KİLİS MERKEZ İLÇEDE MARNLI ÇIPLAK YÜZEYLERİN ZAMANSAL DEĞİŞİMİNİN UZAKTAN ALGILAMA İLE ANALİZİ (1984-2010) VE BU YÜZEYLERİN REHABİLİTASYONU İÇİN ÖNERİLER

Bu çalışmanın amacı, Kilis merkez ilçedeki marnlı çıplak yüzeyleri belirlemek, 1984-2010 yılları arasındaki 26 yıllık süreçte bu yüzeylerde meydana gelen alansal değişimi uzaktan algılama teknolojisi kullanarak izlemek, incelemek ve bu yüzeylerin rehabilitasyonu için önerilerde bulunmaktır. Landsat TM ve Landsat ETM görüntülerinin kullanıldığı araştırmada uydu görüntülerine kontrollü sınıflandırmada Maksimum Likelihood metodu uygulanarak arazi kullanım haritaları elde edilmiş ve yıllara göre marnlı çıplak yüzeylerde alansal değişim, sayısal olarak belirlenmiştir. 1984 yılında 12.971 ha’lık bir alan kaplayan marnlı çıplak yüzeyler, 1999 yılında 10,493 ha, 2010 yılında ise 9.072 ha olmuştur. Başka bir deyişle, marnlı çıplak yüzeyler 1984 ve 2010 yılları arasında 3.900 ha azalmıştır

Anahtar Kelimeler:

Uzaktan algılama, Kilis, marnlı çıplak yüzeyler, arazi kullanımı, rehabilitasyon.

-

The purpose of this study is to determine marly bare surfaces in central district of Kilis, to monitor, to examine spatial changes that occured during the 26-year period between the years of 1984-2010 over these surfaces, by using remote sensing technology, and to make recommendations for the rehabilitation of these surfaces. In the study in which Landsat TM and Landsat ETM images were used, land use maps were gained by applying method of maximum likelihood in controlled classification to satellite images, and spatial change by years over marly bare surfaces was determined numerically. Covered an area of 12.971ha in 1984, marly bare surfaces became 10.493ha in 1999, and 9.072ha in 2010. In other words, there was a decline of 3.900ha in marly bare surfaces between the years of 1984 and 2010.

Keywords:

Remote sensing, Kilis, marly bare surfaces, land use, rehabilitation,

PDF

___

Atalay, İ., (1994). Türkiye Vejetasyon Coğrafyası, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir.
Atalay, İ., Sezer, L.İ, ve Çukur, H., (1998), Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Ormanlarının Ekolojik Özellikleri ve Tohum Nakli Açısından Bölgelere Ayrılması, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir.
Atalay, İ. (2002), Türkiye’nin Ekolojik Bölgeleri, Meta Basımevi, İzmir. Atalay, İ. (2008). Ekosistem Ekolojisi ve Coğrafyası Cilt I, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayınları No: 327, Meta Basımevi, İzmir.
Atalay, İ. (2011). Toprak Oluşumu, Sınıflandırılması ve Coğrafyası, Meta Basımevi, İzmir.
Çukur, H., (1998). Ege Bölümünün Ekosistemleri, DEÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
Ergene, A., (1997). Toprak Biliminin Esasları, Öz Eğitim Basım ve Yayın Dağıtım, Konya.
Gülersoy, A. E. (2001). Gömeç Ovası’nda Bugünkü Arazi Kullanımı ile Arazi Sınıflandırılması Arasındaki İlişkiler, İzmir, D.E.Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 268 sayfa.
Gülersoy, A. E. (2008). Bakırçay Havzası’nda Doğal Ortam Koşulları ile Arazi Kullanımı Arasındaki İlişkiler, İzmir, D.E.Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi. 494 sayfa.
Kesici, Ö. (1992). Kilis Yöresinin Beşeri ve Ekonomik Coğrafyası, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Erzurum.
Sesören, A. (1998). Uzaktan Algılamada Temel Kavramlar. İstanbul: Mart Matbaacılık.
Sönmez, M. E., Çelik, M. A. Ve Seven, M. (2013). Coğrafi Bilgi Sistemleri ve Uzaktan Algılama Yardımıyla Kilis Merkez İlçesinin Erozyon Risk Alanlarının Belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , Sayı:1 (10), 1-21.