___

• Adıgüzel, Ö. (2007). Dramada Temel Kavramlar. Editör: Ali Öztürk). İlköğretimde Drama, 1, 1-18.
• Aktaş, Şerif ve Osman Gündüz, (2001). Yazılı ve Sözlü Anlatım, Ankara, Akçağ Yay.
• Akoğuz, M. (2002). İletişim Becerilerinin Geliştirilmesinde Yaratıcı Dramanın Etkisi. Yüksek Lisans Tezi Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara, 46.
• Arslan, E., Erbay, F., & Saygın, Y. (2010). Yaratıcı Drama ile Bütünleştirilmiş İletişim Becerileri Eğitiminin Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin İletişim Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 1-8.
• Aykaç, M. (2011). Türkçe Öğretiminde Çocuk Edebiyatı Metinleriyle Kurgulanan Yaratıcı Drama Etkinliklerinin Anlatma Becerilerine Etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Börekçi, M. (2009). Dil-Edebiyat İlişkisi Bağlamında Arif Nihat Asya’nın Türkçesi: Destanca, Divanca ve Hakanca. Türklük Bilimi Araştırmaları, 25(25), 27-39.
• Burdurlu, İ. Z., & Kantarcı, İ. (1971). Ortaöğretimde Türkçe Öğretimi. İzmir: Karınca Matbaacılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı – İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum, Ankara, Pegem A.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara, Pegem Akademi.
• Çintaş Yıldız, D. & Yavuz, M. (2012). Etkili Konuşma Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. TurkishStudies International PeriodicalFortheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic, 7(2-Spring), 319-334.
• Er, A. (2003). Drama ve Dil Öğretimi: Dramanın Sözlü Dil Öğretiminde Etkisi. Atatürk Üniversitesi Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (8), 246-254.
• Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma, Ankara, Nobel.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi - Kavramlar İlkeler Teknikler, Ankara, Nobel.
• Kardaş, M.N. ve Koç, R. (2017). “Effect of Drama InstructionMethod on Students’ TurkishVerbalSkillsand Speech Anxiety”InternationalJournal of ProgressiveEducation, Volume 13 Number, p.64-78
• Kardaş, M.N. (2016). Yaratıcı Drama’nın Öğrencilerin Konuşma Kaygılarının Giderilmesine Etkisi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi TheJournal of International SocialResearch Cilt: 9 Sayı: 45, s. 598-604
• Kardaş, M.N. ve Şahin, E. (2016). Mikro Öğretim Yönteminin Öğrencilerin Türkçe Konuşma Beceri ve Kaygılarına Etkisi, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 4, s. 263-275
• Kardaş, M.N. ve Öztürk, Y.(2015). Aktif Öğrenme Tekniklerinin Türkçe Öğretiminde Başarı, Tutum ve Uygulamlara Yönelik Öğrenci Görüşleriyle İlişkisi: Bir Meta-analiz Çalışması, International Journal of Languages’ EducationandTeaching UDES 2015 p. 1682-1692
• Kardaş, M , Uca, N . (2016). Aktif Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Başarı, Tutum ve Uygulamalara Yönelik Görüşleriyle İlişkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2016 (7), 118-130. Retrievedfrom http://dergipark.gov.tr/goputeb/issue/34069/377043 Kempe, A. (2003). The role of drama in theteaching of speakingandlistening as thebasisforsocialcapital. Research in Drama Education, 8 (1), 65-78.
• Kılıç, Ş. Ve Tuncel, M. (2009). Yaratıcı Drama’nın İngilizce Konuşmaya Ve Tutuma Etkisi” Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi Cilt:9 Sayı:2 Yıl:9, s.56-81
• Kline, R. B. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York, ABD: The Guilford Press.
• Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma Eğitimi ve Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, Bahar, S.13, s.287-309
• Kurudayıoğlu, M. ve Özdem, A. (2015). Türkçe Öğretiminde Drama. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(4), 26-40.
• Maden, S. Ve Dinç, A. (2017). Drama Yönteminin Türkçe Öğretiminde Kullanımının Başarı ve Kalıcılık Üzerine Etkisi, Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 6(2), 454-500
• Maden, S. (2010a). Türkçe Öğretmenlerinin Drama Yöntemini Kullanmaya Yönelik Özyeterlikleri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi ,Cilt 7, Sayı 14, s. 259 - 274
• Maden, S. (2010b) Türkçe Öğretiminde Drama Yönteminin Gerekliliği, TÜBAR-XXVII, s. 503-519
• Maden, S. (2010c). İlköğretim 6. Sınıf Türkçe Dersinde Drama Yönteminin Temel Dil Becerilerinin Kazanımına Etkisi (Sevgi Teması Örneği), Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Maden, S. (2011). Drama tekniklerinden rol kartlarının konuşma becerilerinin öğretimindeki başarı ve tutum üzerine etkisi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
• Maden, S. (2014). Türkçe Öğretimi ve Aktif Öğrenme, Giresun, Kirazofis Kitabevi.
• MEB,(2012b). Ortaöğretim Genel Müdürlüğü, Güzel Sanatlar ve Spor Liseleri Drama Dersi Öğretim Programı, Ankara.
• MEB, (2006). Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı, İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.
• MEB (2009).Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı, 2005 İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
• MEB, (2014). Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi (MEGEB), (Eğlence Hizmetleri-Yaratıcı Drama), Ankara.
• MEB (2018). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Orhan, S. (2010). Altı Şapkalı Düşünme Tekniğinin İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Konuşma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Erzurum. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Özmen, H. (2014). Deneysel Araştırma Yöntemi. Mustafa Metin (Ed.). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri içinde (47-76), Ankara, Pegem Akademi.
• San, İ. (1990). “Eğitimde Yaratıcı Drama”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23/2, s.573-582, Ankara.
• Sevim, O, ve Turan, L. (2017). Drama Etkinliklerinin 6. Sınıf Öğrencilerinin Dinleme ve Konuşma Becerilerine Etkisi, Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt , Sayı 35,Sayfalar 1 – 13
• Sevim, O. (2014). Effects of drama method on speakinganxieties of preserviceteachersandtheiropinionsaboutthemethod. EducationalResearchandReviews, 9(18), 734-742.
• Şenbay, N. (2006). Söz ve Diksiyon Sanatı. İstanbul: YKY.
• Taşer, S. (2000). Örneklerle Konuşma Eğitimi. İstanbul: Papirüs Yayınları.
• TDK,(2005). Türkçe Sözlük, Ankara:Türk Dil Kurumu Yayınları
• Tüzemen, T. ve Kardaş, M.N. (2017). Akademik Çelişki Tekniğinin 6.Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Konuşma Becerilerine Etkisi ve Bazı Değişkenlerle İlişkisi ,YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal Of EducationFaculty), Cilt:XIV, Sayı:I,581-610
• Topdal, E. B. (2004). İletişim ve Eğitimde Yaratıcı Drama Süreci, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, S.5455.
• Uçgun, D. (2007). "Konuşma Eğitimini Etkileyen Faktörler." Erciyes Üniversitesi Sosyal.
• Yalçın, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri - Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Yassa, N. A. (1997). A study of theeffect of drama education on socialınteraction in highschoolstudents. UnpublishedDoktoralDissertation, Ontario: LakeheadUniversity Yerdelen-Damar, S. ve Aydın, S. (2015). Fen Öğrenme Yaklaşımlarının Öğrenme Ortamı Algıları ve Hedef Yönelimleri ile İlişkisi. Eğitim ve Bilim, 40(179), 269-293.
• Yıldırım, Ş. ve Kardaş, M.N (2016). Köşelenme Tekniğinin 7.Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Konuşma Becerilerine Ve Türkçe Konuşma Kaygılarına Etkisi, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 4, Sayı: 31, s. 91-106 Yörük, Y. (1987). Güzel Konuşma ve Yazma Kılavuzu. Ankara, Eğitim Yayınları.