Bilindiği gibi Kur’an, insanın zihin dünyasına bir ‘dil’ aracılığıyla iletilmiştir. Bu yönüyle dil, Allah’tan insana doğru gerçekleşen gaybî bildirimin yegâne taşıyıcı-sıdır. İlâhî kelamın, kast-ı mütekellime uygun düşecek tarzda insana iletilmesinde, dilin ifade kalıplarındaki çeşitliliğin son derece önemli bir rolü vardır. Yüksek bir fesahat düzeyine sahip olan Kur’an’ın anlamı, ancak zengin üslup özellikleri ve güçlü ifade kabiliyetleri olan bir dil sayesinde beşerin idrakine sunulabilir. Arapçanın, zikri geçen niteliklere sahip olduğunu görebilmek için, gerek nüzul döneminde yaşayan Arapların dilsel yetkinlerine tanıklık eden şiir ve hitabet gibi edebî sanatlara, gerekse Kur’an’ın metnine bir göz atmak kâfidir.