REFAH DEVLETİNİN KRİZİ EKSENİNDE YOKSULLUK VE YENİ SOSYAL RİSKLERLE MÜCADELE

Sanayi toplumlarının endüstri performans modelinin bir yansıması olarak kurumsallaşan refah devletleri, modern devletlerin ileri sosyal düzeyi olarak kabul edilir. Sanayi üretim yapısının tam istihdam modelleri içinde ekonomik gelişme ile yakaladıkları uyumlu düzey, refah devletlerinin birçok sosyal riskle, istihdam başarıları yoluyla mücadele edebilmesine imkan sağlamıştır. Yoksulluk ve işsizliğin bireyin tembelliğinden kaynaklandığı iddialarına dayanan klasik liberal tezlerin aksine istihdam üzerinden gelire ve refaha ulaşma fırsatı veren refah devleti kurduğu sosyal güvenlik ve sosyal koruma mekanizmaları ile yoksullukla mücadelede geniş bir politika setinin oluşturulmasına kaynaklık etmiştir. Neo liberal ekonomi politikalarının yükselişi ile önemli bir kriz sürecine giren refah devletinin, sosyal politikalarında güç kayıpları yoksullukla ve yeni sosyal risklerle mücadelede yeni önerilerin gündeme taşınmasına neden olmuştur. Bu makale, refah devletinin güç kaybettiği süreçte yoksullukla mücadele politikalarındaki değişimin incelenmesini konu edinmektedir.

STRUGGLE AGAINST POVERTY AND NEW SOCIAL RISKS IN THE AXIS OF THE WELFARE STATE CRISIS

Welfare states, institutionalized as a reflection of the industrial performance model of industrial societies, are regarded as the advanced social level of modern states. The harmonious level that industrial production structure has achieved through economic development in full employment models has enabled welfare states to combat many social risks through employment success. Contrary to the classical liberal theses based on the claims that poverty and unemployment stem from the laziness of the individual, the welfare state, which provides the opportunity to reach income and prosperity through employment, has been the source of the establishment of a broad set of policies in the fight against poverty with its social security and social protection mechanisms. With the rise of neo-liberal economic policies, the welfare state underwent an important crisis and the loss of power in its social policies led to new proposals in the fight against poverty and new social risks. This article focuses on the analysis of the change in policies to combat poverty during the period when the welfare state loses power.

___

  • Aktan C. C. Vural, İ. Y. (2002). Yoksullukla Mücadeleye Yönelik Öneriler, Yoksullukla Mücadele Stratejileri, Ed.Coşkun Can Aktan, Ankara, Hak-İş Yayınları.
  • Alper, Y. (2013) Sosyal Güvenlik, Sosyal Politika, Ed.. Aysen Tokol & Yusuf Alper, Bursa, Dora Basım Yayım Dağıtım, s.1-70.
  • Barrientos, A., Hulme, D. and Shepherd, A. (2005). Can social protection tackle chronic poverty? The European Journal of Development Research, 17(1), 8-23.
  • Buğra, A. (2008). Kapitalizm, Yoksulluk ve Türkiye’de Sosyal Politika, İletişim Yayınları, İstanbul.
  • Esping-Andersen, G. (1999) Social Foundations of Postindustrial Economies, New-York, Oxford University Press.
  • Esping-Andersen, G. (2006). Toplumsal Riskler ve Refah Devletleri, Çev. Burcu Yakut Çağlar, Utku Barış Balaban, Sosyal Politika Yazıları, Der. Ayşe Buğra, Çağlar Keyder, İstanbul, İletişim Yayınları,.s.33-54.
  • Gökçeoğlu Balcı, Ş. (2007). Tutunamayanlar ve Hukuk, Ankara, Dost Kitabevi.
  • Güzel, A. Okur, A. R. (1994). Sosyal Güvenlik Hukuku, İstanbul, Beta Basım Yayınları.
  • Holzman, R. Jorgensen, S. (1999) Social Protection as Social Risk Management: Conceptual Underpinnings for the Social Protection Sector Strategy Paper, Social Protection Discussion Paper Series, Social Protection Unit Human Development Network The World Bank.
  • Holzmann, R. Sherburne-Benz, L. Tesliuc, E.(2003). Social Risk Management: The World Bank’s Approach to Social Protection in a Globalizing Wolrd, The Human Development Network, The World Bank, Washinton, D.C.
  • Özdemir, S. (2004). Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti, İstanbul, İTO Yayınları.
  • Kabembo, I.M. (2015) Sahra-Altı Afrika’da Sosyal Korumaya İlişkin Yaklaşımların Karşılaştırmalı Analizi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kapar, R. (2005). Sosyal Korumanın İşgücü Piyasasına Etkisi, İstanbul, Disk Metal- İş Yayınları.
  • Kazgan, G. (2002). Küreselleşme ve Ulus Devlet Yeni Ekonomik Düzen, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları No:5,İstanbul.
  • Kurtulmuş, N. (1996). Sanayi Ötesi Dönüşüm, İz Yayıncılık, İstanbul.
  • Metin B. Özaydın M.M. (2014) Çalışma ve Refah, Gazi Kitabevi, Ankara.
  • Özaydın, M. M. (2008) Küresel Etkilerle Şekillenen Sosyal Politika Anlayışı Ekseninde Sosyal Politikaların Geleceğini Tartışmak, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:10, Sayı:1, s.163-180.
  • Özaydın, M. M. (2013) Refah Devletinin Krizi, Sosyal Politikanın Dönüşümü ve Yükselen Sivil Toplum, HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, Cilt: 2, Yıl: 2, Sayı: 3 (2013/1), 74-91.
  • Özaydın, M.M. (2014) Yoksullukla Mücadelede Sosyal Yardımlara Vatandaşlık Temelli Bir Alternatif: Temel Gelir, Finans Politik& Ekonomik Yorumlar, Cilt:51, Sayı:589, 93-107.
  • Rosanvallon, P. (2004). Refah Devletinin Krizi, Dost Kitabevi, Ankara.
  • Sabates-Wheeler, R. and Devereux, S. (2007). Social protection for transformation. IDS Bulletin, 38(3), 23-28.
  • Sapancalı, F. (2003). Sosyal Dışlanma, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınları, İzmir.
  • Şenkal A. (2018). Küresel Sosyal Politika, Umuttepe Yayınları, Kocaeli.
  • Yalman, G. L.(2007). Sosyal Politika: Refah Devletinden Sosyal Risk Yönetimine, Cahit Talas Anısına Güncel Sosyal Politika Tartışmaları, Yayına Hazırlayan: Berrin Ceylan Ataman, Ankara, Sosyal Politika Araştırma ve Uygulama Merkezi, s.653-671.
  • Yılmaz, Z. (2011) Yoksulluk ve Belirsizlik: Yoksulluğun Yönetimi ve Sosyal Sorunun Kuruluşu, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, SBE, Ankara.
  • Wolleb, G. Daraio, A. (2009). Regional Challenges In The Perspective Of 2020 Regıonal Disparities And Future Challenges, A Report To The Directorate-General For Regional Policy Unit Conception, Forward Studies, Impact Assessment, Background Paper On: New Social Risks.
  • Zabcı, F. (2001). Sosyal Riski Azaltma Projesi: Yoksulluğu Azaltmak Mı? Zengini Yoksuldan Korumak Mı?, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 58(1), 215-239.