Mersin Bölgesinde Homosistein, Vitamin A ve Vitamin E Düzeylerine Ait Referans Aralıklarının Belirlenmesi

Türkçe Özet: Amaç: Klinik laboratuvar testlerinin tıbbi karar amacıyla kullanılabilmesi için, her testin referans aralıklarının bilinmesi gerekir. Son yıllarda yapılan çalışmalarda hastane verileri kullanılarak, referans aralıklarının indirekt yöntem ile daha kolay hesaplanabildiği gösterilmiştir. Bu nedenle bu çalışmada; Mersin bölgesinde homosistein, vitamin A ve vitamin E düzeylerine ait referans aralıklarının indirekt yöntem kullanarak yaş ve cinsiyete göre belirlenmesi amaçlandı. Yöntem: Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Klinik Biyokimya Laboratuvarı\'nda 2003-2010 yılları arasında Yüksek Basınçlı Sıvı Kromotografi yöntemi ile çalışılan, yaşları 0-96 arasında değişen ve 3902 erkek ve 3918 kadın bireyden oluşan toplam 7820 bireye ait homosistein, vitamin A ve vitamin E sonuçları kullanılarak indirekt yöntem ile referans aralıkları hesaplandı. Bulgular: Mersin bölgesinde, homosistein, vitamin A ve vitamin E düzeylerinin referans aralıklarını yaş ve cinsiyete göre, üretici firmanın verdiği aralıkla karşılaştırdığımızda, homosistein ve vitamin A düzeylerinin yaş ve cinsiyete göre, vitamin E düzeylerinin ise sadece cinsiyete göre farklı olduğu bulundu. Sonuç: Elde edilen verilerin üretici firma referans aralığı ile farklılık gösterdiği; bu nedenle her laboratuvarın kendi bölgesine ait sonuçlarla referans aralıklarını belirlemesi gerektiğini düşünmekteyiz.

Mersin Bölgesinde Homosistein, Vitamin A ve Vitamin E Düzeylerine Ait Referans Aralıklarının Belirlenmesi

Abstract Determination of Reference Intervals of Homocysteine, Vitamin A and Vitamin E Levels in Mersin Region Aim: The reference intervals for each clinical laboratory test should be known for medical decision. In recent studies, it was indicated that the calculation of reference intervals using hospital based data with indirect method is much easier. Therefore, it was aimed to determine the reference intervals for homocysteine, vitamin A and E levels based on gender and age, employing the indirect method in this study conducted in Mersin region. Method: The reference intervals were calculated with the indirect method using the homocysteine, vitamin A and E data of employees (3902 men and 3918 women in the age range of 0-96) worked with High Pressure Liquid Chromatography from the year of 2003 to 2010 in Mersin University Hospital of Faculty of Medicine, Clinical Biochemistry Laboratory. Results: Upon comparison of the data for the reference intervals for the homocysteine, vitamin A and E levels calculated based on age and gender of the subjects in Mersin to those given by the manufacturing company, homocysteine and vitamin A levels were found to be different based on both age and gender whereas vitamin E levels varied only with gender. Conclusion: We suggest that the data obtained in this study differs from the reference intervals given by the manufacturing company and thus, each laboratory should determine its own reference intervals for its own region.

___

  • Malinow MR. llornocysleine and arterial occlusive diseases. J intern Med |994:531503-?.
  • Montaleseot G. Humocysteine: the new player in the Şeld of coronary risk. Heart 1996;Tü:101-2.
  • Graham IM. Daly LE. Refsum HM. Robinson K. Brattströıtı LE, Uetand PM, Palma—Reis RJ, Beers GH, Sheahan RG, lsraelssorı B, Uiıerwaal CS, Meleady R. McMaster D. Verhoef P, Witteman ], Ruhhıa P, Bellet H, Wautreeht JC, de Valk HW. Sales Ltiis AC. Parrot-Rouland FM. Tan KS. Higgins . Garcon D. Andria G. Plasma homocysleine as a risk factor for vascular disease: for Tlıe European Concerted ActionJAMA 199Tı2'i'ı'11'l'ı'5-81.
  • Fallest-Strool PC. Koch DD. Stein JH. Mcbride PE. Homocysteine: a new risk factor for atherosclerosis. Am Fam Physician I 99'i:56:1607- | Ü.
  • Bir.-tom AG. Selhub J. Homocysteine and arteriosclerosis. Circulation 1999;99:2361-3.
  • Eikeiboorn JW. Lonn E. Genet-ıt J Jr. Hankcy G. Yusuf S. Homooyst [e) ine and cardiovascular disease. Ann intern Med 1999;131:363-1'5.
  • Champe PC. Harvey RA. Vitaminler. Champe PC. Harvey RA. Ferrier DR. Lippineott’s Illustrated Reviews: Biochemistry. 3rd Ed. Nobel Tıp Kitabevleri. 200'ı': 3? I-92.
  • Bale: Y. Laboratuvar hasta verileri kullanılarak biyokimya testlerinde referans aralıkları belirlenmesi. Uzmanlık Tezi. İstanbul. zooo: I-l lü.
  • Solherg HE. Using A hospitalimd population to establish reference intervals: pros and cons. Clin Che-m ”9431012205- ü.
  • Solberg HE. Grasbercg R. Reference values. Adv Clin Client 1989;21: ] Jil).
  • Laleli Y. Referans kavramı. ulusal referans politikası ve hasta verilerinin kullanımı. Turk ..l' Bim-hem ZDOİiüBEZS-T.
  • Oreltici Temel G. Ankaralı H. Yazıcı AC. Regresyon modellerine alternatif bir yaklaşım: MARS. Turkiye KI'tnikIeriJ Bioetat 20l0:2:58-66.
  • NCCLS. How to define and determine reference intervals in the clinical laboratory; Approved Guideline. End Ed. CZS-Aî. June 2000.
  • Kutay FZ. Laboratuar veıilerirıirı istatistiksel değerlendirmesi. Tıbbi laboratuarlarda standardizasyon ve kalite yönetimi kitabı Ed: Taga Y. Aslan D. Güner G, Kutay FZ; lSBN:9T5—9T069—2—X. 2W:53—70.
  • Frederic C. Jean—Claude W. Veronique L. Pascale M. Philippe T, Christin G. Reference intervals for plasma homocysteiıı by the AxSYM immunoassay after collection in tlouride tube-=. Clin Chem 20015149353.
  • Taskin G. Yilmaz Sipahi E, Yildirimkaya M, Nadirler F, Halloran M, Ayoglu FN. Laleli Y. Plasma. total homoeysteine levels in healthy Turkish population sample. Acre Cardio 2006:Gı35-42.
  • Winklhofer-Rooh BM. van't Hof MA. Shrnerling DH. Reference values for plasma concentration of Vit A. E and carotenoid in a Swiss population from infancy to adulthood adjusted lor seasonal inşuence. Clin Chem 1997:43.‘ ını-53.
  • Hızlı ZB. Bursa ilinde 18— 45 yaş arası saglıklı bireylerde vitaminlerin ve antioksidan parameıreierin referans aralıklarının belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi. Uzmanlık tezi. Bursa. 2006.