Fransa’da İki Dillilerin Türkçe Derslerinde Kültürel İçerik Olarak SOKÜM’den ve Folklordan Yararlanılması

Bu araştırmanın amacı Fransa’da iki dilli öğrencilerin Türkçe derslerinde öğretmenlerin kültürel içerik olarak hangi halk bilimi unsurlarından ve somut olmayan kültürel miras unsurlarından yararlandıklarını tespit etmektir. Bu çerçevede halk bilimi kadroları listesi uzman görüşleri alınarak sadeleştirilmiş ve listeye son hâli verilmiştir. Ayrıca Türkiye’nin UNESCO Dünya Mirası Listesindeki Alanları, Karma (Doğal ve Kültürel) Miraslar ve Doğal Miras alanları listelerindeki alanlar öğretmenlerin görüşlerine sunularak derslerde kullanılan unsurların belirtilmesi istenmiştir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden betimleyici fenomenoloji yöntemi kullanılmıştır. Yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla elde edilen veriler betimsel analiz tekniği ile analiz edilmiştir. Elde edilen veriler “UNESCO Türkiye’nin Dünya Mirası Listeleri” ve “Halk Bilimi Kadroları Listesi” doğrultusunda analiz edilmiştir. Araştırma verilerinin iç tutarlılığının artırılması için görüşme formu Fransa’da en az bir yıllık mesleki tecrübeye sahip öğretmenlere uygulanmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre öğretmenler halk bilimi kadroları listesindeki sözlü gelenekler başta olmak üzere diğer kültür sahalarından hedef kitlenin ve kazanımlara uygun olan kültürel içeriklerden yararlandığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Kültür, Türkçe öğretimi, İki dillilik

Utilizing ICT and Folklore as Cultural Content in Turkish Lessons of Bilingual Students in France

The aim of this research is to determine which folklore elements and intangible cultural heritage elements the teachers use as cultural content in the Turkish lessons of bilingual students in France. In this framework, the list of folklore cadres was simplified by taking expert opinions and the list was finalized. In addition, the areas in Turkey's UNESCO World Heritage List, Mixed (Natural and Cultural) Heritage and Natural Heritage Sites lists were presented to the teachers' opinions and they were asked to specify the elements used in the lessons. In the research, the descriptive phenomenology method, one of the qualitative research designs, was used. The data obtained through the structured interview form were analyzed with the descriptive analysis technique. The data obtained were analyzed in line with the "UNESCO Turkey's World Heritage Lists" and the "List of Folklore Staffs". In order to increase the internal consistency of the research data, the interview form was applied to teachers with at least one year of professional experience in France. According to the results of the research, it was determined that the cultural contents suitable for the target audience and achievements from other cultural fields, especially oral traditions in the list of teachers' folklore staff, were used.

Keywords:

Turkish Teaching,

PDF

___

Akıncı, M. A. (2007). Fransa’da Türkçe Ana Dili Eğitimi ve İki Dilli Türk Çocuklarının Dil Becerileri. II. Avrupa Türk Dili Bilgi Şöleni, 1-22.
Aksan, D. (1998). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim (3. Baskı). Ankara: TDK Yayınları. CEFR. (2021). Diller için Avrupa Ortak Basvuru Metni: Ögrenme, Ögretme ve Değerlendirme (Tamamlayıcı Cilt). Ankara: Pozitif Matbaa.
Coyle, D. (2006). Content and language integrated learning: Motivating learners and teachers. Scottish Languages Review, 13(5), 1-18.
Curtain, H., & Pesola, C. A. (1994). Language, culture, and curriculum ınteract: creating an environment for communication. H. Curtain (Eds.), & C. A. Pesola (Eds.), Languages and children making the match içinde (s. 97-146). Longman.
Demir, T. (2010). Yurt dışındaki Türk çocukları için Türkçe ve Türk kültürü Dersi Öğretim Programı kapsamındaki Türkçe dersi kazanımlarının değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi , 30(3), 913-938.
Engin, İ. (1990). Süpürge Zanaatçısı örneğinde iki kültürel süreç: kültürleme ve kültürlenme. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 33(1-2), 165-169.
Garcia, O. (2009). Bilingual education in the 21st century . Wiley Blackwell.
Güvenç, B. (1997). Kültürün ABC'si. İstanbul: Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık.
Güzel, A. (200). İki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretimi (2. Baskı). Ankara: Öncü Kitap.
Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(15), 170-189.
Kramsch, C. (1991). Culture in language learning: a view from the United States. K. D. Bot (Eds.), R. B. Ginsberg (Eds.), & C. Kramsch (Eds.), Foreign language research in cross-cultural perspective içinde (s. 217-240). John Benjamin Publishing Company.
KTB. (2022, 11 12). Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü. Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi Hakkında: https://aregem.ktb.gov.tr/TR-50837/somut-olmayan-kulturel-mirasin-korunmasi-sozlesmesi-hakkinda.html
Kuş, E. (2012). Nicel-nitel araştırma teknikleri. Anı Yayıncılık.
MEB. (2009). Yurt dışındaki Türk çocukları için Türkçe ve Türk kültürü dersi öğretim programı (1-10. sınıflar). MEB Yayınları.
Meriç, C. (1986). Kültürden irfana. İnsan Yayınları.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook: qualitative data analysis. Thousand Oaks: Sage.
Miller, J. (2004). Social languages and schooling: the uptake of sociocultural perspectives in school. M. R. Hawkins (Eds.) Language learning and teacher education a sociocultural approach in (s. 113-146). Multilingual Matters.
Ministeré de L'education Nationale. (2022, November). Enseignements internationaux de langues étrangères (Eile). Scolarité de l'élève: Retrieved from https://eduscol.education.fr/612/l-ecole-elementaire
Oğuz, M. Ö. (2007). Folklor ve kültürel mekân. Millî Folklor, 19(76), 30-32.
Oğuz, M. Ö. (2013). Somut olmayan kültürel miras nedir? Ankara: Geleneksel Yayıncılık.
O'Malley, J. M., & Chamot, A. U. (1995). Learning strategies in second language acquisition. Cambridge University Press.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. Thousand Oaks: Sage Publications.
Pérez-Cañado, M. L. (2012). CLIL research in Europe: past, present, and future. International Journal of Bilingual Education and Bilingualism, 15(3), 315-341. DOI:10.1080/13670050.2011.630064
Resmi Gazete. (2021, February). 20 Şubat 2021 Tarihli ve 31401 Sayılı Resmî Gazete. Milletlerarası Andlaşma: Retrieved from https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2021/02/20210220.pdf
Sarıkaya, H. S. (2008). Belçika Flaman bölgesi temel eğitim okulları I-VI. sınıflarındaki kültür sanat etkinliklerinin Türk kökenli çocuklar açısından incelenmesi (Anvers ili Örneği). (Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
Sercombe, P., & Young, T. (2011). Culture and cognition in the study of intercultural communication. V. Cook, & B. Bassetti (Eds.), Language and bilingual cognition içinde (s. 529-542). Psychology Press.
SOKÜM Enstitüsü. (2022, December). Somut Olmayan Kültürel Miras Enstitüsü. SOKÜM Nedir?: Retrieved from http://www.sokumenstitusu.org.tr/AltMenu/12/SOK%C3%9CM-Nedir
SOKÜM Sözleşmesi. (2022, December). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi: https://teftis.ktb.gov.tr/TR-50543/somut-olmayan-kulturel-mirasin-korunmasi-sozlesmesi.html
Tomalin, B., & Stempleski, S. (1994). Cultural Awareness. Oxford University Press.
Ulutak, N. (2007). Avrupa'da Türkçe İkinci Dil Öğretimi Araştırması (Proje No: 050734). Anadolu Üniversitesi Yayınları (No: 1719).
UNESCO. (2022, December). UNESCO Türkiye Millî Komisyonu. UNESCO Dünya Mirası Listesi: Retrieved from https://www.unesco.org.tr/Pages/125/122/UNESCO-D%C3%BCnya-Miras%C4%B1-Listesi Yılar, Ö. (2021). Halk bilimi ve eğitim. Pegem Akademi. DOI:10.14527/97899449191
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.