“Öteki” ya da “diğer” kavramıyla açıklayabileceğimiz yalnızlık ya da dışlanmışlık olgusu, sosyolojik bir kavram olarak Necâtî’nin şiirlerinde önemli bir yer tutmaktadır. Üvey bir evlat olarak büyüyen şairin hayatı boyunca yaşadığı bu duygu, Klasik şiir geleneği doğrultusunda bazı gazellerine de yansımıştır. 15. yüzyılın önde gelen şairlerinden biri olarak Necâtî de bu duygu, bir gelincik çiçeği misali Klasik şiirin müstesna bahçesinden tard edilme, dışlanma olarak kendini göstermektedir. Çalışmamız bu yansımanın “ötekileşme” duygusu çerçevesinde şiirsel izlerini şairin “lâle-hadler” ifadesiyle başlayan gazelinden hareketle ortaya koyma amacı taşımaktadır. Çalışmada bu müstesna şiir, şairin şiirlerinde ön plana çıkan “ötekileşme” teması açısından tahlil edilecek, ayrıca bu temanın şairin yaşamı ile olan bağlantısı üzerinde değerlendirmeler yapılacaktır. Ötekileşme teması “lâle-hadler” ifadesi ile başlayan bu gazelinde daha bariz ve yoğun olarak görülmekte, ayrıca şairin yaşamına da eklemlenmektedir.