Adaptation of Problematic Mobile Phone Use Scale to Turkish: A Validity and Reliability Study [Cep Telefonu Problemli Kullanım (Pu) Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik Ve Güvenilirlik Çalışması]

AbstractThis is a methodological type research that was proceeded to evaluate the validity and reliability of the Scale for the Problematic Mobile Phone Use (PU) among the Turkish society. The related research was conducted within the Spring Semester of 2011-2012 Academic Year on 387 students attending Inonu University Medical Faculty. Besides the scale, a questionnaire for determining the descriptive features of the students was also used in the study. The German original scale was translated into Turkish by using the group translation and retranslation techniques. Content validity index were analyzed for the content validity, exploratory and confirmatory factor analyzes were conducted for the construct validity and of the scale, the stability over time and internal consistency for reliability analyzes were conducted. Turkish questionnaire of the scale was reviewed by 10 experts to determine for the content (theme) validity. The necessary corrections were done in accordance with the suggestions of the experts, and the value of the content validity index of the scale (KGİ) was found 0.89. Exploratory and confirmatory factor analyses performed to test the structure validity of the scale were completed, and a three-factor structure explaining the 45% of the total scale variance was obtained. Cronbach Alpha value calculated for the reliability analyses of the scales was found 0.854, meanwhile the test-retest correlation coefficient of the scale for the total points was found 0.86. Additionally, the difference between the total average points of the pre-test and the re-test of the scale was not found statistically significant (p=0.30). As a result of the Turkish version of the scale of the values obtained from the PU is defined to be a reliable and valid scale. Key Words: Cell phone, addiction, validity, reliabilityÖzetBu araştırma, Cep Telefonu Problemli Kullanımı (PU) Ölçeği’nin Türk toplumu için geçerlik ve güvenilirliğini değerlendirmek amacıyla yapılmış metodolojik türde bir araştırmadır. Araştırma, 2011-2012 Eğitim Öğretim Yılı Bahar döneminde, İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesinde okuyan 387 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada ölçeğin yanı sıra öğrencilerin tanımlayıcı özelliklerini belirlemeye yönelik soru formu kullanılmıştır. Orijinali Almanca olan ölçek, grup çevirisi ve geri çeviri teknikleri kullanılarak Türkçe’ye çevrilmiştir. Ölçeğin içerik geçerliği için kapsam geçerlik indeksi, yapı geçerliği için açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri, güvenirlik için zamana göre değişmezlik ve iç tutarlılık analizleri yapılmıştır. Ölçeğin Türkçe formu kapsam (içerik) geçerliğini saptamak üzere 10 uzman tarafından değerlendirilmiştir. Uzman önerileri doğrultusunda gerekli düzeltmeler yapılmış ve ölçeğin kapsam (içerik) geçerlik indeksi (KGİ) değeri 0.89 bulunmuştur. Ölçeğin yapı geçerliliğini test etmek için açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri yapılmış ve tüm ölçek varyansının % 45’ini açıklayan üç faktörlü yapı elde edilmiştir. Ölçeğin güvenilirlik analizleri için hesaplanan Cronbach Alfa değeri 0.854, ölçeğin toplam puan için test-tekrar test korelasyon katsayısı 0.86 bulunmuştur. Ayrıca ölçeğin ön-test ile tekrar–test toplam puan ortalamaları arasındaki fark, istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p = 0.30). Elde edilen bu değerler sonucunda PU ölçeği Türkçe formunun geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Cep telefonu, bağımlılık, geçerlilik, güvenilirlik

Anahtar Kelimeler:

Cep telefonu, bağımlılık, geçerlilik, güvenilirlik

-

This is a methodological type research that was proceeded to evaluate the validity and reliability of the Scale for the Problematic Mobile Phone Use (PU) among the Turkish society. The related research was conducted within the Spring Semester of 2011-2012 Academic Year on 387 students attending Inonu University Medical Faculty. Besides the scale, a questionnaire for determining the descriptive features of the students was also used in the study. The German original scale was translated into Turkish by using the group translation and retranslation techniques. Content validity index were analyzed for the content validity, exploratory and confirmatory factor analyzes were conducted for the construct validity and of the scale, the stability over time and internal consistency for reliability analyzes were conducted. Turkish questionnaire of the scale was reviewed by 10 experts to determine for the content (theme) validity. The necessary corrections were done in accordance with the suggestions of the experts, and the value of the content validity index of the scale (KGİ) was found 0.89. Exploratory and confirmatory factor analyses performed to test the structure validity of the scale were completed, and a three-factor structure explaining the 45% of the total scale variance was obtained. Cronbach Alpha value calculated for the reliability analyses of the scales was found 0.854, meanwhile the test-retest correlation coefficient of the scale for the total points was found 0.86. Additionally, the difference between the total average points of the pre-test and the re-test of the scale was not found statistically significant (p=0.30). As a result of the Turkish version of the scale of the values obtained from the PU is defined to be a reliable and valid scale

Keywords:

Cell phone, addiction, validity, reliability,

PDF

___

Chen YF, Katz J. Extending Family to School Life: College Students Use of the Mobile Phone. Int J Human-Computer Studies. 2009;67(1):688-94.
Ogunyemi O. Consumption and (in) appropriate use of mobile phone among teenage Africans in the UK. Child And Teen Consumption. 2006;42:1-22.
Augner C, Hacker GW. Associations between problematic mobile phone use and psychological parameters in young adults. Int J Public Health. 2012;57(2):437-41.
Townsend AM. Life in the Real Time City: mobile telephones and urban metabolism. Journal of Urban Technology. 2000;7:85-104.
Griffiths MD, Dancaster I. The effect of type A personality on physiological arousal while playing computer games. Addict Behav. 1995;20(4):543-8.
Finn S. Origins of Media Exposure. Addict Behav. 1997;19:545-53.
Aksayan S, Gözüm S. Kültürlerarası ölçek uyarlamasi için rehberi: ölçek uyarlama aşamalari ve dil uyarlamasi. Hemşirelik Araştırma Dergisi. 2002;4(1):9-14.
Şencan H. Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. 1.baskı. Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2005.
Lawshe CH. A Quantitative approach to content validity. Personnel Psychology. 1975;28:563-75.
Veneziano L, Hooper J. A method for quantifying content validity of health-related questionnaires. Am J Health Behav. 1997;21(1):67.
Bildik T, Somer O, Kabukçu BB, Başay Ö, Özbaran B. Kendine zarar verme davranişi değerlendirme envanterinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalişmasi. Türk Psikiyatri Dergisi. 2012;24(1):49-57.
Aydemir Ö, Uykur B. Kısa işlevsellik değerlendirme ölçeğinin Türkçe sürümünün bipolar bozuklukta güvenilirliği ve geçerliği. Türk Psikiyatri Dergisi. 2012;23(3):193-200.
Basım HN, Çetin F. Yetişkinler için psikolojik dayanıklılık ölçeğinin güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi. 2011;22(2):104-14.
Totan T, İkiz E, Karaca R. Duygusal öz-yeterlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanarak tek ve dört faktörlü yapısının psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. 2010;28:71-95.
Çokluk Ö, Şekercioğlu G, Büyüköztürk Ş. Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve lisrel uygulamalı. Pegem Yayınları, Ankara, 2010.
Erkuş A. İstatistik paket programlarını doğru kullanabiliyormuyuz? Türk Psikoloji Bülteni. 1999;12:14-17.
Öner N. Türkiye'de kullanılan psikolojik testlerden örnekler. 3.baskı. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, İstanbul, 1997;3-39.
Özgüven İE. Psikolojik testler. 4. Baskı. PDREM Yayınları, Ankara, 2000;83-120.
Akgül A. İstatistiksel analiz teknikleri. Emek Ofset, Ankara, 2003.
Osborne JW, Costello AB. Sample size and subject to item ratio in principal components analysis. Practical Assessment, Research & Evaluation. 2004;9(11):41.
Büyüköztürk Ş. Sosyal bilimler için analiz el kitabı. Pegem Yayıncılık, Ankara, 2004.
Şimşek ÖF. Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ekinoks Yayıncılık, Ankara, 2007;120-23.
Wilska TA. Mobile phone use as part of young people's consumption styles. Journal of Consumer Policy. 2003;26(4):441-63.
Hashimoto Y. The spread of cellular phones and their influence on young people in Japan. School of Communication. 2002;26(4):441-63.
Kasesniemi EL, Rautiainen P. Mobile culture of children and teenagers in Finland. Cambridge University Press, Cambridge, 2002;170-92.
Bae JH. Uses and gratificationsn and characteristics of telephone : a comparative study between telephone and mobile phones face to face channel. Korean Journalism and Communication Studies. 2002;18:128-60.
Sanchez-Martinez M, Otero A. Factors associated with cell phone use in adolescents in the community of Madrid (Spain). Cyberpsychol Behav. 2009:2(2):131-7.
Koivusilta LK, Lintonen TP, Rimpela AH. Orientations in adolescent use of information and communication technology: a digital divide by sociodemographic background, educational career, and health. Scand J Public Health. 2007;35(1):95-103.
Guzeller CO, Coşguner T. Development of a problematic mobile phone use scale for Turkish adolescents. Cyberpsychol Behav Soc Netw. 2012;5(4):205-11.
Bianchi A, Phillips JG. Psychological predictors of problem mobile phone use. Cyberpsychol Behav. 2005;(1):39-51.
Şar AH, Işıklar A. Adaptation of problem mobile phone use scale to Turkish Abstract. International Journal of Human Sciences. 2012;9(2):264-75.
Byrne BM. Structural equation modeling with LISREL, PRELIS and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and programmings. Lawrence Erlbaum Assocatiates, London, 1998.