NIETZSCHE’NİN HAKİKAT ANLAYIŞI ÜZERİNE HEIDEGGER’İN YORUMU
Bu makalede, Nietzsche’nin hakikat kavrayışının özgünlüğü ya da gelenekçiliği üzerine Heidegger’in yorum ve eleştirileri konu edinilmiştir. Nietzsche kendi felsefesini tersine çevrilmiş Platonculuk olarak nitelendirdiğinden, Heidegger onun hakikat anlayışını Platoncu düşünceden hareketle irdelemeye başlar. Platoncu düşüncede öteye ve aşkın olana gönderme yapan ve bilgi aracılığıyla ulaşılan gerçeklik ya da hakikat doğru olarak kabul görür. Nietzsche ise hakikate duyulan tutkuyu, bir yanılsama, yanılgı ya da yalanın tarihi olarak adlandırır ve Platonculuğun üzerinde temellenen gerçek ve görünür dünyaları ortadan kaldırarak bu arayışa bir son verdiğini düşünür. Ancak Heidegger, Nietzsche’de hakikati belirleyen ölçütün Platonculuktaki gibi akıl olduğunu iddia eder. Platoncu düşüncede akıl hakikati kavrama ve bilme gücüne sahiptir. Nietzsche ise hakikati şiirselleştirme ve çelişmezlik kavramları üzerinden bilmeye çalışır. Böylelikle Nietzsche metafiziğin diliyle konuşmaya, onun kavram ve tanımlarını farklı bir bağlamda ele almaya devam eder. Sonuçta gelinen nokta aynıdır; hakikat, bilgi yoluyla elde edilen doğruluktur. Bu bağlamda Heidegger’in üzerinde ilerlediği hakikat sorunu şu sonuca bağlanır: Nietzsche Platonculuğun duyuüstü egemenliğini yok etmiş olabilir, ancak hakikatin yeni bir metafizik tanımını ortaya koyarak Platonculuğa bağlı kalır.
HEIDEGGER’S INTERPRETATION ON NIETZSCHE’S UNDERSTANDING OF TRUTH
ABSTRACT In this article, Heidegger’s comments and criticisms on the originality or traditionalism of Nietzsche’s understanding of truth are dealt. Because Nietzsche describes his own philosophy as inverted Platonism, Heidegger begins to interpret Nietzsche’s understanding of truth with reference to Platonist thought. In Platonic thought, the reality or truth that refers to the beyond and transcendent and reached through knowledge is accepted as true. Nietzsche, on the other hand calls the passion for truth a history of illusion, delusion or lie and thinks that he put an end to this search by eliminating the real and visible worlds are based on Platonism. However Heidegger claims that the measure of truth in Nietzsche is reason as in Platonism. In Platonic thought, the reason has the power to comprehend and know the truth. Nietzsche tries to know the truth through the concepts of poetization and noncontradiction. Thus, Nietzsche continues to speak with the language of metaphysics and to consider its concepts and definitions in a different context. As a result, reached the point is the same; Truth is correctness obtained by knowledge. In this context, the problem of truth that Heidegger proceeds on leads to that conclusion: Nietzsche may have destroyed the suprasensory dominance of Platonism, but he sticks to Platonism by presenting a new metaphysical definition of truth.
___
- Bambach, Charles, R.; Thinking the Poetic Measure of Justice, Albany: State University of New York, 2013.
- Bixler, Julius S.; “The Failure of Martin Heidegger”, the Harvard Theological Review, 56/2, 121- 143, 1963.
- Flocken, Megan; Heidegger’s Will to Power and the Problem of Nietzsche’s Nihilism, Unpublished doctoral thesis, University of South Florida, Florida, 2019.
- Gildersleeve, Matthew; “Jung’s Transcendent Functıon as Nietzsche’s Will to Power and Eternal Recurrence of the Same”, Agathos, 7/1, 48-71, 2016.
- Heidegger, Martin; Nietzsche, Vol. 1, the Will to Power as Art, trans. David Farrell Krell, New York: Harper and Row. 1979.
- Heidegger, Martin;Nietzsche: Vol. III, The Will to Power as Knowledge and Metaphysics, trans. Joan Stambaugh, David Farrell Krell, and Frank A. Capuzzi, New York: Harper and Row, 1987.
- Hill, Kevin, R.; Nietzsche: a Guide for the Perplexed, New York: Continuum International, 2010.
- Howey, Richard, L.; Heidegger and Jaspers on Nietzsche: a Critical Examination of Heidegger’s and Jaspers’ Interpretations of Nietzsche, The Hague: Nijhoff, 1973.
- Karalis, Vrasidas; “Martin Heidegger and the Alétheia of His Greeks”, In Vrasidas Karalis (Ed.). Heidegger and the Aesthetics of Living, 208-228, UK: Cambridge Scholars Publishing, 2008.
- Levin, David, M.; The philosopher’s Gaze: Modernity in the Shadows of Enlightenment, London: California University, 1999.
- Malabou, Catherine; “The Eternal Return and the Phantom of Difference”, Parrhesia, 10, 21-29, 2010.
- Mitchell, Andrew; “Praxis and Gelassenheit the ”Practice” of the Limit”, In François Raffoul and David Pettigrew (Eds.). Heidegger and Practical Philosophy, 317-339, Albany: State University of New York, 2002.
- Nietzsche, Friedrich; Ahlakın Soykütüğü Üstüne, çev. Ahmet İnam, İstanbul: Say, 2015.
- Nietzsche, Friedrich; Güç İstenci, çev. Nilüfer Epçeli, İstanbul: Say, 2017a.
- Nietzsche, Friedrich; Putların Alacakaranlığı, çev. Mustafa Tüzel, İstanbul: İş Bankası, 2017b. Rayman, Joshua; “Heidegger’s Biological Nietzsche”, South African Journal of Philosophy, 36/3, 337-349, 2017.
- Proimos, Constantinos; “Reading Platonic and Neoplatonic Notions of Mimesis With and Against Martin Heidegger”, Scripta Classica Israelica, 21, 45-55, 2002.
- Surette, Leon; “Is Art Worth More Than the Truth?”, The Journal of Value Inquiry, 28, 181- 192, 1994.
- Wrathall, Mark; Heidegger and Unconcealment Truth, Language, and History, Scarecrow: Cambridge University, 2010.
- ISSN: 1303-3387
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2002
- Yayıncı: Dergah Yayınları A.Ş.