EBELİK ÖĞRENCİLERİNİN EĞİTİME İLİŞKİN SORUMLULUKLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışma ile ebelik öğrencilerinin eğitime ilişkin sorumluluklarının değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Çalışma kesitsel tipte bir araştırmadır.Araştırmanın evreni aynı zamanda örneklem kabul edilerek, Sağlık Yüksekokulu Ebelik Bölümü dördüncü sınıfta okuyan, veri toplama aşamasında okulda olan ve çalışmaya katılmayı kabul eden öğrenciler araştırmanın örneklemini oluşturmuştur (n:82). Veri toplama aracı olarak;“Ebelik Öğrencilerinin Sorumluluk Profillerinin Değerlendirilmesi”anket formu ve “Öğrenci Sorumluluk Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmaya katılanların yaş ortalaması 22.41±1.35 (min=21.0, max=27.0)’dir. Öğrencilerin %96.3’ü bekar, %46.3’ü yurtta yaşamakta ve %4.9’u çalışmakta olduğunu belirtmişlerdir. Öğrencilerin %41.5’i “sıklıkla” herhangi bir zorunluluktan derse gelemediği zamanda dinleyemediği konuları telafi ettiğini belirtmiştir. Öğrenci Sorumluluk Ölçeği'nden alınan ortalama puan 34.64±3.42’dır (min=25.0, max=42.0). Mezun olunan lise, bölümü bilinçli tercih etme, bölümde düzenli öğrenci olma, alınan eğitimlerin iletişim becerilerini geliştirdiklerine inanma, hayatlarındaki seçimlerinden memnun olma durumları ile karşılaştırılmıştır. Değişkenler ile ölçek puan ortalamaları arasındaki ilişkide “Eğitimlerin İletişim Becerilerini Geliştirdiklerine İnanma Durumları” (p=0.00) maddesi ile anlamlılık tespit edilmiştir. 

EVALUATION OF EDUCATION RESPONSIBILITIES OF MIDWIFERY STUDENTS OBJECTIVE

This study aims to evaluate the responsibilities of midwifery students about education. The study was a cross-sectional study. The sample of the study was taken at the same time as the sampling, and the sample of the students who read in the fourth grade of Ege University Department of Midwifery of Izmir Atatürk Health School and who accepted to participate in the study was in the data collection stage (n:82). The average age of the study group was 22.41±1.35 (min=21.0, max=27.0). 96.3% of the students were single, 46.3% were living and 4.9% were working. 41.5% of the students stated that they often compensated for the problems they could not hear when they could not learn from any necessity. The average score published was 34.64±3.42 (min= 25.0, max= 42.0). The graduated section was compared to the fact that they were known in the department, being a student in the department, believing that the trainings they had developed developed communication skills and were satisfied with their survival choices. Significance was found between the variables and the average of the scale averages with the item "Beliefs about Developing Learning Learning Skills" (p=0.00).

___

  • 1. Türk Dil Kurumu, http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5ba010ed265dd8.32961602. Erişim Tarihi:17.09.2018.
  • 2. Hamilton, S.F. and Fenzel, L.M., (1988). The Impact of Volunteer Experience on Adolescent Social Development: Evidence of Program Effects. Journal of Adolescent Research, 3(1): 65-80. doi: 10.1177/074355488831006, 1988. (Erişim Tarihi: 16.07.2017).
  • 3. Doğan, U., (2015). Öğrenci Bireysel Sorumluluk Ölçeği-10’un Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Haziran, 17(1): 163-170.
  • 4. Yakar, A. ve Saracaloglu, A.S., (2017). Öğrenmeye Yönelik Sorumluluk Ölçeği Scale of Responsibility towards Learning Article. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi ISSN:1302-8944, Yıl:2017 Sayı:42 Sayfa:27-49. DOI:10.21764/efd.41545.
  • 5. Kaya, M. ve Doğan, U., (2014). Öğrenci Sorumluluk: Ölçek Geliştirme, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. JEE, 4(1),11-18.
  • 6. Aladağ, S., (2009). İlköğretim Sosyal Bilgiler Öğretiminde Değer Eğitimi Yaklaşımlarının Öğrencilerin Sorumluluk Değerini Kazanma Düzeyine Etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • 7. Çelikkaleli, Ö. ve Akbay, S.E., (2013). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Erteleme Davranışı, Genel Yetkinlik İnancı ve Sorumluluklarinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2): 237-254.
  • 8. Özen, Y., (2013a). Sorumluluk Duygusu ve Davranış Ölçeğinin Geliştirilmesi Güvenirliği ve Geçerliği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 7: 343-357.
  • 9. Özen, Y., (2013b). Sorumluluk Duygusu Ölçeğinin Geliştirilmesi; Geçerlik ve Güvenirliği. Journal of European Education, 3(2): 17-23.
  • 10. Özen, Y. and Gülaçtı, F., (2011). Development of Internally and Externally Controlled Responsibility Scale: Validity, Reliability and Analysis. World Applied Sciences Journal Journal 12(2): 139-144.
  • 11. Singg, S. and Ader, J.A., (2001). Development of the Student Personal Responsibility Scale-10. Social Behavior and Personality: An International Journal, 29(4): 331-335.
  • 12. Yeşil, R., (2013). Ortaöğretim Öğrencilerinin Okul Öğrenmelerindeki Öğrenme Sorumluluklarini Yerine Getirme Düzeyleri. International Journal of Human Sciences, 10(1):1214- 1237.
  • 13. Çam, Ş.S. ve Ünal Oruç, E., (2014). Öğrenme Sorumluluğu ve Güç Dengesi. International Journal of Instruction, 7(1): 5-16.
  • 14. Your Academic Responsibilities (t.y.). http://www.cse.sc.edu/~cmatthew/acad_response.htm (Erişim Tarihi 17.07.2017).
  • 15. Allan, G.M., (2006). Responsibility for Learning: Students’ Understandings and Their Self-Reported Learning Attitudes and Behaviours. Master Thesis. Queensland University of Technology, Faculty of Education, Centre for Learning Innovation Brisbane, Queensland.erişim adersi ve tarihi.
  • 16. Bacon, C.S., (1993). Student Responsibility for Learning. Adolescence, 28(109): 199-212.
  • 17. Carpenter, J.P. and Pease, J.S., (2013). Preparing Students to Take Responsibility for Learning: The role of Non-Curricular Learning Strategies. Journal of Curriculum and Instruction (JoCI), 7(2): 38-55.
  • 18. Corno, L., (1992). Encouraging Students to take Responsibility for Learning and Performance. The Elementary School Journal, 93(1): 69-83.
  • 19. Devlin, M., (2002). Taking Responsibility for Learning isn’t Everything: A case for Developing Tertiary Students’ Conceptions of Learning. Teaching in Higher Education, 7(2): 125-138.
  • 20. Kandemir, M., (2014). Akademik Ertelemenin Yordayıcıları: Sorumluluk, Başarı/Başarısızlığa Yönelik Yükleme Stilleri Ve Akademik Özyeterlik Inançları. Eğitim ve Bilim, 39(171): 99-114.
  • 21. Başbay, A., (2008). Öğrenenlerin Bireysel Öğrenme Görevleri İle Zihinsel Becerileri ve Bilişsel Faaliyet Hızları Arasındaki Ilişki. Eğitim ve Bilim, 33(149): 3-17.
  • 22. Eroğlu, K. ve Koç, G., (2012). Dünden Bugüne Sağlık Mevzuatında Kadın Sağlığı Kapsamında Ana Çocuk Sağlığı Hemşirelik Hizmetleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 15:2.
  • 23. Advisee/Advisor Responsibilities (t.y). http://www.uhd.edu/academic/colleges/university/academic_advising/aar.htm(Erişim Tarihi: 17.07.2017).
  • 24. Kapıkıran, N.A., (2002). Zihinsel Başarı Sorumluluğu Ölçeğinin Güvenirliği ve Geçerliği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2): 12-20.
  • 25. Yurtal, F. ve Yontar, A., (2006). Sınıf Öğretmenlerinin Öğrencilerinden Bekledikleri Sorumluluklar ve Sorumluluk Kazandirmada Kullandiklari Yöntemler. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2): 411-424.
  • 26. Academic Responsibility at Bucknell (t.y.). http://www.bucknell.edu/x1324.xml (Erişim Tarihi 17.07.2017).
  • 27. Ege Üniversitesi 2017-2018 yılı, Eğitim-Öğretim Yönetmeliği, http://oidb.ege.edu.tr/files/egitim.pdf). Erişim Tarihi: 24.02.2018.
  • 28. Academic Integrity & Plagiarism (t.y.). http://help.library.ubc.ca/planning-yourresearch/academic-integrity-plagiarism/(Erişim Tarihi: 17.07.2017).
  • 29. Student Academic Responsibilities (t.y.). http://www.exeter.ac.uk/students/studies/academic/#4 (Erişim Tarihi: 17.07.2017).
  • 30. Özen, Y., Gülaçtı, F. ve Çıkılı, Y., (2002). İlköğretim Öğrencilerinin Sorumluluk Duygusu Ve Davranış Düzeyleri ile Iç-Denetimsel Sorumluluk ile Dış-Denetimsel Sorumluluk Düzeyleri Arasındaki Ilişkinin Incelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2): 45-58.