Öğretmen Sınıf Liderliği Ölçeği’nin (ÖSLÖ) Geliştirilmesi ve Psikometrik Özellikleri

Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin sınıf liderliğini belirlemeye yardımcı olacak geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Öğrenci ve öğretmenlerle yapılan görüşmelere ve alanyazın incelemesine dayalı olarak öğretmenlerin öğrencilere liderlik etmekle ilgili rol ve sorumluluklarına yönelik ölçek maddeleri oluşturulmuştur. Araştırma kapsamında, birinci aşama uygulaması için 407, ikinci aşama uygulaması için 594 lise öğrencisine ulaşılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi, 25 maddeden oluşan ölçeğin, toplam varyansın % 54’ünü açıklayan dört faktörlü (etkileşim, motivasyon, sınıf içi süreçler ve okul dışı süreçler) bir yapı gösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçları kabul edilebilir uyum göstermiştir. Ölçek için güvenilirlik katsayıları da kabul edilebilir düzeydedir. Buna göre, Öğretmen Sınıf Liderliği Ölçeği›nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Development and Psychometric Properties of Teacher Classroom Leadership Scale (TCLS)

The purpose of the present study was to develop a reliable and valid scale that assesses teachers’ classroomleadership. Based on interviews with students and teachers and a review of literature, scale items were createdfor teachers’ roles and responsibilities in leading students. Two independent samples participated in the study:407 high school students during item generation and 594 high school students during scale validation. A principalcomponent analysis revealed that the scale’s 25 items contained four factors (i.e., interaction, motivation, in-classprocesses, and out-of-school processes) and explained over 54% of the total variability. Confirmatory factoranalyses indicated acceptable fit and reliability coefficients were also found to be acceptable. It was concludedthat the TCLS is a valid and reliable instrument in assessing teachers’ classroom leadership.

PDF

___

Apaydın, Ç., Vilkinas, T., & Cartan, G. (2011). Türkiye’de ortaöğretim okulöğretmenlerinin etkili liderlik belirleyicileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 44(1), 107-129.
ASCD. (2015). Teacher leadership: The what, why, and how of teachers as leaders. Arlington, VA: Author. Retrieved from: www.ascd.org/ASCD/pdf/siteASCD/wholechild/ fall2014wcsreport.pdf
Ü. (1995). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Mezunları İzleme Araştırması. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, 178.
Bacanlı, H. (2018, November 7). In Facebook [Personal blog]. Türkiye’de eğitimin en önemli sorunu öğretmenin öğrenci ile ilişkisini düzenleme sorunudur. Retrieved from: https://www.facebook.com/hbacanli2/posts/2418642254818233
Baloğlu, N. (2011) Dağıtımcı liderlik: Okullarda yönetiminin yeniden yapılandırması sürecinde dikkate alınması gereken bir liderlik yaklaşımı. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 127-148.
Barth, R. S. (2001). Teacher leader. The Phi Delta Kappan, 82(6), 443-449. Doi: 10.1177/003172170108200607
Beachum, F., & Dentith, A. M. (2004). Teacher leaders creating cultures of school renewal and transformation. Educational Forum, 68, 276–286. Doi:10.1080/00131720408984639
Beycioğlu, K. & Aslan, B. (2010). Öğretmen liderliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 9(2), 764-775.
BTLC. (2018). Supporting core teacher leadership skills: PRINCIPAL moves. Boston Teach- er Leadership Certificate Program. Retrieved from: http://www.teachers21.org/TLR
Can, N. (2007). Öğretmen liderliği becerileri ve bu becerilerin gerçekleştirilme düzeyi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 22(1), 263-288.
Can, N. (2009). Öğretmen liderliği. Ankara: Pegem Akademi.
Cheng, Y. C. (1994). Teacher leadership style: A classroom level study. Journal of Educational Administration, 32(3), 54-71. Doi: 10.1108/09578239410063111
Cole, D. A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.
Crowther, F. (2009). Developing teacher leaders. California: Corwin Press.
Danielson, C. (2007). The many faces of leadership. Educational Leadership, 65(1), 14–19.
Day, C., & Harris, A. (2003). Teacher leadership, reflective practice and school improvement. In K. Leithwood, & P. Hallinger (Eds.), Second international handbook of educational leadership and administration (pp. 957-977). Dordrecht: Kluwer Academic.
Demir, K. (2014). Öğretmen liderliği kültürü ölçeği: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması. İlköğretim Online, 13(2), 334-344.
DeVellis, R. F. (2012). Scale development: Theory and applications. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Ertesvåg, S. K. (2009). Classroom leadership the effect of a school development programme. Educational Psychology, 29(5), 515–539.
Gronn, P. (2000) Distributed properties: a new architecture for leadership. Educational Management and Administration, 28(3), 317-338. Doi: 10.1177/0263211X000283006
Gümüşeli, A. İ. (2001). Çağdaş okul müdürünün liderlik alanları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 28, 531-549.
Harris, A. (2005). Teacher leadership: More than just a feel-good factor? Leadership and Policy in Schools, 4, 201-219.
Harris, A., & Muijs, D. (2003). Teacher leadership: Principles and practice. London, UK: NCSL.
Harrison, C., & Killion, J. (2007). Ten roles for teacher leaders. Educational Leadership, 65(1), 74-77.
Henderson, M. V., & Barron, B. (1995). Leadership challenges for classroom teachers. Education, 116, 62-64.
Hinkin, T. R. (1995). A review of scale development practices in the study of organizations. Journal of Management, 21(5), 967-988.
Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A AED. Katzenmeyer, M., & Moller, G. (2013). Uyuyan devi uyandırmak. Ankara: Nobel.
Keser-Özmantar, Z. (2011). Balanced scorecard’ın okullarda stratejik performans yönetim aracı olarak kullanılması (PhD Dissertation). Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep, Türkiye.
Kılınç, A. Ç. (2014). Examining the relationship between teacher leadership and school climate. Educational Sciences: Theory & Practice, 14(5), 1729-1742. Doi: 10.12738/ estp.2014.5.2159
Kovaç, F. (2011). Sınıf yönetiminde öğretmenlerin öğretim liderliği davranışlarını gerçekleştirme düzeyine ilişkin karşılaştırmalı bir araştırma: Türkiye-Kosova örneği (Master thesis). Sakarya Üniversitesi, Sakarya, Türkiye.
Krug, S. E. (1992). Instructional leadership: A constructivist perspective. Educational Ad- ministration Quarterly, 28, 430-443. Doi: 10.1177/0013161X92028003012
Lavery, S. D., & Hine, G. S. (2012). Principals: Catalysts for promoting student leadership. Principal Matters, Winter.
Leithwood, K., & Mascall, B. (2008). Collective leadership effects on student achievement, Educational Administration Quarterly, 44(4), 529-561. Doi: 10.1177/0013161X08321221
MEB. (2005). Millî Eğitim Bakanlığı ilköğretim ve orta öğretim kurumları sosyal etkinlikler yönetmeliği. Millî Eğitim Bakanlığı Tebliğler Dergisi, 2569.
MEB. (2015). Millî Eğitim Bakanlığı bilim ve sanat merkezleri yönergesi, Millî Eğitim Bakanlığı Tebliğler Dergisi, 2698.
Meydan, C. H., & Şeşen, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. An- kara: Detay Yayıncılık.
Muijs, D., & Harris, A. (2003) Teacher leadership: Improvement through empowerment? Educational Management and Administration 3(4): 437–338.
Muijs, D., & Harris, A. (2006). Teacher led school improvement: Teacher leadership in the UK. Teaching and Teacher Education, 22(8), 961-972.
Nunnally, J. C., & Bernstein, I. H. (1994). Psychometric theory. McGraw Hill: New York.
Neumerski, C. M. (2012). Rethinking instructional leadership, a review: What do we know about principal, teacher, and coach instructional leadership, and where should we go from here? Educational Administration Quarterly, 49, 310–347. Doi: 10.1177/0013161X12456700
Pounder, J. (2014). Quality teaching through transformational classroom leadership. Quality Assurance in Education, 22(3), 273-285. Doi: 10.1108/QAE-12-2013-0048
Pounder, J. (2006). Transformational classroom leadership: The fourth wave of teacher leadership? Educational Management Administration & Leadership, 34(4), 533- 545.
PCS. (2016). Lead teacher job description. Retrieved from: http://www.pasco.k12.fl.us
Smylie, M. A., & Denny, J. W. (1990). Teacher leadership: Tensions and ambiguities in organizational perspective. Educational Administration Quarterly, 26(3), 235-259. Doi: https://doi.org/10.1177/0013161X90026003003
Sugg, S. A. (2013). The Relationship between teacher leadership and student achievement (PhD Dissertation). Eastern Kentucky University, Kentucky, ABD. Retrieved from: https://encompass.eku.edu/etd/138
Şencan, H. (2005). Güvenirlik ve geçerlik. Ankara: Seçkin.
Şişman, M. (2002). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem.
Tezbaşaran, A. A. (2008). Likert tipi ölçek hazırlama klavuzu. Mersin: E-kitap. Erişim adresi: https://www.academia.edu/1288035/Likert_Tipi_%C3%96l%C3%A7ek_ Haz%C4%B1rlama_K%C4%B1lavuzu
TLEC, (2011). Teacher leader model standards. Carrboro, NC: Author. Erişim adresi: http://www.teacherleaderstandards.org/downloads/TLS_Brochure.pdf
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
Tinsley, H. E., & Tinsley, D. J. (1987). Uses of factor analysis in counseling psychology research. Journal of Counseling Psychology, 34(4), 414-424.
Wenner, J. A., & Campbell, T. (2017). The theoretical and empirical basis of teacher leadership: A review of the literature. Review of Educational Research, 87(1), 134-171. Doi: 10.3102/0034654316653478
Yılmaz, K., Oğuz, A., & Altınkurt, Y. (2017). Öğretmenlerin liderlik davranışları ile öğrenen özerkliğini destekleme davranışları arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 659-675. Doi: 10.16986/HUJE.2016016394
York-Barr, J., & Duke, K. (2004). What do we know about teacher leadership? Findings from two decades of scholarship. Review of Educational Research, 74(3). 255-316.

Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi-Cover

ISSN: 1300-4832
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 1995
Yayıncı: Pegem Akademi Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Hizmetleri Tic. Ltd. Şti.