ÖRGÜT KÜLTÜRÜNÜN ÖRGÜTSEL GÜVENE ETKİSİ

Bu çalışmanın amacı, örgüt kültürünün örgütsel güveni etkileyip etkilemediğini saptamaktır. Nicel yöntemin benimsendiği araştırma kapsamında, anket yöntemiyle veri toplanmıştır. Çalışmanın evrenini, İzmir’de üniversitede akademisyen olarak çalışan bireyler oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında 392 kişi ile anket yapılmıştır. Araştırma sonucunda örgüt kültürü ve örgütsel güven arasında pozitif yönde, zayıf ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Örgüt kültürünün örgütsel güven üzerinde etkili olduğu saptanmıştır. Bireylerin örgüt içerisinde paylaştığı değerler ve kültür, örgütsel güven boyutları olan yöneticiye güven, çalışma arkadaşlarına güven ve örgüte güven düzeylerini de etkileyebilmektedir. Örgütsel güveni sağlamak isteyen işletmelerin, örgüt kültürlerini bu doğrultuda oluşturmaları gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Örgüt Kültürü, Hofstede Kültür Boyutları, Örgütsel Güven, yöneticiye güven, Çalışma Arkadaşlarına Güven, Örgüte Güven

THE EFFECT OF ORGANIZATIONAL CULTURE TO ORGANIZATIONAL TRUST

The aim of the study is to identify whether organizational culture affects the organizational trust. Within the scope of the research adopting the quantitative method, the data has been collected by the questionnaire method. The universe of the study consists of individuals working as academicians in university in Izmir. The survey has been conducted with 392 people. As a result of the research, it has been determined that there is a positive, weak and meaningful relationship between organizational culture and organizational trust. It has been determined that organizational culture has an effect on organizational trust. The values and culture which are shared by individuals within the organization can effect the dimensions of organizational trust, trust to colleagues, trust to manager and trust to organization. It has been concluded that businesses that want to ensure organizational trust of the organization should establish their organizational culture accordingly.

Keywords:

Organizational Culture, Hofstede,

PDF

___

Alston, F. ve Tippett, D. (2009). Does a Technology-Driven Organization’s Culture Influence the Trust Employees Have in Their Managers?. Engineering Management Journal, 21(2), 3-10.
Arslan, M. M. (2009). Perceptions Of Technical And Industrial Vocational High School Teachers About Organizational Trust. Journal of Theory and Practice in Education, 5(2), 274-288.
Arslan, E.T.ve Kayalar, M. (2017). Kamu ve Özel Sektör Çalışanlarının İfşa (Whistleblowing) Niyeti: Karşılaştırmalı Bir Analiz. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19(32), 15-26.
Atsan, N. (2006). Farklı Kültürlerde Karar Verme Davranışı: Türk ve Japon Yöneticiler Arasında Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bahar, H. İ. (2009). Sosyoloji. Ankara: Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu Yayınları.
Bakan, İ. (2004). Örgüt Kültürü Teorik ve Ampirik Yaklaşım. İstanbul: Aktüel Yayınları.
Bakan, İ. (2008). Örgüt Kültürü ve Liderlik Türlerine İlişkin Algılamalar ile Yöneticilerin Demografik Özellikleri Arasındaki İlişki. KMU İİBF Dergisi, 10(14), 6-40.
Bakan, İ., Büyükbeşe, T. ve Bedestenci, Ç. (2004). Örgüt Sırlarının Çözümünde Örgüt Kültürü, Teorik ve Ampirik Yaklaşım. İstanbul: Alfa Aktüel Yayınları.
Barney, J.B. ve Hansen M.H. (1994). Trustworthiness As A Source Of Competetive Advantage. Strategic Management Journal, 15, 175-190.
Blunt, P. (1991). Organizational Culture and Development. Journal of The History of Economic Thought, 2(1), 55-71.
Börü, D., İslamoğlu, G. ve Birsel, M. (2007). Güven: Bir Anket Geliştirme Çalışması. Öneri, 7(27), 49- 59.
Chathoth, P. K., Mak, B., Sim, J., Jauhari, V. ve Manaktola, K. (2011). Assessing Dimensions of Organizational Trust Across Cultures: A Comparative Analysis of U.S. and Indian Full Service Hotels. International Journal of Hospitality Management, 30, 233-242.
Demircan, N. ve Ceylan, A. (2003). Örgütsel Güven Kavramı: Nedenleri ve Sonuçları. Yönetim ve Ekonomi, 10(2), 139-150.
Eren, E. (2012). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi (13. baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
Doney P.M. ve Cannon, J.P. (1997). An Examination Of The Nature Of Trust in Buyer-Seller Relationships. Journal Of Marketing, 61(2), 35-51.
Fukuyama, F. (1998). Güven Sosyal Erdemler ve Refahın Yaratılması. (Ahmet Buğdaycı Çev.). Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Hofstede, G. (1980). Culture’s Consequences: International Differences in Work Related Values. London: Sage Publishing.
Hofstede, G. (1998). A Case for Comparing Apples with Oranges: International Differences in Values. International Journal of Comparative Sociology, 39(1), 16-27.
Hofstede, G., Bram N. ve Denise D. (1990). Measuring Organizational Cultures: A Qualitative and Quantitative Study Across Twenty Cases. Administrative Science Quarterly, 35(2), 286-309.
Hofstede, Geert (1994). The Business of International Business is Culture. International Business Review, 3(1), l-14.
Hofstede, G. (2001). Culture’s Consequences: Comparing Values, Behaviors, Institutions and Organizations Across Nations (Second Edition). United States of America :Sage Publiations Inc. Hofstede, G., Hofstede, G.J., Pedersen, P.B. (2002). Exploring Culture: Exercises, Stories and Synthetic Cultures. United States of America: Intercultural Pres Inc.
Hofstede, G., Hofstede, G.J. ve Minkov M. (2010). Cultures and Organizations: Software of the Mind (Third Edition). The McGrow Hill Companies.
Huff, L. ve L. Kelley (2003). Levels of Organizational Trust in Individualist Versus Collectivist Societies: A Seven-Nation Study. Organization Science, 14(1), 81-90.
İslamoğlu, G., Birsel, M. ve Börü, D. (2012). Trust Scale Development in Turkey. E-proceeding. 14th E-LEADER Berlin, Chinese American Scholars Association (CASA), Berlin.
İşcan, Ö. F. ve Sayın, U. (2010) Örgütsel Adalet, İş Tatmini ve Örgütsel Güven Arasındaki İlişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(4), 195-216. Kağıtçıbaşı, Ç. (2013). Günümüzde İnsan ve İnsanlar (15. Baskı). İstanbul: Evrim Yayınevi.
Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2014). Örgüt Kültürünün Örgütsel Yabancılaşmaya Etkisi: Örgütsel Güvenin Aracılık Rolü. Turkish Journal of Educational Studies, 1(3), 27-62.
Kirkman, Bradley L., Lowe, Kevin B. ve Gibson, Cristina B. (2006). A quarter century of Culture’s Consequences: a review of empirical research incorporating Hofstede’s cultural values framework. Journal of International Business Studies, 37, 285–320.
Koçel, T. (2013). İşletme Yöneticiliği (14. baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
Köse, S., Tetik, S. ve Ercan, C. (2001), Örgüt Kültürünü Oluşturan Faktörler. Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 7(1), 219-242.
Mackenzie, Sue (1995). Surveying the organizational culture in an NHS trust. Journal of Management in Medicine, 9(6), 69-77.
Mayer, R. C., Davis, J. H. and Schoorman, F. D. (1995). An Integrative Model of Organizational Trust. The Academy of Management Review, 20(3), 709-734.
McAllister, D. J. (1995). Affect-And Cognition-Based Trust As Foundations For Interpersonal Cooperation In Organizations. Academy of Management Journal, 38(1), 24-59.
Mishra, A.K. (1996). Organizational Responses to Crisis: The Centrality of Trust. Kramer, R.M. and Tyler, T.R. (eds), Trust in Organizations içinde (261-287). Newbury Park, CA: Sage.
Okay, A. (2005). Kurum Kimliği. İstanbul: Kepita Medya Hizmetleri A.Ş.
Ozankaya, Ö. Vd. (1983). Davranış Bilimlerine Giriş (2. baskı). Ankara: AÜ Yay. No:18.
Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2016). Örgütsel Davranış (7. Baskı). Bursa: Ekin Yayınları.
Polat, M. (2009). Örgütsel Özdeşleşmenin Öncülleri ve Ardılları Üzerine Bir Saha Çalışması. Yayımlanmamış doktora tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Polat, S. ve Ş. Doyuran (2005). Okul Müdürlerinin Güç Mesafesi ve Belirsizlikten Kaçınma Eğilimleri ile Güven Düzeyleri Arasındaki İlişki. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 28–30 Eylül, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Sargut, S. (2010). Kültürler Arası Farklılaşma ve Yönetim (3. Baskı), Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Schein, E. H. (2004). Organizational Culture and Leadership (3rd Edition), San-Francisco: Jossey-Bass.
Scott, K. D. (1980). The causal relationship between trust and the assessed value of management by objectives. Journal of Management, 6, 157-175.
Sığrı, Ü. Ve Tığlı, M. (2006). Hofstede'nin "belirsizlikten kaçınma" kültürel boyutunun yönetsel-örgütsel süreçlerde ve pazarlama açısından tüketici davranışlarına etkisi. Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, XXI(1), 327-342.
Sözer, Z. (2006). Örgüt Kültürünün İş Gören Motivasyonu İle İlişkisi ve Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şimşek, Ş., Akgemci, T., Çelik, A. (2008). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütsel Davranış. Ankara: Gazi Kitabevi.
Tan, H. H. ve Tan, C. S. F. (2000). Toward the Differentiation of Trust in Supervisor and Trust in Organization. Genetic, Social & General Psychology Monographs, 126(2), 241-260.
Terzi, A. R. (2000). Örgüt Kültürü. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Thomas, G.F., Zolin, R. and Hartman, J.L. (2009). The Central Role of Communication in Developing Trust and Its Effect On Employee Involvement. Journal Of Business Communication, 46(3), 287-310.
Tokgöz, E., Aytemiz Seymen, O. (2013). Örgütsel Güven, Örgütsel Özdeşleşme ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki: Bir Devlet Hastanesinde Araştırma. Öneri Dergisi, 10(39), 61-76.
Toprak, O. (2006). Örgütsel Güvenin Performans Üzerindeki Etkisi ve Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tschannen Moran, M., Hoy, W.K. (2000). A Multidisciplinary Analysis of the Nature, Meaning and Measurement of Trust. Review of Educational Research, 70(4), 547-593.
Tuysuz, M. (2017). Algılanan Kurum İçi Güvenin Çalışanların Motivasyonları Üzerindeki Etkisi: Bir Zincir Mağaza Uygulaması. İş’te Davranış Dergisi, 2(1), 46-62.
Tüzün, İ. K. (2007). Güven, Örgütsel Güven ve Örgütsel Güven Modelleri. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (2), 93-118.
Unutkan, G., A. (1995). İşletmelerde Yönetim ve Örgüt Kültürü. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
Uslu, O. ve Ardıç, K. (2013). Güç Mesafesi Örgütsel Güveni Etkiler Mi?. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, XV(II), 313-338.
Üstün, F. ve Kılıç, K.C. (2016). Örgüt Kültürünün Örgütsel Güven ve Özdenetim Üzerine Etkisi: Sağlık Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18(30), 19-27.
Whitener, E. M., Brodt, S. E., Korsgaard, M. A., Werner, J. M. (1998). Managers As Initiators Of Trust: An Exchange Relationship Framework For Understanding Managerial Trustworthy Behavior. Academy of Management. The Academy of Management Review, 23(3), 513.
Wu, M.Y. (2006). Hofstede’s Cultural Dimensions 30 Years Later: A Study of Taiwan and The United States. Intercultural Communications Studies, 15(1), 33-42.
Yüksel, F. (2009). Ortaöğretim Kurumlarında Örgüt Kültürü ile Örgütsel Güven Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
https://geerthofstede.com/training-consulting/online-lectures, Erişim Tarihi: Mart 2018.