Tarihi Çevreleri Koruma Sürecinde Yeni Yaklaşımlar: Kongre Turizmi, Safranbolu Çarşı Örneğinde Bir Araştırma

Kentlerin sahip olduğu sosyo-ekonomik ve kültürel değerler ile bunları kullanma ve geliştirme yetisi onların küresel ölçekte kazanacağı önemi belirlemektedir. “Dünya Mirası” olarak Anadolu medeniyetlerinin izlerini taşıyan Safranbolu, kültürel yaşama ait değerlerini geçmişten günümüze kadar yansıtmasının yanı sıra, tarihi çevre koruma konusunda da iyi bir örnek olmaktadır. Tarihi kentlerde yapılara yeni işlevler yüklenerek yaşatılmaları ve ekonomik getiri sağlar hale gelmeleri mümkün olabilmektedir. Bu çalışmada Safranbolu Kenti Çarşı kesiminin kongre turizmi açısından taşıdığı potansiyel ortaya konmuştur. Çarşı merkezinde seçilen örnek alan coğrafi bilgi sistemi ile analiz edilmiş, Safranbolu kentinde korumaya yönelik yeni bir yaklaşım olan kongre turizmi için önerilerde bulunulmuştur.Anahtar Sözcükler: Tarihi çevre koruma, Kongre turizmi, Coğrafi bilgi sistemi, Safranbolu çarşı

___

  • Ahunbay, Z. (1999). Tarihi çevre koruma ve restorasyon, YEM Yayınları, İstanbul.
  • Anonim (2000). Safranbolu, Turizm Bakanlığı Yayınları, Tanıtım Rehberi, Ankara.
  • Atalık, G., Gezici, F. (1994). Çevre duyarlı planlama kapsamında değerlendirilmesi, 4. Ulusal Bölge Bilimi/Bölge Planlama Kongresi, s. 448, Trabzon.
  • Aymankuy, Y. (1997). Türkiye’de geliştirilebilir turizm şekli olarak kongre turizmi ve İzmir il merkezi örnek uygulaması, Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir (Yayınlanmamış doktora tezi). Beyhan Ş.G., Ünügür, S.M. (2005). Çağdaş
  • gereksinimler bağlamında sürdürülebilir turizm
  • ve kimlik, İTÜ Dergisi, 4 (2), 79-87.
  • Eke F., Özcan Ü. (1988). Tarihi dokunun korunması ve uluslar arası deneyimler, Mimarlık 288, 34-36. Gülbahar, M.O. küreselleşmenin turizminin Türkiye’deki durumu; İstanbul örneği. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul (Yayınlanmamış doktora tezi).
  • Kuban, D. (2000). Safranbolu, Yapı Endüstri Merkezi Yayınları, ISBN: 975-7438-96-0, İstanbul.
  • Lichfield, N. (1988). Economics in urban conservation, p. 361, Cambridge University Press, England.
  • Meşhur, M.Ç. (1999). Tarihi çevrelerin korunması sürecinde yeni yaklaşımlar, Amasya kenti örneği, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi).
  • Özkan, N.E. (2005). Koruma ve kültür turizmi bağlamında İstanbul Tarihi Yarımada’da Bizans dönemi mimari mirasının değerlendirilmesi. Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi).
  • Yazgan, M.E., Erdoğan, E. (1992). Tarihi Çevrelerde Peyzaj Planlama, Peyzaj Mimarları Derneği Yayınları–2, Ankara.
  • Yücel, C. (2005). Korunacak alanların planlanmasında güncel yaklaşımlar, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 223-235.