilişkin egemen düşünce ve davranış kalıplarını yeniden üretmede ve iletmede çok etkin bir araç konumundadır.  Bu çalışma Türkiye’de özellikle 2000’li yıllardan sonra hız kazanan erkeklik çalışmalarının merkezinde tartışılan hegemonik erkekliğin inşası ve toplumsal dinamikleri özelinde,  bu dinamiklerin üretilme alanlarından biri olan televizyon programlarını söylemsel düzlemde ele almaktadır.  2005 yılından bu yana yayınlanan ve izlenme oranlarının yüksekliği ile dikkat çeken reality televizyon şovu Survivor 2017 yarışması, erkek egemen söylemelerin oldukça fazla üretildiği medya üretimlerinden biridir. Medyadaki toplumsal cinsiyet temsillerinin stereotiplerinin incelendiği bu çalışmada, “hegemonik erkeklik söylemleri, erkeklik ve kadınlığa ilişkin egemen normlar, kodlar ve rollere ait cinsiyetçi söylemler aracılığıyla medya metinlerinde nasıl üretilmektedir?” sorusuna yanıt aranmaya çalışılmıştır. 

___

  • Kaynakça Akça Baştürk E.& Tönel E. (2011), “Erkek(lik) Çalışmalarına Teorik Bir Çerçeve: Feminist Çalışmalardan Hegemonik Erkekliğe” Medyada Hegemonik Erkek(lik) ve Temsil (içinde), Ed: Erdoğan, İ., İstanbul: Kalkedon Baştürk Akça E.& Ergül, (2014), “Televizyon Dizilerinde Erkeklik Temsili: Kuzey Güney Dizisinde Hegemonik Erkeklik Ve Farklı Erkekliklerin Mücadelesi”, Global Media Journal: TR Edition 4 (8) Arık, E. (2016). Erkeklik Çalışmaları, Toplumsal Cinsiyet Tartışmaları (içinde), Haz: Feryal Saygılıgil, Ankara: Dipnot Yayınları Atay, T. (2004). Erkeklik En Çok Erkeği Ezer. Toplum ve Bilim Dergisi (Erkeklik). Sayı101: 11-30. Berktay, F. (1998). Yeni Bir Yurttaşlık Anlayışına Doğru. Kadınlar Olmadan Asla. Ed. Zeynep Göğüş. İstanbul: Sabah Kitapları. Berktay, F. (2004), “Kadıların İnsan Haklarının Gelişimi ve Türkiye”, Sivil Toplum ve Demokrasi Konferans Yazıları, No:7, Sivil Toplum Kuruluşları Eğitim ve Araştırma Birimi, Bilgi Üniversitesi. http://stk.bilgi.edu.tr/media/uploads/2015/02/01/berktay_std_7.pdf. Connel, W.R.,(1998), Toplumsal Cinsiyet ve İktidar, İstanbul:Ayrıntı Demez, G. (2005). Değişen Erkek İmgesi: Kabadayıdan Sanal Delikanlıya. İstanbul: Babil Yayınları. Giddens, A. (2000). Sosyoloji. Ankara: Ayraç Yayınevi. Kandiyoti, D. (1997). Cariyeler, Bacılar, Yurttaşlar. (Çev. Aksu Bora ve diğerleri). İstanbul: Metis Yayınları. Karaduman, S. (2017), Toplumsal Cinsiyet Rollerinin Televizyon Programlarında Yeniden Üretimi: “Gelin Evi” Örneği, İletişimde Güncel Yaklaşımlar (içinde), Ed: Ömer Kürşad Tüfekçi, Lap Lambert Academic Puslishing. Meral Seden, P. (2011), Erkek Hegemonyasının (Yeniden) Üretimi: Dergi Reklamlarında Hegemonik Erkekliğin Temsili, Medyada Hegemonik Erkek(lik) ve Temsil (içinde), Ed: Erdoğan, İ., İstanbul: Kalkedon Oktan, A. (2009). Türk Sinemasında Hegemonik Erkeklikten Erkeklik Krizine: Yazı Tura ve Erkeklik Bunalımının Sınırları. Erkek Kimliğinin Değiş(meye)n Halleri, Ed. Huriye Kuruoğlu, İstanbul: Beta Yayınları. Özbay, C., (2013), Türkiye’de Hegemonik Erkekliği Aramak, Doğu Batı, 63, 185-204. Sancar, S. (2008). Erkeklik: İmkânsız İktidar. İstanbul: Metis Yayınları.