The Importance of Body Language in Intercultural Communications

Bu çalışma vucut dilinin ne olduğunu ve kültürlerarası iletişimde olan önemini belirtmeyi amaçlar. İnsanlar kültürlerarası iletişimde değişik kültürlere ait olan insanların vucut dilini ve vucut hareketlerini yorumlarken ciddi problemler yaşayabilirler ve bunun sebebi bu vucut hareketlerinin değişik kültürlerde farklı anlamlarının olduğunu bilmemelerinden kaynaklanır. Bir kültürde belirli bir hareketin anlamı ve yansıması başka bir kültürde tamamen farklı ve hatta hoş olmayan nitelikte olabilir bu sebepten dolayı, bu kültürlerarası iletişim durumlarında problemlerin ortaya çıkması muhtemeldir. Kültürlerarası iletişime bağlı olarak, sözsüz iletişimde konuşma uzaklığı bilgisi de çok önemlidir. Konuşma uzaklığı bilgisi, iletişim halindeki iki kişi arasındaki uzaklığa hitap eder ve vucut dilinden bahsederken bundan da bahsedilmesi gerekir. Gabriel ve Raam (2007) iki kişi arasındaki uzaklığın, bu kişilerin arasındaki ilişkiyi yansıttığını vurguluyorlar ve bu uzaklığın farklı kültürlerde farklı anlamlar taşıdığını savunuyorlar. Temel vucut hareketlerinden bazıları el, baş ve ayak hareketlerini; ayrıca gülümseme, işaret etme, bakma, dinleme gibi unsurları da içerir ve bunlar kültürlerarası iletişimde büyük rol oynarlar. Bundan dolayı mevcut olan çalışma bu vucut hareketlerinin önemini vurgulamak ve bunların kültürlerarası iletişimlerde nasıl ciddi yanlış anlaşılmalara yol açtığını göstermek için örnekler içermektedir.

-

This paper aims at providing information on what body language is and to state the importance of it in intercultural communications. People can have serious problems when interpreting body movements and gestures of people who belong to different cultures as they might not be aware of the fact that they have different meanings in intercultural situations. What one action means and reflects in a certain culture might be totally different or even offensive in another culture; therefore problems are likely to occur in these intercultural situations. Proximics is also important in non-verbal communications in relation to intercultural communications as it refers to the distance between the communicators which also should be mentioned when talking about body language. Gabriel and Raam (2007) state that the distance between two people communicates the type of relationship they have and this distance reflects different meanings in different cultures. Some of the main body movements and gestures include smiling, hands, pointing, looking, listening, head movements and feet and these are the ones that play a great role in intercultural communications. Therefore, the present paper includes examples to indicate the importance of these body movements and how they might lead to serious misunderstandings in intercultural communications.

___

  • Cangil, B. E. (2004), “Beden Dili ve Kültürlerarası İletişim”, Hasan Ali Yücel
  • Fakültesi Dergisi, 2: 69-78. Coshkun, A. (2010), “Whose English should we teach? Reflections from
  • Turkey”, ESP World, 9(27): 1-20. Dorn, G. & Koch, G. A. (2005), Intercultural Skills, CILT, The National
  • Center for Languages. Dresser, N. (1996), Multicultural Manners. Essential Rules of Etiquette for the 21 st Century, John Wiley & Sons. New Jersey, Canada.
  • Ekman, P. (2007), Emotions Revealed, Recognizing Faces and Feelings to
  • Improve Communication and Emotional Life, Times Books, Henry Holt and Company, New York. Fontes, A. L. (2008), Interviewing clients across cultures, Guilford Press, USA.
  • Gabriel & Raam, N. (2007), “When negotiating, look for non-verbal cues”, http://www.vinyas.net/masters-of-body-language-good-one/, (accessed 2013
  • Gullberg, M. (2013), Gesture Analysis in Second Language Acquisition, Blackwell Publishing.
  • Kumayama, A. (1991), “Japanese/American cross-cultural business negotiations”, Intercultural Communication Studies, 1(1): 51-67.
  • MEGEP (2008), Beden Dili, Büro Yönetimi ve Sekreterlik, Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi, TC Milli Eğitim Bakanlığı, Ankara, http://hbogm.meb.gov.tr /modulerprogramlar /kurspr ogram lari/ buroyonetim/moduller/bedendili.pdf, (accessed 6.11.2013).
  • Molinsky, L. A. & Krabbenhoft, A. M. & Ambady, N. & Choi, S. Y. (2005), “Cracking the Nonverbal code, Intercultural competence and gesture recognition across cultures”, Journal of Cross Cultural Psychology, 36(3): 380-3
  • Novinger, T. (2001), Intercultural Communication. A practical guide.
  • University of Texas Press, USA. Pressler, S. (2002), “Managing intercultural relations- study case”, http://www.grin.com/en/e-book/106390/managing-intercultural-relationsstudy-case, (accessed 27.3.2013).
  • Sharifiabad, M. R. & Vali, S. (2011), A Comparative Study of Native and Non-native Body Language, Journal of Intercultural Communication, 26:6.
  • Sree, P. & Siawuk, A. (2012), “Awareness of Proximics for effective InterCultural Communication”, International Multidisciplinary Research Journal.
  • Fatma Özüorçun is an English instructor at the European University of Lefke. She is currently doing her PhD studies in ELT. She teaches Service English and Academic English to BA students in faculties of Arts and Sciences and Engineering. She is interested in intercultural communications, English for Specific Purposes, and Academic English. Fatma Özüorçun Lefke Avrupa Universitesinde öğretim görevlisidir. İngilizce Öğretmenliği üzerine doktora yapmaktadır. Fen ve Edebiyat Fakültesi ve Mühendislik fakültelerinde Servis İngilizcesi ve Akademik İngilizce derslerine giriyor. Çalışma konuları, Kültürlerarası İletişim, Özel Amaçlı İngilizce ve Akademik İngilizcedir.