Tunceli Üniversitesi Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Çoklu Zeka Alanları ile Öğrenme Stillerinin İncelenmesi1

Bu araştırma, Tunceli Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin çoklu zeka alanları ile öğrenme stillerinin bazı değişkenlere göre değişip değişmediğini ve Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin çoklu zeka alanları ile öğrenme stilleri arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını incelemeyi modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya Üniversitesi Tunceli Meslek Yüksekokulunda öğrenim gören toplam 590 (317'si kız, 273'ü erkek) öğrenci katılmıştır. Araştırmanın verileri çoklu zeka alanları envanteri ve öğrenme biçemleri envanteri ile toplanmıştır. Çalışmada elde edilen bulgulara göre, öğrencilerin çoklu zeka alanlarında görsel-uzamsal ve müziksel-ritmik zekaya ilişkin puanların cinsiyete göre; görsel-uzamsal, müzikselritmik, bedensel-kinestetik ve sosyal zekaya ilişkin puanların bölümlere göre anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Meslek yüksekokulu öğrencilerin öğrenme stilleri cinsiyete göre anlamlı farklılık göstermemekte, bölümlere göre ise duyumsal/sezgisel boyutta anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Araştırmada bütün zeka alanları ile öğrenme stilleri arasında düşük düzeyde pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur.

Researching of Tunceli University Vocational School Students' Multiple Intelligence Domains and Learning Styles

This research aims whether Tunceli University Vocational School students' multiple intelligences and learning styles vary according to certain variables and examines if there is a significant relationship between Vocational School students' multiple intelligences and learning styles. The relational screening model was used in research. Total 590 students (317 female, 273 male) who have studied at Tunceli University Tunceli Vocational School in 2012-2013 academic year participate in the research.The researchs' datum have been collected by multiple intelligence domains inventory and learning styles inventory. According to the findings which are obtained in the study,scores related to visual-spatial and musicalrhythmic intelligence in multiple intelligence domains to the gender; scores related to visual-spatial ,musicalrhytmic, bodily-kinesthetic and interpersonal intelligence to the departments have been determined that there is a significant difference. Vocational School students' learning styles don't demonstrate significant difference to the gender but it has been determined that they demonstrate significiant difference to the departments in sensory/intuitional dimension.It has been found that there is a positive relationship between all multiple intelligence domains and learning styles in low level.

___

Abacı, R. ve Baran, A. (2007). Üniversite öğrencilerinin çoklu zeka düzeyleri ile bazı değişkenler arasındaki ilişki. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 4:1,1303 1534.

Açık, S. (2013). Lise öğrencilerinin öğrenme stilleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.

Açıkgöz, K. Ü. (2009). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Biliş.

Açıkgöz, K. Ü. (2011). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş.

Akboy, R. (2005). Eğitim psikolojisi ve çoklu zeka. İzmir: Dinozor Kitapevi.

Aksoy, M. (2006). Orta öğretim öğrencilerinin yabancı dil öğrenme biçimlerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.

Altınok, E. (2008). Beden eğitimi öğrencilerinin bazı değişkenlere göre çoklu zeka alanlarının incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.

Ayaydın, A. (2009). Eğitimde çoklu zeka yansımaları ve görsel sanatlar. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 52-62.

Azar, A. (2006). Lisede seçilen alan ve ÖSS alan puanları ile çoklu zeka profilleri arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 46, 157-174.

Babadoğan, C. (2005). Öğrenme ve öğretim stilleri [Learning and Teaching Styles], Eğitimde Nitelik Arayışları ve Etkili Öğretim Yaklaşımları Özel Okullar ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar Sempozyumu 12 Ocak, Antalya

Boydak, A. (2008). Öğrenme stilleri. İstanbul: Beyaz Yayınları.

Bümen, N. T. (2002). Okulda çoklu zeka kuramı. Ankara: Pegem Yayınları.

Bümen, N. T. (2011). Çoklu zeka kuramı ve eğitim. Demirel, Ö. (Edit.). Eğitimde yeni yönelimler. Ankara: Pegem Yayınları.

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.

Demir, R. (2010). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve çoklu zeka alanlarının incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.

Demir, R. ve Aybek, B. (2012). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve çoklu zeka alanlarının incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 2, 4.

Demirel, Ö. (2011). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pagem Yayınları.

Demirel, Ö., Başbay, A., Erdem, E. (2006). Eğitimde çoklu zeka kuram ve uygulama. Ankara: Pagem Yayınları.

Doğan, Y. ve Alkış, S. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının sosyal bilgiler dersinde çoklu zeka alanlarını kullanabilmelerine yönelik görüşleri. Eğitim Fakültesi Dergisi, XX (2), 327-339.

Elçi, A. N. (2008). Öğrenme stillerine uygun olarak seçilen öğrenme yöntemlerinin öğrencinin başarısına matematiğe yönelik tutumuna ve kaygısına etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Felder, R. M. (1996). Matters of style. Asee Prism,, 6 (4), 18-23.

Felder, R. M., Silverman L. (1988), "Learning and teaching styles in engineering education", Engineering Education, 78(7), 674-681.

Felder, R. M. Spurlin, J. (2005). Applications, reliability and validity of the index of learning styles. Int. J. Enging, 21,1, 103-112.

Felder, R. M. ve Henriques, E.R. (1995). Learning and teaching styles in foreign and second language education. Foreign Language Annals, 28 (1), 21-31.

Fer, S. (2003). Matematik, fizik ve kimya öğretmenliği öğrencilerinin öğrenme biçemlerine göre kolay öğrendikleri öğrenme etkinlikleri. Çağdaş Eğitim, 304, 33-43.

Gardner. H. (2004). Çoklu zeka kuramı zihin çerçeveleri. (E. Kılıç, Çev.). İstanbul: Alfa Yayınları.

Gökçe, B. (1988). Toplumsal bilimlerde araştırma. Ankara: Savaş Yayınları.

Güllü, M., Tekin, M. (2009). Spor lisesi öğrencileri ile genel lise öğrencilerinin çoklu zeka alanlarının karşılaştırılması. Spor Bilimleri Dergisi, 3, 3.

Gürsoy, T. (2008). Öğretmen adayların öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.

Güven, M. (2007). Öğrenme stili modelleri, Sunu raporu EPÖ 614 öğretme ve öğrenme stratejileri, Anadolu Üniversitesi http://cakdeniz.home.anadolu.edu.tr/%D6%D0RENME%20ST%DDLLER%DD%20RAPORU%20 MART%202007.pdf Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Erişim: 17.12.2015,

İzci, E. ve Sucu, H. Ö. (2011). Üniversite öğrencilerinin çoklu zeka profillerinin incelenmesi (Nevşehir Üniversitesi Örneği). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1, 1.

Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.

Koç, D. (2010). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin öğrenme stillerinin incelenmesi ve belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Kurt, M., Çinici, A., Demir, Y. (2011). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin çoklu zeka kuramına göre zeka alanları ile biyoloji dersine yönelik akademik başarıları ve cinsiyetleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi MAKUFEBED 3, 51- 68.

Özdemir, N. ve Kesten, A. (2012). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ve bazı demografik değişkenlerle ilişkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1): 361-377.

Özdemir, O. (2009). Bulanık mantık ile belirlenmiş öğrenme stillerine dayalı öğrenme ortamlarının öğrencilerin başarı ve tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.

Özden, Y. (2008). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem Akademi.

Saban, A. (2002). Çoklu zeka teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel Yayın.

Saban, A. (2005). Çoklu zeka kuramı ve eğitimi. Ankara: Nobel Yayın.

Saban, A. (2010). Çoklu zeka kuramı ve Türk eğitim sistemine yansıması. Ankara: Nobel Yayın.

Saban, A. (2013). Öğrenme ve öğretme süreci yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Selçuk, Z., Kayılı, H., Okut, L. (2004). Çoklu zeka uygulamaları. Ankara: Maya-Gen Eğitim Yayınları.

Senemoğlu, N. (2007). Eğitimin psikolojik temelleri. (Edit. V. Sönmez). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık

Serin, U. (2008). İzmir ilinde görev yapan fen alanı öğretmenlerinin öğretme strateji ve stilleri ile tercih ettikleri öğretim yöntemleri ve çoklu zeka alanları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Sır, N. Ş., Karataş, H., Çeliköz, N. (2015). Öğretmen adaylarının öğrenme stili tercihlerine ilişkin bir inceleme. Education Sciences (NWSAES), 10(4): 237-253.

Sönmez, V. (2010). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.

Tarman, S. (1999). Program geliştirme sürecinde çoklu zekanın kuramının yeri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacattepe Üniversitesi, Ankara.

Toker, F., Kuzgun,Y., Cebe, N., Uçkunkaya, B. (1968). Zeka kuramları. Ankara: Meb Talim Terbiye Dairesi Araştırma ve Değerlendirme Bürosu.

Ülgen, G. (1997). Eğitim psikolojisi kavramlar ilkeler yöntemler kuramlar ve uygulamalar (3.basım). İstanbul: Alkın Yayınevi.

Veznedaroğlu, R, L., Özgür, A, Y. (2005). Öğrenme stilleri: tanımlamalar, modeller ve işlevleri. İlköğretim- Online c. 4, s.2, ss. 1-6.

Yalmancı, S. G. (2011). Çoklu zeka türleri ile öğretmen adaylarının öğrenim gördükleri bölümler arasındaki ilişki. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8,1,1303-5134.

Yenice, N., Saracaloğlu, S. (2009). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ile fen başarıları arasındaki ilişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt:V1, Sayı:I, 162-173 http://efdergi.yyu.edu.tr.