___

• Akalın, M. (2016). Mekânsal ayrışmanın bir yeni biçimi olarak kapalı/kapılı siteler: Akkent Konutları örneği. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 923-956.
• Akengin, H. & Kaykı, A. (2013). Şehirleşme üniversite ilişkisine bir örnek: Gazimağusa. Marmara Coğrafya Dergisi, (28), 501-525.
• Akman, K. & Yönten Balaban, A. (2017). Geçici Koruma Statüsünde Bulunan Suriyelilerin Günlük Yaşama Uyumu: Samsun Üzerine Bir Değerlendirme. Polis Akademisi, Göç ve Güvenliği Araştırma Merkezi. II. Uluslararası Göç ve Güvenlik Konferansı Sözlü Bildiri. 14 Eylül 2019 tarihinde https://www.academia.edu/34861570/Geçici_Koruma_Statüsünde_Bulunan_Suriyelilerin_Günlük _Yaşama_ Uyumu_Samsun_Üzerine_Bir_Değerlendirme adresinden edinilmiştir.
• Akşit, A. (2014). Selçuklular devrinde kent iskânı ve mahalleler. Çankırı Karatekin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 67-88.
• Aktüre, S. (1981). 19. Yüzyıl Sonunda Anadolu Kenti: Mekânsal Yapı Çözümlemesi. Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Basım İşliği.
• Aliağaoğlu, A. &Uğur, A. (2016). Osmanlı şehri. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, (38), 203-226.
• Ataç, E. (2012). Türkiye kentlerinde sosyo-ekonomik statüye bağlı mekânsal ayrışma: kent ayrışma desenleri ve sınıf yapıları üzerine bir değerlendirme. 3. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu (6-7 Aralık 2012) Kent Bölgeler, Metropoliten Alanlar ve Büyükşehirler içinde (s.263-277). Ankara.
• Bahadır, M., Yılmaz, C., Uzun, A., Zeybek, H. İ. & Özçelebi, M. A. (2017). Samsun iline göç eden Trabzonluların mekânsal analizi. O. Köse (Ed.), Geçmişten Günümüze Göç Cilt: 2 içinde (s. 895-904). Samsun: Uğur Ofset.
• Bayraktutan, Y., Akbulut, F. & Özbilgin, M. (2016). Mekânsal ayrışma: İktisadi dinamikleri ve Türkiye üzerine bir değerlendirme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 1669-1682.
• Bektaş, Y. & Yücel, C. (2013). Ankara Altındağ Tepesi Gecekondu Bölgesi’nde mekânsal ayrışmanın gözlenmesine yönelik bir araştırma. Megaron Dergisi, 8(2), 115-129.
• Çetin, İ. (2012). Kentsel ayrışma ve mekânsal kümelenme biçimleri. İdealkent Dergisi, (7), 160-186.
• Dengiz, O. & Demirağ Turan, İ. (2014). Uzaktan algılama ve coğrafi bilgi sistem teknikleri kullanılarak arazi örtüsü /arazi kullanımı zamansal değişiminin belirlenmesi: Samsun Merkez İlçesi örneği (1984-2011). Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, (1), 78-90.
• DİE (1960). Genel Nüfus Sayımı.
• DİE (1990). Genel Nüfus Sayımı.
• Dinçer, H., Zeybek, H. İ., Yılmaz, C. & Hatipoğlu, İ. K. (2017). Samsun iline göçlerde Amasyalıların rolü. O. Köse (Ed.), Geçmişten Günümüze Göç Cilt: 2 içinde (s. 887-894). Samsun: Uğur Ofset.
• Doğru, H. (1995). XVIII. Yüzyıla Kadar Osmanlı Kentinin Sosyal ve Ekonomik Görüntüsü. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Dübüş Koç, N. (2012). Samsun’da şehir içi ikametgâh hareketliliği. (Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun).
• Ergenç, Ö. (1984). Osmanlı şehrindeki mahallenin işlev ve nitelikleri üzerine. Osmanlı Araştırmaları Dergisi, (IV), 69-78.
• Erol, D. & Koçak, E. (2018). Kentsel yoksulluktan mekânsal ayrışmaya, kentsel dönüşümden soylulaşmaya: Ankara Gültepe Mahallesi örneği. International Conference on Multidisciplinary Sciences (ICOMUS) Bildiriler Kitabı içinde (s.1-17). İstanbul.
• Firidin Özgür, E. (2006). Sosyal ve mekânsal ayrışma çerçevesinde yeni konutlaşma eğilimleri: Kapalı siteler, İstanbul, Çekmeköy örneği. Planlama Dergisi, (4), 79-95.
• Flores, C. (2009). Advances in research methods for the study of urban segregation. In Bryan R. Roberts ve Robert Wilson (eds) Urban Segregation and Governance in the Americans. USA: Palgrave Macmillan.
• Göközkut, B. & Somuncu, M. (2019). Ankara’da Yeni Mamak Kentsel Dönüşüm Projesi ölçeğinde dönüşen mekânlar, değişen gündelik hayat pratikleri. Ankara Araştırmaları Dergisi, 7(1), 105-124.
• Göney, S. (2017). Şehir Coğrafyası II. Mehmet Bayartan (Ed.), İstanbul: Beta Basım A. Ş.
• Gül, S. (2018). Göç ve kültürel bütünleşme bağlamında Samsun’da yaşayan Gümüşhaneliler. Studies of The Ottoman Domain, 8(14), 195-217.
• Günbeyaz, N. (2007). Samsun ilinde kentleşmenin çevresel açıdan incelenmesi. (Yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun).
• Gündüz, N. (2015). Mekânsal ayrışmanın öz dışlanma sorunu: Başakşehir 4. ve 5. etaplar örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(39), 467-476.
• Güvenç, M. (2000). İstanbul'u haritalamak: 1990 sayımından İstanbul manzaraları. Tarih Vakfı İstanbul Dergisi, (34), 34-40.
• Güvenç, M. (2001). İstanbul-Ankara: Toplumsal coğrafyalar, farklılıklar-benzerlikler. Tarih Vakfı İstanbul Dergisi, (36), 80-83.
• Harita Genel Müdürlüğü (2019). İl ve ilçe yüzölçümleri (15 Eylül 2019 tarihinde https://www.harita.gov.tr/images/urun/il_ilce_alanlari.pdf adresinden edinilmiştir.)
• Işık, O. & Pınarcıoğlu, M. M. (2009). İstanbul’da kentsel ayrışma: 1990’dan 2000’e neler oldu? S. Kayasü, O. Işık, N. Uzun, E. Kamacı (Ed.).Gecekondu, Dönüşüm, Kent. Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Basım İşliği.
• Işık, Ş. (2008). Türkiye’de üniversitelerin kentleşme üzerine etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(3), 159-181.
• Kamacı, E. (2014). Kent - içi hareketlilik ve sosyo - mekânsal değişim: 2000 yılı İstanbul’una bakış. ARTİUM Dergisi, 2(1), 1-15.
• Kardam, A. & Tüzün, S. (1998). Türkiye’de Siyasi Kutuplaşmalar ve Seçmen Davranışları. İstanbul: Veri Araştırma Yayınları.
• Kejanlı, T. (2010). Anadolu’da Selçuklu ve Osmanlı döneminde kent sistemi, kale, merkez-çarşı gelişimi. NWSA (New World Sciences Acedemy), 5(3), 287-302.
• Keser, İ. (2008). Adana’da mekânsal ayrışma, kentsel büyüme ve mahrum bırakılmış semtler. Adana Kent Sorunları Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s.199-210). Adana.
• Koç, B. (2016). Atakum’da öğrenci Olmak. B. Şişman (Ed.), Atakum’a Akademik Bir Bakış: Yeni Atakum içinde (s.81-91). Samsun: Uğur Ofset.
• Kurtuluş, H. (2005). Yeni kentsel ayrışmalar, kapalı yerleşmeler ve özelleştirilen kentsel kamusal mekân: İstanbul örneği. 8 Kasım Dünya Şehircilik Günü 28. Kolokyumu Değişen-Dönüşen Kent ve Bölge içinde (s. 737-742). Ankara.
• Lefebvre, H. (2014). Mekanın Üretimi (Çev.: I. Ergüden). İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Massey, D.S., Rothwell, J., & Domina, T. (2009). The Changing bases of segregation in the United States. The Annals of The American Academy of Political and Social Science, (626),74-90.
• Mutlu, E. & Varol, Ç. (2017). Sosyo-ekonomik farklılaşma ve mekânsal ayrışma: Bursa metropoliten alanı analizi. Megaron Dergisi, 12(1), 87-105.
• Özcan, K. (2005). Selçuklu Dönemi Yerleşme Sistemi ve Kent Model(ler)i. (Doktora tezi: Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya).
• Özkan Töre, E. & Kozaman Som, S. (2009). Sosyo-mekânsal ayrışmada korunaklı konut yerleşmeleri: İstanbul örneği. Megaron Dergisi, 4(3), 121-130.
• Öztürk, D., Şişman, A., Maraş, E. & Şişman, Y. (2010). Samsun Atakum’da arazi kullanımı / arazi örtüsündeki değişimlerin uzaktan algılama ve CBS ile belirlenmesi. Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi (TÜCAUM) VI. Ulusal Coğrafya Sempozyumu Bildiri Kitabı içinde (s. 21-28). Ankara.
• Sancak, E. (2014). Metropol Samsun kentinin Atakum ilçesinin geleceği. Mimarlar Odası Samsun Şubesi Mimarlık Bülteni, (34), 5-11.
• Sargın, S. & Taş, M. A. (2019). Üsküdar’da kapalı sitelerin dağılışı, gelişimi ve mahalle yapısına etkisi. International Journal of Geography and Geography Education (IGGE), (40), 208-229.
• Sargın, S. (2006). Şehirleşme –Üniversiteler: Üniversitelerin Şehirleşmeye Etkileri. Isparta: Fakülte Kitabevi.
• Sykora, L. (2009). New socio- spatial formations: Places of residential segregation and sparation in Czechia. Tijdschrift Voor Economische en Sociale Geografie, 100 (4), 417- 435.
• Şahin, S. (2007). Geçmiş, Günümüz ve Gelecekte Nüfus Gerçeği. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Şener, Ü., Koyuncu E., Köroğlu T. & Gültaşlı, M. (2014). Sosyoekonomik Haritalama: Kentin Sosyal Yapısını Anlamak ve Görselleştirmek, Katılımcılık Rehberleri No:3/4. Ankara: Başak Matbaa.
• Tanoğlu, A. (1944). Samsun şehri, IV. Samsun Üniversite Haftası içinde (s.44-71). İstanbul: Kenan Matbaası.
• TÜİK (2018a). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) veri tabanı
• TÜİK (2018b). İstatistiklerle Aile veri tabanı
• TÜİK (2018c). Ulusal Eğitim İstatistikleri veri tabanı.
• TÜİK (2018d). Nüfusa Kayıtlı Olunan Yere Göre İkamet Edilen Yer veri tabanı
• TÜİK (2018e). Milletvekili Seçim Sonuçları veri tabanı
• Tümertekin, E. & Özgüç, N. (2011). Beşeri Coğrafya: İnsan, Kültür, Mekân. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Tümtaş, M. S. (2012). Kent, Mekân ve Ayrışma: Kentsel Mekânda Ayrışma Dinamikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Uğur, A. & Aliağaoğlu, A. (2015). Şehir Coğrafyası. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
• Uzun, A. & Demir, Y. (2016). Kentsel saçaklanmanın tarım alanlarına yayılımının uydu görüntüleri yardımıyla belirlenmesi: Samsun örneği. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, (31), 408-416.
• Uzuneminoğlu, H. (1992). Samsun: Bir uygulamalı şehir coğrafyası. (Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).
• Uzuneminoğlu, H. (1993). Şehirlerin alan bakımından genişlemesi ve Samsun örneği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (8), 273-289.
• Yılmaz, A. (2004). Samsun kentinin yeni gelişim alanları: Atakum, Atakent ve Kurupelit. Türk Coğrafya Dergisi, (42), 59-72.
• Yılmaz, C. (2012). Samsun şehri; kuruluş yeri ve kentsel gelişim özellikleri. 13-16 Ekim 2011 Samsun Sempozyumu Bildiriler Kitabı Cilt: 2 içinde (s. 361-378). Samsun.
• Yılmaz, C. (2016). Şehir içi ikametgâh hareketliliği-II. Bütünşehir Dergisi, (9), 42-49.
• Yüceşahin, M. M. & Tüysüz, S. (2011). Ankara kentinde sosyo-mekânsal farklılaşmanın örüntüleri: Ampirik bir analiz. Coğrafi Bilimler Dergisi, 9(2), 159-188.
• Zeybek, H. İ., Uzun, A., Yılmaz, C., Bahadır, M., Dinçer, H. & Hatipoğlu, İ. K. (2017). Bir iç göç olayı: Samsun’daki Tokatlılar. O. Köse (Ed.), Geçmişten Günümüze Göç Cilt: 2 içinde (s. 859-876). Samsun: Uğur Ofset.