SINIF ÖĞRETMENLERININ MESLEKI PROFESYONELLIK BECERILERI ILE YÜKSEK LISANS EĞITIMI ARASINDAKI İLIŞKININ İNCELENMESI

Bu araştırma ile yüksek lisans eğitiminin sınıf öğretmenlerinin mesleki profesyonellik becerilerine olan etkisini ortaya koymak amaçlanmıştır. Bunun yanı sıra sınıf öğretmenlerinin mesleki profesyonelliklerinin belirlenmesi konusunda alan yazına katkı sağlanması hedeflenmiştir. Bu amaçlar doğrultusunda bu çalışmada tarama modeli kullanılmıştır.  Veriler Yılmaz ve Altınkurt (2014) tarafından geliştirilen “Öğretmenlerin Mesleki Profesyonellik Ölçeği” ve araştırmacı tarafından hazırlanan “Öğretmenlerin Mesleki Profesyonelliklerini Ölçme Anketi” ile toplanmıştır. Araştırmaya gönüllü olan 104 sınıf öğretmeni üzerinde gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizi bağımsız t testi tekniği ve ANOVA tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, eğitim düzeyi ile mesleki profesyonelliğin alt boyutlarının tümünde farklılık bulunmuştur. Bunun yanı sıra cinsiyet ile mesleki duyarlılık  arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Araştırmadan elde edilen sonuçlar doğrultusunda sınıf öğretmenlerinin lisansüstü eğitime yönlendirilmesi ya da alanlarıyla ilgili eğitimler alması gerektiği önerilmiştir.

INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN CLASSROOM TEACHERS' PROFESSIONAL PROFESSIONAL SKILLS AND POSTGRADUATE EDUCATION

___

  • Adıgüzel, O., Tanrıverdi, H. ve Sönmez-Özkan, D. (2011). Mesleki profesyonellik ve bir meslek mensupları olarak hemşireler örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 9 (2), 237-259. Aydın, A. (2015). Eğitim politikası. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Aytaç S. (1997). Çalışma yaşamında kariyer yönetimi planlaması geliştirilmesi sorunları, İstanbul: Epsilon Yayıncılık. Bakioğlu, A. ve İnceçay, V. (2009). Öğretmenlerin profesyonel öğrenmesine etki eden faktörlerin incelenmesi. I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale. Basım, N. ve Begenirbaş, M. (2012). Çalışma yaşamında duygusal emek: bir ölçek uyarlama çalışması. Yönetim ve Ekonomi, 19 (1), 77-90. Bayhan, G. (2011). Öğretmenlerin profesyonelliğinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Beydağ, K. D., & Arslan, H. (2008). Kadın doğum kliniklerinde çalışan ebe ve hemşirelerin profesyonelliklerini etkileyen faktörler. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 3(7), 75-87. Can, H., Akgün, A., & Kavuncubaşı, Ş. (1995). Kamu ve özel kesimde personel yönetimi. Ankara: Siyasal Kitabevi. Cerit, Y. (2012). Okulun bürokratik yapısı ile sınıf öğretmenlerinin profesyonel davranışları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18 (4), 497-521. Çelik, M.& Yılmaz, K. (2015). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ile tükenmişlikleri arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 102-131. Demirkasımoğlu, N. (2010). Defining “teacher professionalism” from different perspectives. Procedia Social And Behavioral Sciences, 9, 2047-2051. Diefendorff, J. M., Croyle, M. and Gosserand, R. H. (2005). The dimensionality and antecedents of emotional labor strategies. Journal Of Vocational Behavior, 66, 339-357. EARGED (2001). Öğretmenlerin performans değerlendirme modeli ve sicil raporları. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayını. Erbil, N., & Bakır, A. (2009). Meslekte profesyonel tutum envanterinin geliştirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 290-302. Evans, L. (1999). Managing to motivate: a guide for school leaders. London: Cassell. Evans, L. (2008). Professionalism, professionality and the development of education professionals. British Journal of Educational Studies, 56(1), 20-38. Fındıkçı, İ. (1996). Bilgi toplumunda yöneticilerde kendini geliştirme. İstanbul: Kültür Koleji Eğitim Vakfı Yayınları. Freidson, E. (2001). Professionalism: the third logic. Oxford: Polity Press. Garmston, R. J. (1998). The persuasive art of presenting: Becoming expert teachers, part one. Journal of Staff Development, 19(1), 60-63. Girgin, G., Çetingöz, D., & Ekinci-Vurak, D. (2009). Öğretmen adaylarının sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi. XVIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 1-3 Ekim, 2009, Ege Üniversitesi, İzmir. Gökçora, İ. H. (2005). Toplumsal yaşamımızda ve Türk bilim-dünyasında profesyonel ve profesyonellik kavramlarına değin. Bilgi Dünyası, 6(2), 237-250. Gökçora, İ. H. (2006). Türkiye’de bilimsel iletişim ve bilim yönetiminde profesyonellik. ÜNAK'06: Bilimsel İletişim ve Bilgi Yönetimi Sempozyumu. ss. 167-176. Hiebert, J., Gallimore, R., & Stigler, J. W. (2002). A knowledge base for the teaching profession: What would it look like and how can we get one? Educational Researcher, 31(5), 3-15. Isenbarger, L. and Zembylas, S. M. (2006). The emotional labor of caring in teaching. Teaching and Teacher Education, 22, 120-134. İlhan, A. Ç. (2004). 21. Yüzyılda Öğretmen Yeterlikleri. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi58/ilhan.htm (27.08.2011). İnceçay, V. (2007). Öğretmenlerin profesyonel öğrenmesine etki eden faktörlerin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Kacaroğlu & Vicdan, A. (2010). Hemşirelikte profesyonellik. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, Sempozyum Özel Sayısı, 261-263. Karahan, N. (2008). Öğretmen yetiştirme düzeni ve Türkiye örneği. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Karaman, N. (2008). Öğretmenlerin mesleklerini algılama biçimleri ve gelecekten beklentileri nelerdir? Yüksek Lisans Dönem Projesi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne. Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi (22. Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti. Kayahan, H. (2005). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan coğrafya öğretmenlerinin diğer öğretmenlerle öğretmenlik tutumları açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Kincheloe, J. L. (2004). The knowledges of teacher education: Developing a critical complex epistemology. Teacher Education Quarterly, 31, 49-66. Lee, J. S. (1981). Professionalism. The Agricultural Education Magazine, 54, 1-3. McMahon, E. and Hoy, W. K. (2009). Professionalism in teaching: toward a structural theory of professionalism. In Wayne K. Hoy & Michael DiPaola (Eds.). Studies in school improvement. Greenwich,CN: Information Age. pp. 205-230. Murphy, G. A. and Calway, B. A. (2008). Professional development for professionals: Beyond sufficiency learning. Australian Journal of Adult Learning, 48 (3), 424-444. Nıchols, R.I. (2012). Career advancement, career enhancement, and personal growth of pepperdıne unıversıty’s educatıonal leadershıp academy graduate program alumnı. Unpublished doctoral thesis. Pepperdine University, Graduate School of Education and Psychology, USA-Santa Monica. Saban, A. (2000). Hizmet içi eğitimde yeni yaklaşımlar. Milli Eğitim Dergisi, Sayı 145. Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58, 40-45. Semerci, N. (2005). Problem temelli öğrenme ve öğretmen yetiştirme. Milli Eğitim Dergisi, Sayı 166. Shantz, D., & Prieur, P. D. (1996). Teacher professionalism and school leadership: An Antithesis Education, 116(3), 393-396. Sünbül, A. M. (2002). Bir meslek olarak öğretmenlik. Özcan Demirel & Zeki Kaya (Ed.), Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Pegem A Yayıncılık. The Holmes Group. (1986). Tomorrow's teachers: A report of the holmes group. east lansing, MI: The Holmes Group. . Tutkun, Ö. F. ve Aksoyalp, Y. (2010). 21. Yüzyılda öğretmen yetiştirme eğitim programının boyutları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 361-370. Türk Dil Kurumu (2016). Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Villegas-Reimers, E. (2003). Teacher professional development: An international review of the literature. Paris: UNESCO: International Institute for Educational Planning. Yılmaz, K., & Altınkurt, Y. (2014). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 11(2), 332-345.