Siyaset, Postmodern Kimlik ve Gençlik

Postmodernizmin kimlikler üzerindeki etkisini incelemek, küreselleşme, kültür endüstrisi ve post-Fordist yaşam pratiği ile beraber düşünüldüğünde, her bakımdan modern dönemin kalıplarındansıyrılarak yeni bir düşünme, yaşama ve hissetme tarzı şeklinde ortaya çıkan bir olguyu analiz etmekdemektir. Modernite ile birlikte zaten oldukça parçalanmış olan kimlikler üzerinde etkisini gösterenpostmodern felsefe, zihinsel, felsefi ve kültürel dönüşüm sürecini hızlandırıp derinleştirirken, bütüncülbir siyasal içerim olarak kimlik’e yansımış, buradan da yeni bir toplumsal ve siyasal kültür inşa olmuştur.İşte bu yeni kavramsal dünya, Türkiye’nin siyasal kimlikleri açısından da oldukça dönüştürücü sonuçlardoğurmuştur. Kimlik kavramının özü dönüşüme uğramış ve siyasal alanda, ucu-sonu belli olmayan birkimlik algısı şekillenmeye başlamıştır. Farklı tarihsel zaman dilimlerinde yapılan saha çalışmalarındaelde edilen bulgular da göstermektedir ki, vatandaşlar özellikle siyasal kimlik konusunda hem bir kafakarışıklığı yaşarken; fakat aynı zamanda bilinçli ve iradi biçimde geleneksel/konvansiyonel kimliklerierozyona uğratıp yeni bir kimlik örgüsü etrafında oluşan bir zihinsel-felsefi kavram dünyasına girmişolmakta, bunun en net yansıma alanını ise genç kuşaklar oluşturmaktadır.

___

  • Aslan, S. ve Yılmaz A. (2001). “Modernizme Bir Başkaldırı Projesi Olarak Postmodernizm”. Cumhuriyet Üniversitesi İİBF Dergisi. C.2 S. 2. s.93-108.
  • Baudrillard, J. (2003). Simulakrlar ve Simulasyon (Çev. Oğuz Adanır). İstanbul: Doğu Batı Yay. Bilgin, N. (2007). Kimlik İnşası. Ankara: Aşina Kitaplar.
  • Carr, Edward H. (1957). The New Society. Boston: Beacon Press.
  • Çağlar, N. (2008). “Postmodern Anlayışta Siyaset ve Kimlik”. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi. C.13 S.3. s.369-386.
  • Çarkoğlu, A. ve Toprak, B. (2006). “Değişen Türkiye’de Din, Toplum ve Siyaset”. İstanbul: TESEV Yayınları.
  • Featherstone, M. (1996). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü (Çev. Mehmet Küçük). İstanbul: Ayrıntı Yay.
  • Foucault, M. (2016). Özne ve İktidar (Osman Akınhay, Işık Ergüden). İstanbul: Ayrıntı Yay.
  • Gramsci, A. (1971). Selections from the Prison Notebooks. New York: International Publishers Co.
  • Habermas, J. (1994). The Philosophical Discourse of Modernity – Twelve Lectures. Oxford: Polity Press.
  • Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. (Çev. Mustafa Tüzel). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Heywood, A. (2007). Siyaset (Çev. B. Özipek-B. Şahin-M. Yıldız-Z. Kopuzlu-B. Seçilmişoğlu). Ankara: Adres.
  • Jameson, F. (2008). Postmodernizm ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı. (Çev. Abdulkadir Gölcü). İstanbul: Nirengi Kitap.
  • Kahraman, H. B. (2007). Postmodernite ile Modernite Arasında Türkiye. İstanbul: Agora Kitaplığı. Küçük, M. (1994). Modernite Versus Modernite. Ankara: Vadi Yay.
  • Sosyal, Ekonomik ve Kültürel Araştırmalar Merkezi. (2013). “Türkiye’de Gençlik: Gençliğin Özellikleri, Sorunları, Kimlikleri ve Beklentileri”. İstanbul: SEKAM Yayınları.
  • Şaylan, G. (2002). Postmodernizm. Ankara: İmge Yayıncılık.
  • Şaylan, G. (1996). Çağdaş Düşünce Akımları: Postmodernizm. Ankara: TODAİE Yayınları.
  • Topçuoğlu, A. ve Aktay Y. (1996). Postmodernizm ve İslâm, Küreselleşme ve Oryantalizm. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Üstel, F. (2014). Makbul Vatandaşın Peşinde. İstanbul: İletişim Yayınları.