Bu çalışma, Türkiye'de ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde geçtiğimiz on yıl içerisinde iletişim eğitiminin hızla yaygınlık kazanması noktasından hareketle, sayıları yirmi beşe kadar varan iletişim fakültelerine gerçekten ihtiyaç olup olmadığı, üniversite düzeyinde iletişim eğitimi veren fakülte ve bölümler dışında iletişim eğitimi veren özel kurumların neden kurulduğu ve "iyi iletişim eğitimi nasıl olmalıdır?" sorularına Türkiye'de iletişim eğitiminin elli yıllık geçmişini göz önünde tutarak yanıt aramaktadır. Çalışma bu sorulara yanıt ararken "medya," "sermaye," "teknoloji" ve "eğitim politikası" gibi değişkenlerin gazetecilik\iletişim eğitiminde farklı zaman ve biçimlerde etkili olduğuna vurgu yapmaktadır.

 This study attempts to find an answer to the question "what is good communication of education?" keeping in mind that since last ten years there has been a rapid expansion communication education in Turkey and Turkish Republic of Northern Cyprus, and  investigating if there exists a real need for that many faculties of communication now reaching a total of twenty-five, and also asking why there have emerged private institutions  providing communication education along with those on faculty and department-level institutions. Trying  to answer these questions, the present study considers the impact of variables such as "media," "capital, "technology, and "educational policy" on journalism/communication education in different ways at different points in time.