Muhammed İmara ve Akıl Felsefesi

Mohamed Imara, Mısırlı bir araştırmacı ve filozof, akıl ile vahiy arasındaki ilişkiye dair çalışmalar yapmış ve ikisi arasındaki iddia edilen çelişkiyi çürüten benzersiz bir perspektif sunmuştur. Imara, vahiyin kendisinin inanan bir akla çağrı yaptığına vurgu yapmaktadır. Imara, Kuran'da "akıl" teriminin ve çeşitli eşanlamlılarının açıkça geçtiğini belirtir ve bu durumun İslam'da aklın önemini yansıttığını ifade eder. O, aklın dini metinleri anlamak ve yorumlamak için temel bir araç olduğuna inanmaktadır. Aynı zamanda, Imara, inanan bir aklın metinleri farklı çağlarda nasıl anlayabileceği ve uygulayabileceği konusunda da ışık tutmaktadır. İnanan bir zihnin, metinleri mevcut zaman, mekân ve koşullara uygun bir şekilde etkin bir biçimde kullanabileceğini ve bu metinlere yön veren temel değer ve prensiplere bağlı kalabileceğini düşünmektedir. Mohamed Imara, İslam'daki aklın önemini doğrulamak için İbn Teymiyye, İbn Rüşd, Muhammed Abduh ve diğer birçok bilginin görüşlerinden ve yazılarından yararlanmaktadır. Bu bilginler, akıl ve vahiy arasındaki ilişkiyi derinlemesine incelemiş ve aklın İslam düşüncesindeki rolünü vurgulamışlardır. Özetle, Mohamed Imara, akıl ile vahiy arasındaki ilişkiye dair ayrıntılı bir perspektif sunmaktadır. İnanan bir aklın, dini metinleri anlama ve uygulama sürecinde merkezi bir rol oynadığına ve İslam düşüncesinde aklın değerine dikkat çekmektedir. Farklı çağlardaki bilginlerin perspektiflerini kullanarak, akıl ve vahiy arasındaki ilişkinin uyumlu olduğunu ve İslam'ın temel prensipleriyle uyumlu bir şekilde kullanılabileceğini doğrulamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Mohamed İmara, Akıl, Nakıl, Şubheler

Muhammad Imara and Philosophy of Reason

Mohamed Imara, an Egyptian researcher and philosopher, explores the relationship between reason and revelation in his research, presenting a unique perspective that refutes the alleged contradiction between the two. Imara emphasizes that revelation itself calls for a believing reason. He highlights that the term "reason" and its various synonyms have been mentioned in the Quran, indicating the significance of reason in Islam. He believes that reason is a fundamental tool for understanding and interpreting religious texts. Furthermore, Imara sheds light on the role of believing reason in comprehending and applying texts across different eras. He believes that a believing mind can effectively employ texts in accordance with the present time, place, and circumstances while adhering to the core values and principles governing those texts. Moreover, Imara cites the opinions and writings of numerous scholars throughout history, such as Ibn Taymiyyah, Ibn Rushd, and Muhammad Abduh, to affirm the importance of rationality in Islam. These scholars have extensively examined the relationship between reason and revelation and emphasized the role of reason in Islamic thought. In summary, Mohamed Imara provides a detailed vision on his research regarding the relationship between reason and revelation. He highlights the central role of a believing intellect in the process of understanding and applying religious texts and the value of reason in Islamic thought. Using the perspectives of scholars from different eras, he confirms that the relationship between reason and revelation is harmonious and can be used in a way that is compatible with the fundamental principles of Islam.

Keywords:

Muhammed Imara, Mind, Text, Suspicions.,

PDF

___

Abu Hindi, M. A. (1431). Mashrūul-Nahdah beyne al-Islam wel-ilmeniyyeh-dirssah fi fikr Muhammad Imara we-Muhammad Abid al-Jabiri. Dar’us-Salam.
Al-Affany, S. H. (2004). Aalām ve-akzām fī mizān al-İslām. Dār Majid Asiri.
Al-Ghazali, U. M. (n.d). Al-iktisad fī al-iʻtikad. Dār al-Kutub al-Ilmiyyah.
Al-İsfahani, A. H. (2007). Al-zariʻah ilá makārim al-shariʻah. Dar’us-Salam.
Al-Qaradawi, Y. (2015). Doktor Muhammad Imara alharisu alyaqizu almurabitu alá soghuri al Islam. Dār al-Makāsid.
Al-Rifai, A. (2002). Al-ijtihād al-kalāmi manahij ve-ruʼá mutanavviʻah fi al-kalām al-jadid. Dār al-Hadi.
Al-Sabti, A. M. (n.d.). Rawdat al-ʻukalāʼ wa-nuzhat al-fudalāʼ. Dār al-Kutub al-Ilmiyyah.
Al-Shatibi, İ. M. (1997). Al-Muwafakat. Dār İbni-Affān.
Al-Ulwāni, T. J. (1996). Taʼammulāt fī al-Fātihah. Akādīmīyat Tāhā al-Alwānī lil-Dirāsāt al-Kurʼāniyyah. https://alwani.org/?p=4175
Al-Zahabi, S. A. (1985). Siyar aʻlām al-nubalāʼ. Dār al-Risālah.
Al-Zarkashi, B. M. (1957). Al-burhān fī Ulūm al-Kurʼān. Dār ihya al-kutub al-Arabiyyah.
İbn Khaldūn, A. (2001). Diwan al-mubtadaʼ wa-al-khabar fī tārikh al-ʻArab wa-al-Barbar wa-man asharahum min zawi al-shaʼn al-akbar. Dār al-Fikr.
İbn Qayyim al-Jawzīyah, U. M. (2020). Alsawāʻiqu almursalah alá aljahmīyah wālmuʻattilah. Dār Ibn Hazm.
İbn Rushd. (1999). Faslu-lmakal fīmā beyne al-hikmah wa-esh-shariʻah minel-ittisal. Dār al-Maʻārif.
İbn Taymiyyah a, T. A. (1985). Muwāfakat sahih al-mankūl li-sarih al-maʻkūl. Dār al-Kutub al-Ilmiyyah
İbn Taymiyyah b, T. A. (2005). Majmūʻ al-fatāwá. Dār al-Wafa.
Imāra, M. (2010). Hakāʼik ve-shubuhāt hevle maʻná en-naskh fī al-Kurʼān al-Karīm. Dar’us-Salam.
Imāra, M. (2012). Hakāʼik ve-shubuhāt hevle al-Kurʼān al-Karīm. Dar’us-Salam.
Imāra, M. (1998). Al-İslām ve al-amn al-ijtimāʻī. Dār al-Shuruk.
Imāra. M. (1997). Nahdatuna al-hadiseh beyne al-ilmaniyyeh ve-al-Islām. Dār al-Rashād.
Imāra. M. (1997). Es-sahveh al-İslamiyyeh ve-et-tahaddi al-hadāri. Dār al-Shuruk.
Imāra, M. (2016). Mesiret kalam. Dār al-Maqāsid.
Imāra, M. (1990). Azmat al-fikr al-Islāmī al-muʻāsir. Dār al-Shark al-Wasat.
Imāra, M. (1988). Al-Imām Muḥammad ʻAbduh mujaddid al-dunyā bi-tajdīd al-dīn. Dār al-Shuruk.
Imāra, M. (2008). Maqām al-aql fī al-Islām. Dār Nahdat Mısr.
Imāra, M. (1990). Et-tarīk ilá al-yaqzah al-Islāmīyah. Dār al-Shuruk.
Imāra, M. (2006). Al-islāhu bil-Islām. Dār Nahdat Mısr.
Imāra, M. (n.d.). Ezmetu-lʻaql al-Arabi. al-Afāq al-Dawliyyah.
Imāra, M. (1998). Hal al-Islām huwa al-hall-limaza wa-kayfa? (2. edition). Dār al-Shuruk.
Imāra, M. (2009). Al-Kurʼān yatahaddá. Maktabat al-İmām al-Bukhāri.
Imāra, M. (2009). Maʻālim al-manhaj al-İslami. Dār al-Shuruk.
Imāra, M. (2007) İslamiyyatu-lmaʻrifah maza taʻni. Dār Nahdat Mısr.
Imāra, M. (2007). Al-Fātīkān wa-al-İslām, ahiye hamākatoun? am adaāʼun la-hu tārikh. Maktabat al-Shuruk al-Dawliyyah.
Imāra, M. (2007). Al-İslām wa-darūrat et-taghyir. Dār Nahdat Mısr.
Imāra, M. (n.d.). Khatar en-nazʻah al-tarikhiiyah alá sawabit al-İslām. Maktabat Wahbah.
Imāra, M. (2003). Mustakbalanā beyne et-tajdid ed-dini wa-al-hadasah al-gharbiyyah. Maktabat al-Shuruk al-Dawliyyah.
Imāra, M. (1972). Al-aʻmal al-kamilah lil-imam Muhammad Abdu. Al-Muʼassasah al-Arabiyyah.
Imāra, M. (2007). Al-khitab ed-dini beyne et-tajdid al-İslami wat-tabdiid al-Amrikani. Maktabat al-Shuruk al-Dawliyyah.
Imāra, M. (2002). Al-İslām beyne al-tanwir wa-al-tezwir. Dār al-Shuruk.
Isa, A. (n.d.). Muhammad Imāra dāʻiyetu al-ihyāʼ ve-et-tejdid. Dār al-Kalam.
Jad, Y. R. (2018). El-meşrü el-fikri lil-doktor Muhammad Imara. Mufakkirūn al-Devlīyyeh.
Muhammad, S. A. (2021). Bibliyūgrāfiyā doktor Muhammad Imāra al-muʼallafāt-kashshaf alfahāris-almevdoʻāt. Mufakkirūn al-Dawliyyah.
Rāzi, A. A. (1979). Muʻjam makayis al-luğah. Dār al-Fikr.
Rāzi, F. M. (1420). Mafātīh al-ghayb-al-tafsir al-kabir. Dār İhyā el-Turās al-Arabi.
Sharīf, A. (1435). Wahmul-İlhad. Al-Azhar.
Suyuti, A. (1974). Al-itkan fī ulūm al-Kurʼān. Dār Al-hayaah al-Misriyyah lil-kitab.
Şi̇mşek, M. S. (2018). Günümüz tefsir problemleri (16. edition). Hikmetevi Yayınları.
Tabib, A. & Bakdy, M. (2018). Ishkālīyat al-taqlīd wa-al-tajdīd fī al-fikr al-ʻArabī al-muʻāsir Muhammad Imāra anmūdhajan [Unpublished Doctoral dissertation]. University of Al-Jīlālī Boniimah Khamis Melyanah.