Âyetlerin Sonunda Vakf Meselesi

Vakf, Kur’an ilimlerinin temel kavramlarından biridir. Kur’andaki vakf yerlerinin ve işaretlerinin belirlenmesi içtihadî bir mesele olduğundan farklı yorumların ve bazen yanılgıların olması muhtemeldir. Nitekim bazı kıraat imamları her âyetin sonunda vakfın sünnet olduğunu savunurken diğerleri âyetin her hangi bir yerinde olduğu gibi âyetlerin sonunda da vakf ve ibtidâ konusunda anlamların temel teşkil ettiği görüşündedir. Bunun sonucu olarak ülkemizde tilâvet edilen Mushaflarda birçok âyetin sonuna (لا) alâmeti konularak vakfın uygun olmadığına işaret edilmişken; Medine, Şam, Kahire vb. İslam diyarlarında tilâvet edilen mushaflarda her hangi bir alamet konulmamıştır. Bu makalemizde, âyet kavramının lügat ve terim manalarından da yola çıkılarak konu irdelenecek ve tercihe gidilecektir.

Anahtar Kelimeler:

el-Vakf ve’l-İbtidâ, el-Vasl, el-Kat‘, es-Sekt, Âyet, Secâvendler

The Waqf Issue at the End of the Verses

Determination of the places and signs of waqf, one of the basic concepts of Qur’anic sciences, is an ijtihad. For this reason, it is likely that there are different interpretations and sometimes misconceptions. As a matter of fact, some qırat imams have argued that the waqf is tradition at the end of every verse. Others say that the signatures are the basis of the meaning of the waqf in the end as it is in any place of the verse. As a result of this, it is pointed out that the waqf is not appropriate by putting the sign (لا) at the end of many verses in the Mushafs which are recited in our country. No symbols were placed in Mushafs which read in Islamic cites like Madina, Damascus, Cairo and so on. In this article, the subject will be discussed by going from the terms of the verse.

Keywords:

al-Waqf and al-İbtida, el-Vasl, el-Qat‘, es-Seqt, Ayat, ‎Secawands,

PDF

___

Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmâil, Sahîhu’l-Buhârî, Dâru’l-Hadîs, Kahire, 1998.‎
Çetin, Abdurrahman, Kur'an Okuma Esasları, EminYayınları, Bursa, 2010. ‎
Dânî, Ebû Amr Osmân b. Saîd el-Emevî el-Endelûsî, el-Muktefâ fi’l-Vakfı ve’l-İbtidâ, ‎‎(tahkik) Yûsuf Abdurrahmân Maraşlı, Muessetu’r-Risâle, Beyrut, 1987. ‎Dânî, Ebû Amr Osman b. Saîd el-Emevî el-Endulûsî, el-Beyân fî İddi Âyi’l-Kur’ân, (tahkik) ‎Gânim el-Kadûrî el-Hamed, Merkezu’l-Mahtûtât ve’t-Turâs, Kuveyt. 1994.‎
Ebû Dâvud, Suleymân b. el-Eş’as es-Sicistânî, Avnu’l-Ma’bûd, fî Suneni Ebî Dâvud, Dâru’l-‎Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut, ts.‎
Ezherî, Ebû Mansûr Muhammed b. Ahmed, Tehzîbu’l-Luğa, Dâru’s-Sâdık, Kahire, ts. ‎
Feyyûmî, Ebu’l-Abbâs Ahmed b. Muhammed, el-Misbâhu’l-Munîr fî Garîbi Şerhi’l-Kebîr, ‎Matbaatu’l-Ânî, Bağdat, 1398/h. ‎
İbn Fâris, Ebi’l-Hüseyn Ahmed b. Fâris b. Zekeriyya, Mu’cem Mekâyisi’l-Luğa, Dâru’l-‎Cîl, Beyrut, 1991.‎
İbn Kesîr, Ebu’l-Fidâ İsmail b. Ömer, Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm, Medine, 1993.‎
İbn Manzûr, Muhammed b. Mükerrem, Lisânu’l-Arab, Beyrut, 1994.‎
İbnu’l-Cezerî, en-Neşr fi’l-Kırââti’l-Aşer, (tahkik) Ali Muhammed ed-Dib’a’, Dâru’l-Fikr, ‎ts. ‎
İbnu’l-Kayyım el-Cevziyye, Ebû Abdullah Muhammed b. Ebûbekr, Zâdu’l-Meâd, ‎‎(tahkik) Şuayb el-Arnavût – Abdulkâdir el-Arnavût, Mueessetu’r-Risâle, Beyrut, ‎‎1996.‎
Kahire Mushafı, İdâretu’l Buhûsi’l İslâmiyyet’i fî Ezheri’ş-Şerîf, Dâru’l Menâr, Kahire, ‎‎1998.‎
Karaçam, İsmail, Kur’an-ı Kerim’in Faziletleri ve Okunma Kaideleri, İst. 2002.‎
Medîne Mushafı, Mecmau’l-Melik Fehd litibâati’l-Mushaf, Medînetu’l-Munevvere, 1987; ‎
Meymûnî, Abdullah Ali, Fazlu İlmu’l-Vakfi ve’l-İbtidâ ve Hukmu’l-Vakfi Alâ Ruûsi’l Ây, ‎Du’l-Kâsım li’n-Neşri ve’t-Tevzî, Riyad, 1423. ‎
Nahhâs, Ebû Câfer Ahmed b. Muhammed b. İsmail, el-Kat’ ve’l Î’tinâf, (tahkik) Dr. ‎Abdurrahmân b. İbrahîm el-Metrûdî Dâru Âlemi’l-Kutub, Riyad, 1992.‎
Pakdil, Ramazan, Ta’lim Tecvîd ve Kıraat, M.Ü. İlahiyat Vakfı Yayınları, İst. 2014. ‎
Râgıb el-İsfahânî, Hüseyn b. Muhammed, Müfredâtu Elfâzi’l-Kur’ân, Dımaşk, 1997.‎
Secâvendî, Muhammed b. Tayfûr, el-Vakf ve’l-İbtidâ, (tahkik) Dr. Muhsin Hâşim Dervîş, ‎Dâru’l-Menâhic, 2001. ‎
Sehâvî, Âlemuddîn Ali b. Muhammed, Cemâlu’l-Kurrâ ve Kemâlu’l-İkrâ, (tahkik) Dr. Ali ‎Huseyn el-Bevvâb, Mektebetu’t-Turâs, 1408/h.‎
Suyûtî, Celâluddîn, el-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’ân, Mektebetu’n-Nezzâr Mustafa el-Bâz, ‎Riyad, 1996. ‎
Şam Mushafı, İdâretu’l İftâi ve’t-Tedrîsi’d-Dîni fî Sûriye, Muessesetu Ulûmi’l Kur’ân, ‎Dımaşk, 2012. ‎
Taberî, Muhammed b. Cerîr, Câmiu’l-Beyân fî Te’vîli Âyi’l-Kur’ân, Dâru’l-Kutubu’l-‎İlmeyye, Beyrut, 1992. I, 46; ‎
Tahhân, İsmail Ahmet, Kur’an’ı Anlamada Vakfın Rolü, (tahkik) Necattin Hanay, Recep ‎Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı, 2, (2012) ‎
Temel, Nihat, Kur’an Kıraatinde Vakf ve İbtidâ, M.Ü. İlahiyat Vakfı Yay. İst. 2014.‎
Tirmizi, Ebû İsa Muhammed b. İsa b. Serve, Câmii’t-Tirmizî, Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, ‎Beyrut, ts.‎
Uşmûnî, Ahmed b. Muhammed b. Abdulkerîm, Menâru’l-Hudâ fi’l-Vakfî ve’l-İbtidâ, ‎Mektebetu ve Matbaatu Mustafa el-Bâbî ve Evlâduhû, Mısır, 1973. ‎
Zebîdî, Muhibbuddîn Ebî Feyz es-Seyyid Muhammed Murtazâ, Şerhu’l-Kâmûs el-‎Musemmâ Tâcu’l-Arûs Min Cevâhiri’l-Kâmûs, Dâru’l-Fikr, ts. ‎
Zemahşerî, Ebu’l-Kasım Mahmûd b. Ömer, el-Keşşâf an Hakâiki Ğavâmid’t-Tenzîl ve ‎Uyûni’l-Ekâvîl fî Vucûhi’t-Te’vîl, Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, Beyrut, ts.‎
Zerkeşî, Bedruddîn Muhammed b. Abdullah, el-Burhân fî Ulûmi’l-Kur’ân, (tahkik) Dr. ‎Yûsuf Abdurrahmân Maraşlî, Dâru’l-Ma’rife, Beyrut, 1994. ‎
Zürkânî, Muhammed Abdulazîm, Menâhili’l-İrfân fî Ulûmi’l-Kur’ân, Dâru’l-Kutubu’l-‎İlmeyye, Beyrut, 1996. ‎