11966

EGE FOSİL OMURGALI FAUNALARI VE HİPPARİON'LU FAUNALARIN DİKEY YAYILIMI

Ege bölgesinde yapmış olduğumuz paleontolojik araştırmalarda fosil jizmanların büyük bir kısmının Hipparion'lu faunalarla temsil edildiği görülmüştür. Bu temsil niteliğinin hiç şüphesiz ortam elverişliliği ile ilgisi olmalıdır. Ancak tüm faunların birlikte dikkate alınmalarında, bir taraftan, Hipparion'lu üst biyozonlar genellikle Pikermi (s.l.) Hipparion zonu ile faunik ve kronolojik bir paralellik göstermekte; diğer taraftan da Pikermi Hipparion'u ve kortejinin büyük kısmının İç Asya'dan gelmiş ilk göçlerin temsilcileri olamayacakları ortaya çıkmaktadır. Gerçekten, Türkiye'de klasik Pikermien faunasının meydana çıkışından daha önce görülen Hipparion'lu faunalar ve bunlara da ön gelen Memeli biyozonlar tespit edilebilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

EGE FOSİL, OMURGALI, FAUNALARI

SUR LA LONGÉVITÉ DES FAUNES A HIPPARION ET LES FAUNES DE VERTÉBRÉS FOSSILES DANS LA RÉGION DE LA MER EGÉE ANATOLIENNE

Au cours des recherches paléontologiques effectées dans la région de la Mer Egée anatolienne, la majorité des gisements fossilifères nous a fourni des faunes à Hipparion. D'une part, les biozones à Hipparion indiquent généralement un parallélisme faunique et géochronologique avec celle de Pikermi (s.l.), d'autre part, l'Hipparion de Pikermi et la majorité de son cortège ne sont pas des représentants de premières migrations parvenues de l'Asie intérieure. En effet, il existe en Turquie plusieurs faunes mammaliennes et des faunes à Hipparion qui se manifestent avant l'apparition de la faune pikermienne classique. La présente note a pour but de montrer en partie les problèmes ci-haut mentionnés.

Keywords:

SUR LA LONGÉVITÉ, DES FAUNES, A HIPPARION ET LES,

PDF

___

ARAMBOURG, G. & PİVETEAU, J. (1929) : Les Vertebres du Pontien de Salonique. Ann. Paleont., t. XVIII, pp. 57-140, 12 pl., 8 fig., Paris.
(1959) : Vertebres continentaux du Miocene superieur de l'Afrique du Nord. Publ. Ser. Carte Giol. Alg. (n. ser.), Paleont. Mem., no. 4., 159 p., 18 pl., 52 fig., Alger.
GAUDRY, A. (1862) : Animaux fossiles et geologie de l'Attique. 472 p., et Atlas, Paris.
KİTTL, E. (1887) : Beitrâge zur Kenntnis der fossilen Sâugentiere von Maragha in Persien. I. Carnivoren. Ann. K. K. Nat. Hofmuseum, Band II, pp. 317-338, 5 pl.
MECQUENEM, R. de (1924-1925) : Contribution â l'etude des fossiles de Maragha. Ann. Pal., t. XIII, pp. 135-160, 8 fig., 4 pl.; t. XIV, pp. 1-36, 9 fig., 5 pl., Paris.
OZANSOY, F. (1957) : Kuzey Amerika Tersiyer kronolojisinin Eurasia ve doloyısıyle Türkiye'ye tatbiki. M.T.A. Derg., no. 49, s. 23-36, Ankara.
(1961) Hyaena şenyüreki Ozansoy, Üst Pliosen (Orta Sinap) Hyaena'sı ve Türkiye Pliosen sisteminde Hyaena genusunun dikey dağılışı. M.T.A. Derg., no. 57, s. 93-116, Ankara.
(1962) : Ünite chronostratigraphique du Neogene Continental de Turquie, en particulier d'Anatolie Centrale et Occidentale. Coll. inter. Prob. Ac. Pal. (Evolution des Verteb.), C. N. R. S., no. 104, pp. 381-385, Paris.
(1966) : Türkiye Senozoik çağlarında Fosil insan formu problemi ve biyostratigrafik dayanakları. Ankara Üniv. D.T.C. Fak. Yayınl, no. 172, 104 s. 15 şek., 9 levha, Ankara.
(1969) : Türkiye'nin ilk denizel fosil Memeli faunası ve Miosen-Pliosen Tetis-Paratetis münasebetleri hakkında. Ankara Üniv. D.T.C. Fak., Antropoloji, no. 4, s. 121-164, 8 levha, Ankara.
PİVETEAU, J. (1935) : Mammiferes du Pontien de l'Irak. B. S. G. F. (5), v, pp. 468-470.
ŞENYÜREK, M. (1960) : The Pontian Ictitheres from the Elmadağ district. Publ. Fac. Lang. Hist. Geog. Univ. Ankara. Anatolia, vol. sup. l, 223 p., 15 pl.
YALÇINLAR, 1. (1946) : Une faune de Vertebres miocenes aux environs d'Eşme (Turquie). Rev. Fac. Sci. Univ. İstanbul, ser. B, vol. XI, fasc. 2, pp. 124-130.
(1947) : Yukarı Gediz vadisinde Miosene ait Vertebre fosilleri. T.J. K. Bült., no. 1/1, 164-170.
ZDANSKY, O. (1924) : Jungtertiare Carnivoren Chinas. Pal. Sinica, ser. C, vol. II, fasc. l, 149 p., 28 pl., 21 fig.