Türkiye’de kamu yönetiminin yeniden yapılandırılması çerçevesinde, kamu işletmeciliği anlayışının benimsenmesine yönelik girişimler, kamu hizmetinin önemli bir parçası olan sağlık hizmetlerini de etkilemiştir. Bu süreçte sağlık hizmetlerinin sunumunda maliyet, kalite, performans, müşteri memnuniyeti ve rekabet gibi kavramlar öne çıkarılmaya başlamıştır. Sağlık hizmetlerinde rekabetin artırılması vurgusu, sunulan hizmetlerin kalitesi ve içeriğine verilen önemi artırmıştır.             Kamu işletmeciliği anlayışıyla biçimlendirilen son dönem sağlık reformları doğrultusunda özel sektör benzeri uygulamalar sağlık çalışanlarını da etkilemektedir. Çalışanların hizmet sundukları kişilerle etkileşimleri, “müşteri” olarak yeniden tanımlanan hastalar tarafından algılanan hizmet kalitesini doğrudan etkilemektedir. Bu nedenle, çalışanların imajı, hizmet sundukları kişilerle etkileşimleri ve bunun denetimi hastane yönetimleri için giderek daha önemli hale gelmektedir. Bu çalışmada, sağlık sistemindeki yeniden yapılanma Hochschild (1983) tarafından ilk kez tanımlanan ve bir işin yapılması sırasında örgüt tarafından istenen ve belirlenen duyguların sergilenmesi olarak açıklanan “duygusal emek” kavramı çerçevesinde ele alınacaktır.