İkibinli yılların eşiğinde çağdaş dünya sanayi toplumu aşamasından bilgi toplumu aşamasına geçmeye hazırlanırken. Türk Milli Eğitimi, karşılanamayan eğitim talepleri, kalabalık sınıflar, tesis-araç-gereç ve öğretmen yetersizliği, sosyal adalet ve olanak eşitliği yönünden dengesiz dağılım, bireysel farklılıkların karşılanamaması, var olan kaynakların değerlendirilememesi gibi problemlerle karşı karşıya bulunmaktadır (Alkan: 1995, s.10). Bu sorunların Türkiye`de uzun yıllar uygulanan "Sınıf Geçme Sistemi" içinde çözülemeyeceği kabul edilerek, 1991-1992 Öğretim Yılından itibaren Ders Geçme ve Kredi Sistemi (DGKS) uygulanmaya başlanmıştır. DGKS" ne geçilmesinin gerekçeleri ise: bütün öğrencilerin en az 11 dersi almak ve başarmak zorunda oluşları, bunun da başarıyı düşürdüğü ve yılda 1 milyona yakın öğrencinin sınıf tekrarlamak zorunda kaldığı sınıf tekrarının devlete ve aileye büyük mali yük getirdiği, sistemin öğrenci merkezli olmadığı, sınıf tekrarının sınıf mevcudunu artırdığı, eğitsel kolların öğrencilerin ilgi ve yeteneklerinin ortaya çıkarılmasında yeterli sayı ve özellikte olmadığı, öğrencilerin ilgi ve yeteneklerine göre yönelmesine etkin olacak seçmeli ders sayısının yeterli olmadığı vb. olarak sıralanmıştır (DGKS Tanıtım Dokümanı. 1991, s.100).

İkibinli yılların eşiğinde çağdaş dünya sanayi toplumu aşamasından bilgi toplumu aşamasına geçmeye hazırlanırken. Türk Milli Eğitimi, karşılanamayan eğitim talepleri, kalabalık sınıflar, tesis-araç-gereç ve öğretmen yetersizliği, sosyal adalet ve olanak eşitliği yönünden dengesiz dağılım, bireysel farklılıkların karşılanamaması, var olan kaynakların değerlendirilememesi gibi problemlerle karşı karşıya bulunmaktadır (Alkan: 1995, s.10). Bu sorunların Türkiye`de uzun yıllar uygulanan "Sınıf Geçme Sistemi" içinde çözülemeyeceği kabul edilerek, 1991-1992 Öğretim Yılından itibaren Ders Geçme ve Kredi Sistemi (DGKS) uygulanmaya başlanmıştır. DGKS" ne geçilmesinin gerekçeleri ise: bütün öğrencilerin en az 11 dersi almak ve başarmak zorunda oluşları, bunun da başarıyı düşürdüğü ve yılda 1 milyona yakın öğrencinin sınıf tekrarlamak zorunda kaldığı sınıf tekrarının devlete ve aileye büyük mali yük getirdiği, sistemin öğrenci merkezli olmadığı, sınıf tekrarının sınıf mevcudunu artırdığı, eğitsel kolların öğrencilerin ilgi ve yeteneklerinin ortaya çıkarılmasında yeterli sayı ve özellikte olmadığı, öğrencilerin ilgi ve yeteneklerine göre yönelmesine etkin olacak seçmeli ders sayısının yeterli olmadığı vb. olarak sıralanmıştır (DGKS Tanıtım Dokümanı. 1991, s.100).