Bu derlemenin amacı önemli laboratuvar hayvanları arasında yer alan sıçan, kobay ve tavşanın (kemirgenler) bazı anatomik, fizyolojik özellikleri ile beslenme, barınma ve üremeleri ile ilgili bilgileri araştırmacıların dikkatine sunmaktır. Bilimsel araştırmalarda, deneylerde ve biyolojik testlerde kullanılan hayvanlar “Deney Hayvanı” olarak tanımlanır. Deney hayvanları bilim insanları tarafından 19. yüzyıldan itibaren giderek artan bir oranda deneysel araştırmalarda kullanılmaya başlanılmıştır. Deneysel çalışmalarda sıçan, kobay ve tavşan en çok kullanılan laboratuvar hayvanları arasında yer alır. Kolay muhafaza edilip bakılabilmeleri, çevrelerine kolaylıkla uyum sağlayabilmeleri, gebelik sürelerinin kısa olması, ucuza temin edilmeleri gibi avantajları nedeniyle ilaç, tedavi, toksikoloji, doku, organ kültürü ve biyoloji ile ilgili çalışmalarda yaygın olarak kullanılmaktadır. Özellikle sıçanlar insan hastalıklarını modellemek için ideal olduklarından dolayı kardiyovasküler hastalıklar, obezite, diyabet gibi metabolik hastalıklar, bir takım nörolojik hastalıklar, depresyon ve benzeri hastalıklar için terapötik ajanlar geliştirmek amacıyla sıklıkla tercih edilen hayvanlardır. Kobayların bilimsel araştırmalardaki kullanım alanları çoğunlukla aşı, serum, immünolojik çalışmalar, enfeksiyöz hastalıklar gibi alanlarken tavşanlar ise genellikle ortopedik araştırmalar ve göğüs cerrahisi gibi çalışmalar için ideal hayvanlardır. İnsanlardaki hastalıkları taklit etmek için uygun olan bu hayvanlarda birçok hastalığın fizyopatogenezi anlaşılır hale gelmektedir. Bunun yanı sıra teşhis ve tedaviye de büyük katkılar sağlamaktadırlar.