AB’ne üye devletlerdeki yüksek orandaki çıkar çatışması ve AB kurumlarının karar almadaki etkili gücü artırma çabaları, kalıcı düzeltme ve değişiklikler altında AB’deki güçler ayrılığı sürecini karmaşıklaştırmaktadır. AB’deki normatif ve siyasi sistemdeki ilişkiler, mutlaka aday ülkelerin oransal olarak zayıflama durumuna yol açan Avrupa Komisyonu’nu güçlenmesinde, (ve tersinin) her zaman sıfır sonucuna varmamaktadır. Siyasi karar alma ve normative düzenleme sistemini dengeleme, kalıcı güçlü ekollerin eleştirisi altında, AB’de güçler ayrılığı paradigmasını belirsizleştirmekte ve zorlaştırmaktadır. AB’deki siyasi ve normative sistemde bulunan kurumsallaşmış dengelemeyi anlamak için AB kurumları içindeki oy güç dengesini, AB kurumları arasındaki interaktif ilişkileri ve AB üye devletlerinin ulusal kurumları ve AB kurumları arasındaki iletişimleri de düşünmek önemlidir. Bu süreçler, AB kurumlarında ve AB üye devletlerin siyasi elitlerinde gelişen AB’deki güçlü bürokrasi içinde karmaşık bir ilişki yaratmaktadır. Bu ilişkinin, AB içindeki güçler ayrılığının doğasına ve AB üye devletlerim egemenlik yapısına yönelik güçlü etkileri vardır.