Avrupa Birliği’nin (AB) işleyiş mekanizmasına ve hukuk sistemine göre üye devletlerin sağlık politikaları ulusal yetkileri kapsamındadır. AB’nin ortak bir sağlık politikasının olmaması, olası sağlık krizlerinde Birliğin hazırlıksız yakalanmasına ve ilk etapta ulusal güdülerle hareket eden üye devletlerin Birlik dayanışmasını göz ardı etmesine neden olmaktadır. Söz konusu faktörler COVID-19 pandemi sürecinde AB’de koordinasyon eksikliğine, sürecin yönetilmesinde yaşanan gecikmeye ve üye devletler arasında yeterli dayanışmanın görülememesine neden olmuştur. Daha önce benzeri görülmemiş bir sağlık krizi olarak ortaya çıkan ancak günlük hayatın her yönüne olumsuz etkileri olan pandemiye AB ve üye devletler hazırlıksız yakalanmıştır. Bu çalışma AB’nin pandemi dönemindeki süreç yönetimini AB dayanışması çerçevesinde tartışmayı amaçlamaktadır. Bu tartışma AB üye devletlerinin pandeminin ilk evrelerindeki ulusal politika önceliklerinden nispeten kısa bir sürede uzaklaşarak süreci Birlik dayanışması ruhu ile yönetme çabası içine girdiğini, ancak sağlık politikasının üye devletlerin yetki alanında olmasının kolektif dayanışma için hala ciddi bir engel teşkil ettiğini göstermektedir. Söz konusu engeli aşmanın yolu AB’nin sahip olduğu münhasır yetki alanlarının genişletilmesi ve böylece Birlik ruhunun ve dayanışmasının kuvvetlendirilmesidir.