GARSONLARIN SOSYAL İLETİŞİM BECERİLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

İletişim, insanların birbirleri ile ilişkilerinde çok önemli role sahip, vazgeçilmez bir yaşam gereğidir. İnsanların günlük yaşamının her alanında ihtiyaç duyduğu iletişimin yeterli seviyede oluşturulabilmesinde önemli yere sahip olan iletişim becerileri, bireylerin başarılı bir meslek yaşamına sahip olmasında da etkili bir faktör olarak ön plana çıkmaktadır. Bu çalışmada hizmet sektörünün önemli aktörlerinden garsonların iletişim becerileri değerlendirilmiştir. Çalışmaya garsonluk mesleği ile uğraşan 100 katılımcı dahil edilmiş ve tüm katılımcılara Sosyal İletişim Becerilerini Puanlama Ölçeği uygulanmıştır. Yaptığımız detaylı literatür taramasına göre ilk olan bu çalışmadan elde edilen bulgulara göre garsonluk meslek grubunda iletişim becerileri yeterli düzeyde bulunmuştur. Özellikle insan odaklı ve emek yoğun çalışan meslek gruplarında yapılacak ileri çalışmaların, çalışma hayatında iletişim becerilerinin önemi üzerine farkındalığı artırarak iş verimliliğini ve çalışan sağlığını olumlu yönde etkileyeceğine inanmaktayız.

___

  • Bilen, M. (2004). İletişim: Sağlıklı İnsan İlişkileri (5.Baskı). Ankara: Armoni.
  • Bingöl, G. & Demir, A. (2011). Amasya Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26, 152-9.
  • Carkhuff, R. (1983). The Art of Helping. Amherst: Human Resource Development Press.
  • Durukan, E. & Maden, S. (2010). Türkçe Öğretmenlerinin İletişim Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, 59-74.
  • Görmüş, Ş. & Aydın, S. & Ergin, G. (2013). İşletme Bölümü Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Cinsiyet Rolleri Bağlamında İncelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 109-28.
  • Gürgen, H. (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi. İstanbul: Der Yayınları
  • Karadağ, M. & Işık, O. & Cankul, İ. & Abuhanoğlu, H. (2015). Hekim ve Hemşirelerin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17, 160-79.
  • Koç, B. & Terzi, Y. & Gül, A. (2015). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerileri İle Kişilerarası Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4, 369-90.
  • Korkut, F. (2005). Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-9.
  • Korkut, F. (1996). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2, 18-23.
  • Kumcağız, H. & Yılmaz, M. & Balcı, S. & Aydın, İ. (2011). Hemşirelerin İletişim Becerileri: Samsun İli Örneği. Dicle Tıp Dergisi, 38, 49-56.
  • Milli, M. & Yağcı, U. (2017). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerinin İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 286-98.
  • Oya, T. & Manalo, E. & Greenwood, J. (2004). The Influence of Personality and Anxiety on the Oral Performance of Japanese Speakers of English. App Cogn Psych, 18, 841-55.
  • Schemel, R. (1997). Yönetim Eğitimi Alıştırmaları. Çeviri: Nedret Öztan ve Uğur Çoruh, Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
  • Tjia, J. & Kathleen, M. & Mazor, K. & Field, T. & Meterko, V. & Spenard, A. & Gurwitz, J. (2009). Nurse-Physician Communication in the Long-Term Care Setting: Perceived Barriers and Impact on Patient Safety. Journal of Patient Safety, 5, 145-52.
  • Türk Dil Kurumu. www.tdk.gov.tr, (4.8.2018 tarihinde erişilmiştir. )
  • Yüksel, H. (2009). İletişim Kavramı Tanımı. Uğur Demiray ed., Genel İletişim, Ankara: Pegem Akademi.